ابهت رهبری و دیکتاتوری آیت الله خامنه ای فله فله آب می شود!

Girl in White

1- ایران بویژه در دورۀ بعد از آیت الله خمینی بر مبنای دین سنتی هژمون منجر به انقلاب 57 اداره شده است. بعبارت دیگر این درست است که آیت الله خامنه ای بعنوان ولی فقیه مطلقه دارای بیشترین قدرت تأثیر گذاری قانونی و فرا قانونی در سیاست های جمهوری اسلامی را داشته است، لیکن این فقط قسمت آشکار کوه یخ تصمیم سازی حکومت در ایران بوده، و بخش کمتر پیدای این کوه یخ که بیشترین ارادۀ حاکم بر سیاست در ایران را داشته، عبارت از همان "دین هژمون سنتی حوزه های دینی بمرکزیت و مرجعیت روحانیان ارشد" بوده و است. در تعبیری باز هم دقیق تر می توان اینطور گفت که آیت الله خامنه ای فقط به این دلیل رهبر پذیرفته شد و ماند که اولاً خودش متعلق به جریان راست و متحجر حوزه بود و است. و ثانیاً به این دلیل که جز در چهارچوب دین سنتی حکمی یا فتوایی صادر نکرده و نمی تواند بکند. و الا حوزۀ دین نشان داده است که حتی در مقابل فتاوی چند امام خمینی در موضوعات متحدثه نیز با سماجت ایستاد و مخالفت کرد تا چه رسد به روحانی بی وزنی مثل آیت الله خامنه ای.

2- این موضوع از آن جهت مهم است که یاد آوری کند که اولاً امکان تعویض آیت الله خامنه ای با روحانی نواندیش تری تحقیقاً صفر است و ثانیاً اینکه همۀ بار مثبت و منفی جمهوری اسلامی را به گُردۀ قدرت آیت الله خامنه ای بار کردن اشتباهی استراتژیک از سوی روشنفکران و مخالفان جمهوری اسلامی بوده است. مع الوصف این اتفاق در سال های گذشته و در طول رهبری آیت الله خامنه ای افتاده است و رژیم "الیگارشیک - آنارشیک" جمهوری اسلامی را بعنوان حکومتی یکه سالار به دیکتاتوری آیت الله خامنه ای نمایانده و با تبلیغات انبوه تحلیلگران سطحی و یا مزدور جا انداخته است. تا جائیکه به جهان و سایر سیاستمداران بویژه در غرب این آدرس عوضی داده شده است که اگر مشکلی بنام "دیکتاتور قدر قدرت خامنه ای" حل شود مشکل حکومتی بنام جمهوری اسلامی هم حل خواهد شد. این موضوع بویژه هنگامی برجسته و به حقیقت مسلم ارتقاء پیدا کرد که اصلاح طلبان و محمد خاتمی نخواستند و نتوانستند از قدرت همزمان ریاست جمهوری و مجلس بهره برده و تغییری در ساختارهای متصلب بوجود آورند.

3- نقبی زدم به گذشته که بگویم اختلافات علنی شدۀ محمود احمدی نژاد با بلوک "نمایندگان رسمی دین سنتی هژمون 57" یکی از بهترین ثمراتش شکستن این باور جا افتاده در جهان شد که آیت الله خامنه ای نه آن یکه سالار ترساننده و معرفی شده از سوی کارشناسان کارنشناس بوده است. بلکه ایشان فقط نماد یک "بلوک متحجر از قافله سالاران متعدد دین حوزوی" است و بس. تراشیدن ذره ذرۀ این لویاتان ساخته و پرداختۀ توهم تحلیلگران سطحی؛ هم به مردم ایران در داخل و هم جامعۀ جهانی در خارج این امید را داده است که جمهوری اسلامی ایران نه یک حکومت متمرکز و منسجم و دارای تشکیلات هرمی دیکتاتوری های رایج است که دیکتاتور انگشتش را بهر سویی بگیرد همان خواهد شد بلکه مجموعه ای آشفته از یک سری ذهنیات عقب مانده و نا منسجم است که فقط با ابزار امنیت و سرکوب توانسته شبه نظمی رقیق بر روی این هرج و مرج ذاتی و عمیق بکشد.

4- همۀ این حرف هایی که گفتم هنگامی برایم برجسته شد که دیدم در سفر اخیر احمدی نژاد به تاجیکستان؛ هم در داخل و هم در خارج از ایران همه بجای تمرکز بر محتوای سفرهای یک رییس جمهور بیشتر به شکل این سفر متوجه بوده اند. بعبارت دیگر بودن یا نبودن مشایی همراه احمدی نژاد حرف اول و آخر هرحرکت داخلی و خارجی سیاست کلان یک کشور شده است. این موضوع باعث این شده است که در مدتی کمتر از شش ماه هیکل سیاسی بسیار تنومند و ترسناک آیت الله خامنه ای چنان تراشیده و تُنُک شود که انتظار افتادنش با کمترین حادثه ای را محتمل کند. البته احمدی نژاد و دولتش بخاطر این رونمایی از پوشالی بودن قدرت آیت الله خامنه ای پاداش لازم را می گیرند. و در سفرهای این چنینی قدر می بینند و بر صدر می نشینند. چه میزبان با این پیش داوری مستند روبروی احمدی نژاد می نشیند که او رقیبی پرزور را خانه نشین کرده است. و لذا می توان با او معامله های بدون واسطه و مطمئن کرد. و این البته اولین شرط باور به وجود حکومت در یک کشور است.

5- چنین وضعیتی برای سیاست کشوری متعارف حتی یک روز هم کشنده و بسیار مضر است. ولی برای ایرانی که هنوز بعد از سی و سه سال نتوانسته نظمی قابل تعریف و مستقر از "دین سنتی چیره در انقلاب 57 " ارائه و حکومت تشکیل بدهد؛ - رجوع کنید به تازه ترین نامۀ سرگشادۀ صدر حاج سید جوادی 94 ساله به مقام رهبری راجع به دادگاه های انقلاب- اگر هم بهترین اتفاق نباشد که نیست -چون پر هزینه است- ولی بدلیل کورسویی رو به آفتاب بودن مبارک است. یا...هو