Vision of St. John on Patmos |
این نظر فشردۀ من دربارۀ فشرده خوانی اولیۀ ویراست دوم منشور جنبش سبز است. که درمیانۀ پست بعدی می گذارم وشمارا به گفتگو فرامی خوانم:
بسیارعالی وفراترازچشم انداز من بود. بااین منشور هیچ کس برانداز نخواهد ماند وهمه می توانند درصورت دستیابی به این صورت مثالی ودرحد توان وبُرد ِ ایده های خود تلاش کنند واثرگذارشوند. گمانم براین است که دونکته مغفول مانده است. که درصورت تأیید تنظیم کنندگان وامضاء کنندگان این منشور اضافه شود.
اول اینکه برتقدم حکومت بودن جمهوری اسلامی بر انقلاب بودن آن تأکید نشده است که باید می شد. چون که علت العلل همۀ نابسامانی های بعدازانقلاب به این نکته برمی گردد که جمهوری اسلامی وبرخلاف ایدۀ امام خمینی که "حکومت" شدن آن با شاخصۀ اصلی قانون مداری را عجله داشتند. جمهوری اسلامی -بهردلیل وازجمله خلاء تئوریک .جنگ ومشکلات اولیه- درهمۀ عمرسی ودوساله اش "انقلاب" ماند ونتوانست به یک حکومت مستقرصعود بکند. همان معضلی که مرحوم مهندس بازرگان می گفت: "انقلاب بس است اجازه بدهید حکومت تشکیل بدهیم" هنوزهم بهمان قوت اولیه باقی است. وما سی ودوسال دروضعیت سیال انقلابی که القاء عدم امنیت روانی ناشی از بی ثباتی سیاسی بدترین ومهلک ترین عارضۀ آن بوده است زیسته ایم. لذا باید این گذرازانقلاب به حکومت خواستۀ بنیادین باشد. البته صحبت های فراوانی ازقانون گرایی -چه قانون اساسی وچه قوانین موضوعه - شده است وممکن است تصورشود که همان گفته ها اشکال مرا پوشش می دهد. درحالی که من چنین فکرنمی کنم ومعتقدم که باید تأکید علیحده وقوی بشود. بعبارت دیگر این معضل جاری درهمۀ عمرجمهوری اسلامی بوده است وربطی به نوع دولت ها یا اشخاص حاکم نداشته است.
موضوع دوم که آن نیز بسیارحیاتی است وخودش می تواند دردنبالۀ طبیعی یا ناشی از تشکیل حکومت جمهوری اسلامی باشد اعلان عفو عمومی کامل است. که اگرهم استثنایی بخورد که بنظرم بعدازسی ودوسال خیلی زشت خواهد بود! ولی اگرچنین چیزی لازم بود باید این استثنائات خیلی خیلی محدود وبا نشانی ومعرفی دقیق وچرایی درجزئیات باشد. ونهایت اینکه برای رسیدن به این منشور بعنوان استراتژی درخشان، تاکتیک های عملیاتی چه درمیدان وتحرک بدنۀ حامی این منشور وچه در پشت میدان ومذاکره ومشاوره با الیگارشی روحانیت نیازاست. چنین می فهمم که بخش پشت صحنۀ این مذاکره ومشاوره وبخاطرعملکرد بسیار بد حاکمیت دربرابر اعتراضات مردم بخودی خودی وتکیه بربرهان خلف پیشروی خوبی داشته است وامروزۀ شکاف روبه گسترش درمیان روحانیان ارشد ومؤثر بنفع جنبش مردم ایران با محوریت این منشور وحداکثربا تحفظاتی که مراجع وبزرگواران دین خواهند داشت روبه گسترش هم کیفی وهم کمی است. ولی تحرکات میدانی جنبش علی رغم تحرک ظاهری وقوی در25 بهمن ازیک خلاء تاکتیک دررنج عمیق است. لذاست که اولویت ستاد هماهنگ کننده وهدایت کننده این است که این نیروی بانشاط وجوان را دریابد وضمن ارائۀ تاکتیک های مناسب برای ادامۀ راه ازرادیکالیسم کوروبدون برنامۀ نیروهای سطحی جلو بگیرد.
این ویژگی را برجسته می کنم که درخواست پذیرش برای مذاکره برمحوراین منشور توسط آیت الله خامنه ای می تواند ازاین پس شعاراصلی جنبش باشد. واز شعارهای مرگ ونابودی وعناصرنشدنی وغیرلازم هم جلوبگیرد؛ منتظرمی مانیم وبرای اجرایی کردن فرامین درراستای تحقق اهداف این منشور حداکثری وخیلی خوب! لحظه شماری وبه اجرایش کمک می کنیم. تا صدوراولین دستورتاکتیکی؛ خدا نگهدار. یا...هو
۲ نظر:
Fekr nemi-konid keh matrah kardan-e
bahs-e "afv-e omoomi-e kamel" yek
kami zood bashad
?
سلام ناشناس محترم
اگرنظری که نوشته اید طنز سیاه باشد کاملاً موافقم ولی اگرنظری جدی است تعجب می کنم. همۀ انقلاب ها بعدازتشکیل رژیم جدید وحکومت شدن انقلاب پیروز اولین کاری که می کنند اعلان عفو عمومی است. بنابراین اعلام عفو ازجانب جمهوری اسلامی سی ویک سال دیرشده است. چون ما به تعریف حکومت مستقر که تدوین وتصویب قانون اساسی است باید درپایان سال 58 یا آغازسال 59 اعلام عفوعمومی کامل با استثنائات محدود می کردیم. که البته بنظرمن آن استثنا هم لازم نبود چون درانقلاب ما وماوقع منجربه پیروزی کسی جنایتی نکرده بود وانقلاب ایران یک اصلاح رادیکال سفیدبود. اگرجوان هستید به پروپاگاندای رژیم توجه نکن بلکه به لیبی نگاه کن. مرسی که همراهی وهمیشگی باش. اگرهم فقط فینگلیش می نویسی ومجبوری خواهم خواند بسختی. هرچند که خط فینگلیش شما ازقواعد خوب وخوانایی پیروی کرده بود. بازه ممنون. یا...هو
ارسال یک نظر