من اما: وحشتم ازبلا تصمیمی است. -مثل همیشه- پناه برخدا!

Holy Allegory

1- کاروس کرش مردچشم سبزپرتغالی سرمربیگری تیم ملی ایران را پس داد وسه آبروخرید برای خودش: آبرویی نزد ملت ایران برای حرمت بخون شهیدان. آبرویی شخصی که اوهمیشه دستیاردرجه یکی بوده است ونه فرمانده پیروز. وآبرویی برای تیم ملی ایران که تاجمهوری اسلامی سردمداراست جزبه ضعف حریفان به پیروزی نخواهد رسید. آیا ازاینکه مرتب دنبال نقاط ضعف حریفم بجای تکیه به توانایی های خویش باید شرمنده باشم. چنین باد انشاءالله!


2- مکرر گفته ام وهنوزپای فشارم که: 
کشورهای اسلامی به مرکزیت خاورمیانه دوراه بیشتردرچشم اندازندارند: صعود به مدرنیتۀ دنیا. به مدل هنوزقابل قبول ترکیه! یا سقوط به تحجردین. به مدل تا ابد بدون قابلیت ایران! جلّزوولّزم برای بزرگداشت مبارک مصری وبن علی تونسی که گاهی حالت تهوع برمی انگیخت درشما؛ ازتضاد آن رؤیای "صعود" واین کابوس "سقوط" ریشه می گرفت ومی گیردهنوز. فکرش را بکن: "دومینوی شروع شده دربین کشورهای خاورمیانه، درست درجهتی حرکت کند که آیت الله خامنه ای ترسیم می کند. وحشتناک ترازاین اتفاقی ممکن است!


3- جنبش شروع شدۀ مردم ایران دردیروز برای من معنای مرگ وزندگی یک "خاورمیانه" را بازتعریف می کرد. ویک کارت زرد بود به آیت الله خامنه ای که آهسته تربازی کند. یک تکل خطرناک وازسرجهل دیگر،قطعی است که اخراجش را درپی خواهد داشت. وآیا این خوشحالی سربرآسمان ساییدن ندارد بنظرشما!


4- تواگربهترین بازیکنان را داشته باشی ولی ازسرمربی تیمت مطمئن نباشی؛ چاره ای نداری که بضعف های حریف بیشتر متمرکز باشی تا قوت بازیکنان خودی. واین گونه است که ازدیشب تاکنون واو به واو تیم آیت الله هارا کاویده ام درواکنش به جنبش متفاوت وعقلانی دیروز. وخبرها همه ازچنان ضعفی دراردوی عصبی وبهم ریخته وگسستۀ تیم آیت الله حکایت می کند که بشکرانه اش بخدا رشوۀ عبادت بدهیم درخوشحالی بین دونیمه دررختکن!


5- به بچه ها می گویم: 
دست مریزاد گل کاشتید. نیمۀ اول عالی بود: هم توانستید پیش رَوی آیت الله را سد کنید وهم توانستید درکمال شگفتی یک برهیچ جلوبیفتید. الان جاسوسان نازنین مان ازرختکن آیت الله خبرآورده اند که "مجلس درهیاهوی ترس" دولت درترس ازهیاهو" و "آیت الله (سرمربی) درسکوت تفرقۀ بازیکنان: ازحوزۀ قم تاخبرگان. وازمجلس خبرگان تامجمع تشخیص؛ وعوامل سرکوبی که دارند مسئله دارمی شوند خداراشکر" ابتکارعمل را ازدست داده اند. فقط یک نیمه دوام بیاورید حتی اگرگل دیگری نزنیم پیروز خواهیم شد. بشرط اینکه تمرکزمان را ازدست ندهیم به گمان اینکه بازی تمام شده است.


6- دارم رختکن را ترک می کنم که کاپیتان (دانشگاه) دستش را بلند می کند که: 
"دلقک! نیمۀ دوم به نیمۀ مربیان مشهوراست. ماهرچه سرمربی بگوید عمل می کنیم. توازسرمربی مطمئنی"؟ نمی خواهم به این سؤال پاسخ بدهم. سرمربیگری کاری وحشتناک پرمسئولیت وحساس است آن هم درزمین حریف. ولی باید چیزی بگویم تا پول بلیطی که شما پرداخته اید تا "آیندۀ جنبش ازنظردلقک" را تماشا کنید به هدر نرفته باشد. دستی به پشت بازوی ستبر کاپیتان دانشگاه می زنم که فوق العاده قوی است ومی گویم: "تیم مربی گری خوبی دارید شما اکنون. دستیاراول سرمربی تان را سال هاست ازنزدیک می شناسم: شجاع وصادق ویک سویه است با خودش. امیدوارم سرمربی تان مثل نیمۀ اول با مهدی کروبی مشورت کند".


7- ترجمۀ مختصرسیاسی: 
دلم ازرهبران جنبش دیروزهنوزهم قرص نیست. بهترین ضربه را درمناسب ترین زمان ودرضعیف ترین حالت وبه سست ترین حلقه زده اند مردم. تفرقه وعصبیت وترس وهواروسکوت وبهت وشوک وفریاد درهمۀ ارکان واجزاء حاکمان ِ بالفعل دراوج بود امروز. رازبقا وپیروزی جنبش اینک دست جبهۀ خودی است. 
تصمیم درست (چگونگی استفاده ازموفقیت 25 بهمن واستمرارآن) پیروزی قطعی؛ وتصمیم نا درست شکست مقطعی را همراه خواهد داشت. ومن وحشتم ازبلا تصمیمی است. -مثل همیشه- که شکست قطعی تلخی بهمراه خواهد داشت. پناه برخدا!.  یا...هو