احمدی نژاد نبی؛ عیسای جدید غرب! آیا ایمان می آورند؟!

Cardsharps

1- آزادی قریب الوقوع دو زندانی امریکایی بدست احمدی نژاد برای من خبر غیر منتظره ای نبود. چه همانموقع که در یک ماه پیش احتمال آزادی یقینی آنان از سوی وزارت خارجه و سفیر ایران در عراق اعلام شد، ولی در دادگاه بدوی بنتیجه نرسید من تقریباً مطمئن بودم که آنان در پروسه ای دیگر و نزدیک آزاد خواهند شد. علت اینکه این پیش بینی ام را ننوشتم بیشتر معلول این علت بود و است که من به عقلمند بودن و سیاسی بودن احمدی نژاد اعتمادم را از دست داده ام. و حرکات و تصمیمات ایشان را نه در قالب یک بستۀ "هزینه - فایده"ی سیاستمدارانه؛ بلکه در یک آشفتگی ذهنی پیامبرانه به نتیجه رسیده ام. بعبارت دیگر احمدی نژاد مثل پیامبران و بر مبنای یک سری ارزش ها و داده های الهامی یا وحیی! وبدون توجه به نتایج خوب و بد آن و یا بدون کمترین برنامه ای برای استفاده از این اعمال و رفتار بنفع خود یا کشورش این کارها را انجام می دهد و کمترین اهمیتی هم به بازخوردهای منفی و مثبت آن ندارد. او مصداق کامل این جملۀ معروف آیت الله خمینی است که: "ما مأمور به وظیفه ایم و نه مسؤول به نتیجه!"

2- حرکت های پاندولی احمدی نژاد از منهای راست تا منهای چپ در سیاست و اقتصاد و اجتماع و فرهنگ چنان ناهمخوان و متناقض و بدون مبنای مشخص است که سوار کردن هرگونه تحلیلی بر این داده ها را محال ممکن می کند. موضع سیاسی ایشان در تجلیل از دکتر فاطمی قطعاً غیرمذهبی در گذشته و شرکت و حرف های احمدی نژاد در مراسم تجلیل از شخصیت آیت الله طالقانی که تعریف از این شخصیت "مذهبی - ملی - مدرن"، و پروپاگاندای او در تعریف از آیت الله طالقانی تا جائیکه متعرض ابوذر زمان خواندن آقای طالقانی از سوی امام خمینی هم شده است و گفته: "امام خمینی واژه کم آورده در تعریف راستین از آیت الله طالقانی"؛ و در عین حال بدون کمترین عنایتی نه به مشی فکری و سیاسی دکتر فاطمی و نه به اندیشۀ عقل مدار آیت الله طالقانی؛ شکی باقی نمی گذارد که این رفتار احمدی نژاد بر مبنای یک استراتژی قابل فهم و بهره برداری سیاسی انجام نگرفته و نمی گیرد.

3- آزادی دو زندانی باقی ماندۀ امریکایی در آستانۀ سفر مهم احمدی نژاد به نیویورک بطور طبیعی این پالس سیاسی را القاء می کند که احمدی نژاد سعی دارد با تلطیف فضای غرب برهبری امریکا برای دیدارش از نیویورک و سازمان ملل؛ بتواند درهای جهان غرب بروی ایران را با هر ترفندی شده باز کند تا با منتفی کردن تحریم های فلج کنندۀ اقتصاد نفتی ایران، گشایشی را هم بنفع مردم و هم بنفع برنده شدن خودش در رقابت با رقبای داخلی رقم بزند. اما دور نیست روزی که تا کمتر از ده روز دیگر ایشان چنان سخنرانی غرایی بکند بر علیه غرب و اسرالیل و ... در سازمان ملل که حتی قذافی دیوانه نیز هیچگاه جرأت چنین حرف های پیامبرانه ای را نداشت.

4- لذاست که من کمترین دست آوردی را متصور نیستم از این جدیدترین "قدرت بی مثال احمدی نژاد در سیاست جمهوری اسلامی" . و این را نیز در راستای همۀ این قبیل حرکات بدون نتیجۀ مشخص سیاسی احمدی نژاد، و در همان بستۀ سیاسی آشفتۀ ذهنی و الهامی و پیامبرانۀ ایشان می بینم، و نه چیزی بیشتر! البته هنوز هم نمی توانم توجیه مشخصی برای این مقدار قدرتمندی احمدی نژاد در مقابل الیگارشی روحانیت به هدایت آیت الله خامنه ای را درک و تحلیل کنم. چنین بنظر می رسد که خود آیت الله خامنه ای هم مجذوب و منکوب آن منبع الهامی شده است که ذهن پیامبرانه و کمتر سیاسی احمدی نژاد را مدیریت می کند. با این اعتراف به عجز از تشریح وقایع بشدت پیچیده و آشفتۀ اوضاع ایران در آستانۀ فروپاشی اجتماعی؛ چاره ای نمی ماند که منتظر سفر نیویورک احمدی نژاد بشویم تا مشخص شود که بالاخره عقل هم سهمی خواهد یافت در بهره برداری از این همه "بی مهاری" احمدی نژاد در قدرت روز جمهوری اسلامی یا نه! یا...هو