 |
Office in a Small City |
1- در حالیکه رجب طیب اردوغان مسافرتش به سه کشور عربی متحول شده از بهار عربی مصر و تونس و لیبی را آغاز کرده است؛ تا اولین کشور مهم مسلمان و توسعه یافته بشود که بازارهای اسلام سنی را بروی ترکیه باز می کند. و طرفه اینکه این اتفاق در اولین قرنگشت افول و نزول و فروپاشی حکومت پاشاها در قسطنطنیه است! ایلچی ملا خامنه ای عریضه در دست پشت اتاق اشتون بریتانیایی منتظر شرفیابی هرچه زود تر است؛ برای امضای توبه نامۀ هسته ای. طرفه اینکه اینبار هم تزار های روسند که در دارالخلافۀ ایران ِ ملایان، بازی نان بیار کباب ببر راه انداخته اند در نیروگاه 36 ساله ای که قول می دهند اگر تهران بهمین نکبتی که گرفتار آمده مشق کند ممکن است برق اتمی نا ایمنش را قبل از پایان سال 90 وارد مدار کنند. و چه جشنی!
2- معلوم است که نه اشتون به این زودی به التماس نامۀ تهران پاسخ خواهد داد - حداقل قبل از ارزیابی پشم و پیلی احمدی نژاد در سفر عنقریب و سالیانۀ نیویورک - و نه هر موقع که پاسخ بدهد ذره ای امتیاز خواهد داد، و به کمتر از توقف غنی سازی ارانیوم رضایت نخواهند داد. غرب تجربه و روزهای سختی را گذراند در یک دورۀ چهار ساله ای که احمدی نژاد کوک می کرد و بن لادن و طالبان و تکفیری و سنی و شیعۀ عراقی و افغانی و پاکستانی و عرب و پاسدار سازش را می زدند. اینک دیگر بن لادن مرده است. طالبان پیشنهاد مذاکره داده اند. وپاکستان ناچار شده قبول کند که نمی تواند با ورق اسلامیان رادیکال با هند و افغانستان معامله کند و ناتو بر روی جنازۀ قذافی ایستاده است؛ غربی ها که همین جوری هم مثل از دماغ فیل افتاده ها می مانند؛ حاضر نمی شوند حکومت ملا یان اخته را در سهم زندگی جهانی شرکت بدهند. گذشته از غرب حتی عرب ها هم هر روز بیش از روز پیش غیر منعطف می شوند در برابر جمهوری اسلامی. و معلوم می شود که علایم احمدی نژاد برای سازش را جدی نگرفته اند و یا او را مرد این بازی نمی خواهند.
3- قطعی بنظر می رسد که کاملاً قافیه را به ترک ها باخته ایم. نه تنها در سیاست و اقتصاد و صنعت و کشاورزی و پیشرفت و توسعه و گردشگری و سطح زندگی ما ملت باخته ایم. بلکه حتی در ایدئولوژی نیز تهران به آنکارا و ملا به پاشا باخته است. و اسلام پاشاهای جدید و مدرن ترک بزودی امپراتوری عثمانی سابق را در قالب اتحادیۀ مسلمانان سنی دموکرات سرانجام خواهند داد.
4- وقتی این چینش تحقیر ایران را می بینم، دلم از ژرفای جانم درد می گیرد. و با اینکه از همۀ عناصر جمهوری اسلامی بخاطر باخت تاریخی ایرانیان بدم می آید. ولی بازهم بدلیل ایران دوستی ام اولاً و هموطن و همزبان بودنم با حاکمان پیشا تاریخ ایران نازنین ثانیاً دلم آرام نمی گیرد. و آرزو می کنم که کاشکی حاکمان کشورم بتوانند یک رسیدگی عادلانه و شفاف حقوقی سریع و در مراء ملت و جامعۀ جهانی بکنند به این رسوایی اخیر 3 میلیارد دلاری. تا من هم در میدان ترافالگار لندن گردن راست کنم که: "هر چند بعد از سی و سه سال. ولی بالاخره ما هم شروع کردیم حکومت کار آمد را! البته که امیدی ندارم ولی پیران اخلاق بچه ها را دارند در اعتقاد به شانسی! بویژه و با تشکر از حسین شریعتمداری که تیتر درشتی زد بعد از تذکر جدی من. تقاضا دارم که به آیت الله خامنه ای بگوید: "ای پسر یک تکونی بخور. حیثیت مان رفت!"
