خاورمیانه؛ زادگاه مردمان اسیر یا خاستگاه رهبران شریر!

The Dessert: Harmony in Red

1- ترکیه: جمهوری نیمه دموکراسی: الگوی مُثُل! 
علل:
الف: همت آتاتورک یکه سالار ومدرن. بویژه درتغییر الفبای زبان ترکی وآزادی زنان.
ب- داشتن ارتش مدرن ونگهبان سکولاریسم.
پ- چسبیدگی والگوپذیری ازاروپا وتلاش برای مقبولیت اروپایی.
ت- استفاده ازبازار وسیع ایران بعدازانقلاب اسلامی جهت آزمایش وخطای کیفی تولیدات صنعتی خویش درجهت رشد اقتصادی وتوسعۀ پایدار.
ملاحظات:این کشور که دموکراتیک ترین جمهوری سکولار دربین مسلمانان است هنوز درتهدید بازگشت اسلام سیاسی به فاندامنتالیسم است.

2- مالزی: فدرال سلطان نشین: تنها مثال بعدی!
علل: 
الف- اختلاط فرهنگ مالایایی با اسلامی: دوشادوش وبدون امکان غلبۀ فرهنگی مسلمانان.
ب- نخست وزیری تکنوکرات پرزور ومحکم بنام "ماهاتیرمحمد" بمدت بیست سال.
پ- استفاده ازظرفیت جهانی رهاشده دردهۀ 80 میلادی ورسیدن به آستانۀ توسعه یافتگی.
ملاحظات: هنوزنتوانسته مناسبات دموکراتیک را نهادینه کند وهمواره احتمال نوسان بسمت کهنه گرایی هست.


3- پاکستان: روی کاغذ دموکراتیک وعملاً بنام دموکراسی بکام فساد وفقر وهرج ومرج. بهترین دوره ها: هنگام پیروزی کودتاهای نظامی.


4- ایران: پادشاهی موروثی - فقیه سالاری پیشا تاریخ مادام العمر.
5- عربستان سعودی: پادشاهی موروثی. 
6- عراق جمهوری هرج ومرج و کودتا. جمهوری باثبات مادام العمر. تحت اشغال بیگانه.
7- مراکش: پادشاهی موروثی.
8- الجزایر: جمهوری انقلابی در حال تثبیت جمهوری مادام العمر.
9- تونس: جمهوری مادام العمر.
10- سوریه: جمهوری موروثی!
11- افغانستان.پادشاهی موروثی. جمهوری خلق در جنگ. طالبانیسم ازنیای بشر تاروزرستاخیز. تحت اشغال بیگانه.
12-اردن: پادشاهی موروثی.
13- لبنان: جمهوری هرج ومرج.
14- یمن: جمهوری مادام العمر.
15- عمان:پادشاهی موروثی.
16- کویت: پادشاهی موروثی.
17- بحرین: پادشاهی موروثی.
18- امارات متحدۀ عربی: امیرنشین موروثی.
19- قطر: امیرنشین موروثی.
20- اگربخواهی می توانی کشورهای تادیروز حزبی-موروثی و تازه استقلال یافته و تبدیل به جمهوری های مادام العمر را هم اضافه کنی.

خب پدرجان همین که فکرنکنی و دهان بگشایی که یاوه ببافی؛ می شود: 
شاه بایدبرود. 
مبارک یک دیکتاتور خون آشام است.
پادشاه عربستان فاسد است.
رییس جمهورتونس زن باره است.
پادشاه اردن بچه مزلف است.
شاه مراکش خودکامه است.
امیران منطقه یک مشت اراذل و اوباشند.
صدام از جمجمه ها کوه می ساخت.
و ... ادامه بدهی تا قیام قیامت که منطقۀ خاورمیانه و شاخ آفریقا و آسیای میانۀ مسلمان مرتب در کار تولید ملت های خیر مطلق و سیاستمداران شّر مطلق هستند. بعد هم شرم نکنی و خودنویست را بگذاری توی جیب بغلت و کیبوردت را ترک کنی بروی مسجد برای اطاعت یا بروی میخانه برای عبادت.


صورت مسأله کاملاً بدیهی و ساده است: حکومت برای نظم و نسق بخشیدن به زیست بهتر و با آرامش مردم تحت نفوذش باید تصمیم بگیرد. و دنیا فقط دو جور تصمیم را تا کنون اختراع کرده است: انفرادی و اجتماعی. که به انفرادی آن تصمیم یک شخص هم می گویند و به اجتماعی آن تصمیم سیستمی هم اطلاق می کنند.
تصمیم فردی را که می دانی چیست. یک نفر بامشاوره یا بدون مشاوره با دیگری تصمیم می گیرد و ذاتی است و نیازی به آموزش ندارد. ولی تصمیم سیستمی یک فرهنگ است و نیاز به یادگرفتن دارد. و شما خوب می دانی که آموختن یک فرهنگ زمان براست. اگر تازه همۀ شرایط فرهنگی مردمان تحت آموزش؛ این یادگیری را تأیید و تقویت کند. و الابسادگی می گویم دموکراتیک شو. آن هم بگوید لبیک و از فردا دموکراتیک شود؛ نیست.


