کارلوس کی رش قماربازی بدون جاه طلبی!

The Great Masturbator

1- وقتی که در ابتدای بهمن 89 گونی های دلار پیشنهادی ایران وسوسه انگیزتر ازآن بود که هر مربی سوپراستاری هم نتواند نه بگوید؛ کیروش با ایرانی ها بتوافق رسید و فقط وحشتش از وقایع 25 بهمن بود که او به بهانۀ -مثل همیشه- خانواده و همسر عطای دستمزد نجومی در ایران را بلقای نامعلومی آینده در یک ایران سیاسی ببخشد و الفرار! اما بمحض اینکه معلوم شد 25 بهمن تهران هم مثل 25 خردادش جانی برای تغییر معادلات ندارد؛ مشکلات کیروش هم برطرف شد بلافاصله تا این پرتغالی چشم سبز و با هوش و حسابگر چربترین قرارداد عمر مربی گریش را تجربه کند.

2- کیرش آدم حسابگری است همانطور که گفتم در مورد قرارداد با ایران حتی اگر آن شایعات کاسب بودنش و تجارت الماس را کمی بیشتر از واقعیت موجود بعد اقتصادی او بدانیم. ضمن اینکه کارلوس پرتغالی نشان می دهد که مربی بسیار باهوشی هم است آنجائیکه از 9 بازیکن پرسپولیس دایی دعوت کرد به تیم ملی تا تیم محبوب پایتخت دوپینگ روحی شوند در بردن جام حذفی. و اینک که با دعوت از کریمی و مجیدی به تیم ملی خودش هم اعتراف کرده که می خواهد از محبوبیت این دو بازیکن سرخابی استفاده کند در آشتی هواداران انبوه با تیم ملی. چه او خیلی خوب فهمیده که بدون رضایت تماشاگران پرسپولیس و استقلال حتی جمعی از لیونل مسی های سایر تیم ها و باشگاه ها نمی توانند برای او محبوبیت و برای تیمش موفقیت بدست بیاورند.

3- مربی خوش تیپ پرتغالی تاکنون نشان داده است که تمرین دهندۀ خوبی هم است با دوام طولانی در منچستریونایتد سر الکس فرگوسن اما؛ در نفر اول هر دو نیمکت بلند رئال مادرید و تیم ملی پرتغال یک بازندۀ مطلق بوده است تا اینجا. و این می تواند علامتی قوی باشد از توانایی آقای کیرش تا دم در رختکن و نه جلوتر از آن. زیرا که سرمربی بودن درجه یک در فوتبال به عنصری ویژه نیاز دارد از جنس جاه طلبی. که نه هوش و استعداد چاره اش هست و نه انبوهی ریال ضعیف در تبدیل به گونی های دلار!

4- فردا جمعه در اولین گام آرزوی فوتبال ایران برای جشن فوتبال یگانه در جام جهانی برزیل، شروع پرخطری ندارد کیرش پرتغالی. اگر در ادامه بتواند کمبود های رهبری روی نیمکتش را رفع و رجوع کند با کمک گرفتن از تجربه های ناکام قبلی. و البته تمرین جاه طلبی! که بدون آن راهی بدهی نخواهد برد با فوتبالیست های بسیار گران ایرانی. که نه سیاست اجازه می دهد باد دماغ شان خالی شود در رویارویی مستقیم با بهترین تیم های جهانی در هنگام بازی های تدارکاتی. و نه جاذبه های ملی چنان قوی مانده که حاضر باشند جنازه هایشان را تقدیم هوطنان شان کنند در پایان بازی از فرط دوندگی و تعصب ملی. کیرش می داند که در یک شرایط عادی سیاست در ایران ما با نصف مبلغ قرارداد او می توانستیم فرگوسن و آقای خاص بیاوریم برای هدایت تیم ملی. پس حالا که او با استفاده از شرایط ما رکورد زده؛ انصاف است که خودش را بیشتر بچلاند برای آرزوهای به این خردی یک ملت: "رفتن به جام جهانی" همین! یا...هو