۸ نظر:
از آن تعريف و تمجيدها از احمدي نژاد خبري نيست ؟
ديديد زياد روي اين فرد متوهم و دارو دسته اش حساب باز كرده بوديد؟!!!
اختلاس 3000000000000 دلاري !
بيكاري جوانان!
شلوغي و خرابي مترو!
اتوبوس‌هاي شلوغ پلوغ!
اجناس گران!
فحشا و بي‌فرهنگي!
و ...
اينها هيچ‌كدام از ارزش‌هاي نظام چيزي كم نمي‌كنند! به هر حال...
تشکر از کیهان؟ به خاطر نسبت دادن اختلاس به به قول خودشان جریان انحرافی؟ 3 میلیارد دلار که سهل است اگر 300 میلیارد دلار هم بود اگر نقشه شومی برای نسبت دادنش به جریان انحرافی نداشتند محال بود لب باز کنند. شما به کدام عدالت خامنه ای دل خوش کرده اید که از شریعتمداری تشکر می کنید؟ آنها که حاضرند حتی خودشان اختلاس کنند و بعد بگویند کار جریان انحرافی بود تا برای همیشه از شرش خلاص شوند. به نظر من خامنه ای آخرین نفری است در این دنیا که می توان به او اعتماد کرد. هشدارتان در مورد ترکیه به جاست البته. ولی من فکر نمی کنم تا زمانی که احمدی نژاد رئیس جمهور است بر سر برنامه هسته ای ایران سازشی انجام شود.
سلام به ناشناس متعجب.
درست می فرمائید. ولی راستش را بخواهید مقدار زیادی از آن نسبت های شیفتگی من به احمدی نژاد توسط خوانندگان تبلیغ می شد و الا من مرتب می گفتم که:
"من چون مشکلات ایران را در دلخوشی نداشتن جامعه و بی ثباتی روانی می بینم. و باز گشت این دلخوشی را جز در قالب حکومت مدرن نمی دانم. وحکومت مدرن را بدون پذیرش بنیادین شهرنشینی منجر به اختلاط زن و مرد و آزادی زنان نا ممکن می دانم. فلذا حجاب اجباری زنان را بزرگترین مانع به تعادل رسیدن جامعۀ بعد از انقلاب ایران می دانم... -و هزار تا چون دیگر از این جنس-" اعلام کردم که از احمدی نژاد در مقابله با خامنه ای و با توجه به مواضع ضد تحجرش در مورد آزادی های اجتماعی افراد مشروط به اینکه ثابت قدم باشد و پروژه اش را پیش ببرد حمایت خواهم کرد و....
هنوز هم اگر کار مثبتی چه در سیاست خارجی برای روابط هرچه سریعتر با جهان غرب و امریکا و چه در سیاست داخلی ایستادن بر آزادی های مدنی جوانان در مقابل روحانیت از او حمایت خواهم کرد. ولی در حال حاضر کمترین اقدام عملی مثبت که بنفع جامعۀ ایران باشد انجام نمی دهد و خرابکاری های سازنده اش را هم متوقف کرده است. طبیعی است که من از خدا خواسته خودم را از زیر بار حساسیت ها و بد آمد ها شما از احمدی نژاد جمع می کنم. منبعد هم فکر می کنم که بیشتر با مشایی که ثبات شخصیت بهتری دارد به موضوعات مربوط بپردازم. یا...هو
سلام از دلقک به تلخک! یا...هو
سلام بر ناشناس محترم.