ماجرای یکه سالاری در منطقۀ "خوشبختانه همه کشورهای مسلمان" بهمین راحتی است که بعرض رساندم. و الاّ نمی شود که یک منطقه به این وسعت و دارای مقبولیت اسلامی در نزد خدا هم! بدون استثناء سیاستمدار شریر تولید کند که از روز اولی که جبۀ صدارت بردوش می اندازند در فکر چپاول مردمان شریف باشند و ماندن در قدرت مادام العمر و به فکر حساب های بانکی شان در سویس. تاروز آخر که در 90 سالگی از رختخواب این سوگلی پانشده در بغل دیگری صنم تمرین همآغوشی با حوریان بهشت کنند. عقل که از قدیم چیز خوبی بوده ولی انصاف هم خوب است گاهی.


از سوی اکثریت قریب به اتفاق دیکتاتورهای موروثی و مادام العمر منطقه بشما قول شرف می دهم که اگر بدانند دو برنامۀ زیر در کشورهایشان تداوم می یابد نه هیچ رییس جمهوری مادام العمر می شود و نه هیچ پادشاهی سلطان بلامنازع. چرا روشنفکران اینقدر باید سه نقطه! باشند که فکرکنند فقط خودشان می دانند که زمانه عوض شده و این همه پادشاه و رییس جمهور و سیاستمدار نمی دانند که در زمانۀ "ویکی لیکس" نمی شود مثل عهد دقیانوس فرمان راند. و اما آن دو برنامه:

الف- اطمینان بکنند که سیستم مدرنی که با هزاران خون دل پایه گذاشته اند و مراقبت کرده اند؛ به رشدی رسیده است که بدون دخالت آنان از هم فرو نمی پاشد در بدویت "جهان سومی بعلاوۀ مسلمانان مانده در تاریخ".


ب- نخبگان مدرن از نظرکمّی و کیفی به شمارگانی رسیده اند که اگر بمحض برداشته شدن اتوریتۀ حاکم، از وسط جرخوردند و هزاران حزب دونفره تشکیل دادند باز هم کشور برای ادارۀ اُمورش و گرداندن سیستم دچار کمبود کادرهای قوی و جنگ های حیدری نعمتی مردمان شریف! نخواهدشد. - دراین قسمت به فلسفۀ تک حزبی کردن ها هم مثل رستاخیز شاه فکرکنید با این دیدی که دادم: "تجمیع نخبگان ِکم برای بهرۀ حداکثر برای پیش رفت سریعتر. اگرهم نتیجه درست نبوده انگیزه هم شیطانی نبوده برعکس آنچه که تاکنون شنیده ایم -

طرفه آنکه تمام پیشرفت های کشورهای مسلمان نامبرده در هنگامۀ ثبات سیاسی ناشی از حکومت های مدرن با رهبری متمرکز اتفاق افتاده است.


و نتیجه اینکه: 
ما با آیت الله خامنه ای مخالف نیستیم که چرا مثل مبارک است. درست برعکس. ما با آیت الله  مخالفیم که چرا عین مبارک نیست: مدرن؛ مسئول؛ میهن دوست؛ انسان باور؛ تقدیس کنندۀ زندگی و شادی و فوتبال و موسیقی و رقص و... آخ گریه می کنم. مشکل ما این نیست که چرا آیت الله خامنه ای تصمیم می گیرد. مشکل ما این است که آیت الله خامنه ای تصمیم نمی گیرد. تصمیم برای زندگی بهتر در این دنیای ایرانیان و نه برای محشور شدن در بهشت آخرت با حوریان. مشکل ما این است که مشکل آیت الله ها این است که بدلیل ماندن در تاریخ و ضدیت با انسان زمانه؛ توانایی و صلاحیت تصمیم گرفتن ندارند. نه خودشان دارند و نه اجازه می دهند که گروه دومی اُخت با زمانه و دانش و سیاست، در نقش درجه دوم کارگزاران آنان بعنوان رییس جمهور و وزیر و وکیل، به ایران و ایرانیان حیات دوباره ببخشند. یا...هو


درحین تحریر:
چون نمی خواستم به کشورلیبی ومعمرقذافی عنوان دیوانگی مادام العمربدهم در متن نوشته، آن را دراینجا آوردم. واندونزی دیگرخیلی دوربودازخاورمیانه. لذا به مالزی بسنده کردم ازآن منطقه.
..............................
پانوشت:
نثر وترکیب نوشته هارا ازقصد انتخاب نمی کنم. بیشترتابع جریان سیال ذهن هستم. این نوشته هم این جوری شکل گرفت.