فردا جمعه درمصرچه اتفاقی خواهد افتاد!

The Execution of Lady Jane Grey

 به آرزو وپیش بینی من هیچ اتفاقی نه بیشنرازامروزپنج شنبه:

1- حکومت مصرتاکنون خوب وبموقع عمل کرده است. وپرزیدنت مبارک نشان داده است که چه سیاستمدارقابل ومصری باشرفی است. اواستراتژی خودررا دردوجملۀ زیر فرموله کرده است:

الف- "برای نجات خودم وخانواده ام وطنم را رها نخواهم کرد".

ب- "وبرای نجات وطنم "جایگاه"ِ خودم را متزلزل نشان نخواهم داد".

2- پرزیدنت مبارک برای تحقق دوفرمول شرافتمندانه وسیاستمدارانه اش دوتاکتیک کاملا روشن برگزیده است:

الف- سازش در رسانه وخلوت وپشت میز.

ب- محکم درمیدان عمل با دوری ازعصبیت.

حاشیه: درست برعکس آیت الله خامنه ای دروقایع سال88 خورشیدی. که تاکتیک هایش عبارت بود از الف- پرخاش دررسانه وخلوت وپشت میز. ب- ضعیف درمیدان عمل ورویکردبه عصبیت جاهلی.

لذاست که من می گویم برخلاف پیش بینی غالب دربین سیاستمداران وروشنفکران متوهم،  فردا آغازی برای یک شروع هیجان وتخریب بیشترنیست. بلکه فردا آغازی برای پایان هیجان منفی وشروع عقلانیت جدیدی درمصرخواهدبود.

3- دولت مبارک که با کوچک ترین اشتباهش می توانست شکل گیری پیوسته و پرزور حس توده های مصری راباعث شود. با استراتژی از"جان گذشته وفداکار" و تاکتیک "استواربرعقلانیت وشناخت دقیق ازفاکتورهای فرهنگی مصر" نه تنها ازشکل گیری  "حس مشترک توده" برعلیه خودش جلو گرفت، بلکه با فرستادن پالس هایی مرکب ازتحبیب وتهدید توأمان سبب شکاف درصفوف معترضان بالقوه شد.

4- درگیری سرد ومحدود وبرای یکبار ِموافقان مبارک با مخالفان او درمیدان تحریرقاهره؛ چه سازماندهی شده بوده باشد وچه نه؛ درنهایت بنفع آرامش اوضاع ازفردا ببعد خواهد شد. چه اینکه نباید سطحی انگارانه درگیری دیروزرا فقط به رادیکال ترشدن معترضان درکوتاه مدت تفسیرکرد. بلکه مهمترازآن باید به محاسبۀ "هزینه-فایده"ای اندیشید که زخم های سطحی دیروز درهنگام استراحت مجروحان بیاد معترضان خواهد آورد.

5- اوضاع درشرایط عادی اعتراضات؛ بنفع مبارک ومصر پیش خواهدرفت. مگر در یک حالت که صحنۀ اعتراضات به درگیری گرم ازسوی معترضان ارتقاء پیداکند، وسلاح گرم وتیراندازی متقابل بگوش برسد. این وضع که تأسف بارترین اتفاق بعید خواهد بود؛ مصررا درمسیر الجزایری دیگر[منظورم شورش های مسلحانۀ چندسال پیش است] پیش خواهدبرد که هیچ کس پیروزآن نخواهد بود.

6- به ایران ختم کنم این وجیزۀ نشانه شناسانه را:

الف- درایران موضع رسمی دولت بسیارخوب، سیاسی ومسئولانه بوده است. سکوت دشمنانه درمقابل امری داخلی درقلمرو سیاسی تعریف شدۀ یک حکومت (بخوان در اینجا مصر) بدون دست برهم کوفتن یا زانوی غم دربغل گرفتن. [توضیح: این نوشته را قبل از اطلاع ازصدوربیانیۀ وزارت خارجۀ ایران نوشته بودم. کاشکی صالحی آن بیانیۀ گنگ ونه چندان ایدئولوژیک وبرای مصرف داخلی برای مقابله بارقبای اصولگرا(لاریجانی وشرکا) را هم نمی نوشت.]

ب- اما موضع گیری شادمانۀ دوسوی دیگرماجرا ازسوی حسین شریعتمداری و مهندس موسوی؛ نشانه های آشکاری ازمحق بودن شریعتمداری می دهد دراین فروپاشی نامحتمل. چه اگرمعترضان دولت مدرن مصرازشعار"اخراج مبارک" به "اسقاط نظام" صعود کنند. حاصل کار باهرمترومعیاری نه دموکراتیک ترازمبارک و وعده های مردانۀ اخیرش خواهدبود. بلکه سیستمی بسته تر وکهنه گراتررا حاصل خواهدداد که به خنده های شریعتمداری نزدیک ترخواهد بود تا به گریه های جوانان ساده اندیش ورنگی اصلاح طلبان مذهبی.

پ- وبایدمنتظرفردانمازجمعۀ تهران هم بود که آیا آیت الله خامنه ای خوشحال است ازحادثه ای که به اوفرصت داده ازسکوت مرگبار اخیرش خارج شود یا او هم قاعدۀ بازی را یادگرفته وازهول حلیم توی دیگ نخواهد افتاد! یا...هو
................................
ساعت 1600 بوقت گرینویچ.
پی نوشت اول:
خیلی زیاد خوشحالم که مصرقهرمان برهیجان جوانان ناراضی اش فایق آمد وپرزیدنت مبارک ضمن ترتیب اثر بصدای فرزندانش؛ یک باردیگرسربازی اش را نشان ووطن اش رانجات داد. والبته ازاینکه تحلیل دقیقی ازاوضاع مصرداشتم ودرست یر خلاف تحلیل های کارشناسان غالب؛ امروزرا مثل دیروز وروز شروع آرامش درمصر پیش بینی کرده بودم بخودم مغرورم. با ترک سایت بالاترین امیدوارم که خواننده های قدیمی وکیفی وبلاگم هم بیشتر وهم مسئولانه تردنبالم کنند وباگاهی اظهار نظر باعث دلگرمی ام بشوند. وبسیارمتأسفم که آیت الله خامنه ای همان سیاستمداراحمق ادامه می دهد. ومستأصل وتحقیرشده دردست عنترش احمدی نژاد عوعوبسوی آفتاب (مدرنیته) می کند. چون پست های جدید پشت ترافیک مانده اند. بنابراین توضیحات را یا اینجا ویا بصورت کامنت می نویسم.