ضمن خوش آمد و احترام زیاد عرض می کنم که منطق شما با عملکرد سی سالۀ جمهوری نکبت تطابق میدانی دارد. ولی من هم جز فرمایش شمارا نزده ام و آن تشکر از شریعتمداری و پاراگراف آخر نوشته طنز سیاه و تلخ است و از هزار بار دشنام مستقیم به شریعتمداری مفیدتر و مؤثر تر است. ضمن اینکه من اگررهبر خیالی مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی بودم. همۀ حجم رسانه حملات و تبلیغاتم را متمرکز می کردم روی این ماجرای اختلاس و چنان بمباران هرروزه می کردم تا رژیم را با اطلاعات خودش و مورد اعلان خودش ببرم گوشۀ رینگ و بقصد کشت بزنمش. چون هر موضوع سیاسی و از این قبیل که روایت هایش هم بیشتر توسط مخالفان است و بزرگ نمای طبیعی هم می شود نمی تواند رژیم را تحت فشار افکار عمومی داخلی و خارجی قرار بدهد. چون سیاست یک موضوع خاص است و دیگران یا سر در نمی آورند ویا علاقه ای به آن ندارند. اما اجتماع و بویژه اقتصاد و اختلاس و ارتشاء و دزدی و از این قبیل بسیار مورد توجه و رغبت افکار عمومی بویژه داخلی است. پس منظور من از پرداختن به موضوع بیشتر به این خاطر است که موضوع را از روی میز جمع نکنند. و مجبور بشوند پاسخگو باشند. یا...هو
با اجازه شما خطاب به ناشناس اول:
دیواری کوتاهتر از احمدی نژاد پیدا نکردید که در این ماجرا به او گیر دهید؟ البته در راستای جواب کامل جناب دلقک به شما من هم به عنوان یکی از خوانندگان این وبلاگ برداشتم این بوده که دلقک عزیز هیچ گاه حاضر نشده است طرفدار احمدی نژاد باشد هر چند احمدی نژاد در این ساختار پیچیده سیاست و قدرت در ایران کاملاً قابل دفاع است و گام های ارزشمندی برداشته که هیچ کس جرأت انجامش را نداشته است. ساختاری که می تواند شب را روز و روز را شب جلوه دهد. این را بگذارید کنار اینکه بر خلاف بسیاری از اپوزیسیون و مخالفان نظام که حداقل از طرف رسانه های غربی حمایت می شوند احمدی نژاد از این حمایت هم محروم است. مطمئن باشید همه مشکلات حکومت دیکتاتوری آخوندها را هم که بر سر احمدی نژاد بریزید حتی یک قدم هم در جهت بهبود اوضاع برداشته نخواهد شد. اشتباهی که به اصطلاح رهبران جنبش سبز عمداً یا سهواً مرتکب آن شدند.
اقا تو رو خدا ما رو با ترکیه مدرن و موقعیت و نفوذ منطقه ای و جهانی اش مقایسه نکنید و به حال و موقعیت انها غبطه نخورید که بجز یاس و حرمان چیز دیگری نصیب مان نخواهد شد.
ما خیلی که همت کنیم با این حاکمان راه گم کرده، که بر خلاف شما انها را اصلا نه هموطن و نه هم کیش خود بلکه تنها همزبان می دانم بتوانیم روز مان را با هزار بدبختی به شب برسانیم و شمارا بخدا به اینها جو الکی ندهید که فلان و بهمان، چون همان اب باریکه ای که از دستشان بر خاک تشنه این دیار می چکد را هم در این رقابت های بی ثمر و در راه نادرست و به پای گروههای تروریستی هزینه، و روزگار ما را از این هم بدتر و سایه جنگ را بر اسمان میهن سنگینتر می کنند
ما الان تنها نیاز داریم تا سالها مثل گاو در مزرعه فقط عرق بریزیم و زحمت بکشیم و سرمان را پایین بگیریم شاید در اینده ای نه چندان نزدیک چه به لحاظ اقتصادی و جه سیاسی بتوانیم محلی از اعراب برای خودمان پیدا کنیم و غیر از این هر جه از خودمان تعریف بگوییم تنها وهم و سرابی است که با ان خود را می فریبیم
ارسال یک نظر