برای دستبند سبز سرکارخانم آشنا!

Madonna of Chancellor Rolin

 

چوسرواگربخرامی روی بگلزاری

خورد زغیرت روی توهرگلی خاری

زکفرزلف توهرحلقه یی وآشوبی

زسحرچشم توهرگوشه ای وبیماری

نثارخاکِ رهت نقد جانِ من هرچند

که نیست نقد روان را برتومقداری

سرم برفت وزمانی بسرنرفت این کار

دلم گرفت ونبودت غم گرفتاری

مروچوبخت من ای چشم مست یاربخواب

که درپی است زهرسویت آه بیداری

دلاهمیشه مزن لاف زلف دلبندان

چوتیره رأی شوی کی گشایدت کاری

چونقطه گفتمش اندرمیانِ دایره آی

بخنده گفت که حافظ چه جای پرگاری

خ.آ گفت...ارادتمند استاد عزيز
پي گير مطالبتان هستم. در اين بلبشوي وانفزا كسي حتي يادي از كروبي و موسوي نميكند كه در چه حالند ؟چقدر انسانها فراموشكار و نا سپاسند!دستبند سبزم را بعد از خواندن پستهاي شمادر مورد جنبش سبز با گريه و اندوه در آوردم برايم يه جورائي خيلي مقدس بود. گذاشتم در گنجه تا روزي دوباره با همان تقدس در آورده شود شايد هم اين روز به عمر من كفاف ندهد ولي به يادگار براي دخترانم خواهم گذاشت.

1- دلقک ها همه غمگینند بی بروبرگرد. وبه این دلیل بدیهی هم دلقک هستند که: "می خواهند همۀ دنیارا بخندانند تا درآخرین نفر-تهِ تهِ دنیا- نوبت خنده بخودشان هم برسد برای رهایی ازغم ذاتی!"


2- درایران نبودم سربزنگاه دریغ! وهیچ گاه توفیق این را نیافتم که معاینه کنم "چگونه سبزشدن ایران را دردوسال پیش." عقل پاسخی نمی یافت چون حس به توده ها گسترش پیدا نمی کرد. ولی سبز تقدسش را عمیق ترمی کرد دربین پیروان: در داخل ودرخارج. درمجاز وحقیقت. درچماق ودشنام. درتعصب وغیرت. درسکولار و مذهبی. وهمه بدون توضیح: نه منطقی ونه گفت وشنیدی ونه حرف وحدیثی. من یک سبزهستم ومابیشماریم همین! ومن هم سبزشدم برنگ جماعت!


3- من هم مدت هاست سرگردانم خانم آشنای عزیز. اما تصمیم گرفته ام که فقط وفقط رنگ "حرکت" را مقدس بدانم وتبلیغ نمایم. هرگنجه ای ویخدانی درایران پراست از نشانه ها ویادگارهای آرزوهای برباد رفتۀ سیاسی. زیرا که 150 سال است پیشتازان فکری ما نعل وارونه زده اند با انگ ها ورنگ ها! هیچ چیز درگنجه سبز نمی ماند. برکه ها هرچند به وسعت دریاچه؛ بزودی مانداب می شوند ومرداب. دریا باید بود و اقیانوس ورودی که می خروشد به خنده درمصب دریا. سیرگریه کن وراه بیفت بسویی که حتی نیشخندی خش انداخته به عبوسی آخوند ها! هرچه این خش عمیق تر. همانقدر خنده بلندتر.


4- من با امید به اینکه قبل ازمردنم بزودی ایران خواهد خندید تا جنازه ام را با لبخندی شیطان برلبانِ بدونِ ماسکم با موسیقی گوربگورکنند دراینجایم! اوُوُوَه؛ تو که درابتدای خنده ایستاده ای با دختران دلبندت؛ که دارند می خندند بریش هرچه عبوسی وزشتی است. وسبزی دخترانت را بایگانی کن برای همیشه درگَنجخانۀ دلت!


5- وبازی سیاست اشکنک دارد/سرشکستنک دارد. پس نگران مردن عاطفه ها هم نباش که کسی بغیرازمن وتو نگران ما نیست. یک ماسک دلقکی بخرتا هرموقع که نمی توانی برگریه ات غلبه کنی با کمک آن خانواده ات را بخندانی! مهم این است: خندیدن تو وخانواده ات دروهلۀ اول.


6- حافظ را که بشهادت گرفتم حال وروزم به این خندانی که الان می نویسم نبود. ولی چه باک که حافظ بعنوان دلقک اعظم چنان با مهارت غزل سراییده که برهردرد بی درمانی دواست. مثل خود خنده! همین. یا...هو