مقاله ای آرام ازروی میز سیاست ایران: نزاع برسرکنترل سیاست خارجی!

Ferdinand Lured by Ariel

1- همانطورکه درشروع دورجدید وآشکارمناقشات درون حاکمیت ایران که مربوط به برکناری مصلحی ازوزارت اطلاعات گفته بودم. وبرعکس همۀ تحلیلگران که نزاع برسروزارت اطلاعات را برای کنترل انتخابات مجلس می دانستند ومی دانند مدعی شده بودم که این نزاع بسیارسخت وحیاتی برای طرفین مربوط به کنترل سیاست خارجی کشور است. وحالا که دیگرکاملاٌ مشخص شده است که نظرم صائب بوده؛ نگاهی می اندازم بر روی میزسیاست در ایران تا ببینیم دو طرف چه اقداماتی کرده اند و روند اموربه کام سمت خواهد رفت.

2- احمدی نژاد به قولش وفادارمانده وسکوتش را نشکسته ولی کماکان در ارتباط با انجام وظایف ذاتی دولت پالس های کوچک ولی بسیارحساس را می فرستد به جبهۀ مقابل وآنان را دچارسرگیجه و واکنش های پرسر وصدا می کند. موضوع انتصاب و استعفای ملک زاده دروزارت امورحارجه که امروزبا خبربازداشت او کامل شد؛ هنوز روی میزجناح راست است که علی اکبرصالحی دیروزیک پالس تلویحی جدید فرستاد درمورد پذیرش گزارشگر ویژۀ تعیین شده از سوی سازمان ملل. وگفت که ما خودمان هم درخواست گزارشگر موضوعی کرده بودیم. وبعد از یک گلۀ تلویحی از کمیتۀ حقوق بشرسازمان ملل گفت که "ما با پذیرش گزارشگرتعیین شده مشکلی نداریم."
   
3- این درحالی است که مجلس وقوۀ قضائیه بلافاصله پس ازتعیین گزارشگر ویژه اعلام کرده بودند که بهیچوجه اورا نخواهند پذیرفت ودیشب هم رییس قوۀ قضائیه در گفتگوی تلویزیونی خود مجدداً براین موضع تأکید کرد. اینک باید در روزهای پیش رو منتظر نبرد برسر این موضوع باشیم وببینیم که چه گروهی وبا چه کیفیتی برندۀ این صحنه خواهد بود.

4- درطرف دیگرامروزاحمدی نژاد درجریان افتتاح پروژه ای مربوط به فاضلاب مجدداً پالس کارآمدی وناکارآمدی فرستاده است وتأکید کرده است که ملتی که قادر به پیشرفت درحوزه های ملموس ومادی خودش نباشد بطور بدیهی نمی تواند در صحنه های جهانی هم موفق واثرگذارباشد. هرچند که حرف های خوب ومتعالی هم بزند. یک جمله ازعین گفتۀ اورا نقل می کنم:

ملتی که پیشرفته نباشد نمی‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد و اگر "تو سری خور " نباشد کشوری دست دوم می‌ماند و دیگران برای او تصمیم گیرند که این از عزت ما به دور است که دیگران برایمان تصمیم بگیرند. * ملت ایران همیشه در مناسبات جهانی اثر گذار است و در بسیاری از مقاطع تعیین کننده بوده. باید به آن نقطه برگردیم که شرطش ساختن ایران است. ما باید حرفی متعالی برای بشریت داشته باشیم و در عرصه عمل آن را نشان دهیم چرا که ممکن است ملتی حرف‌های خوب و درستی داشته باشد اما اگر به لحاظ اقتصادی و علمی در نقطه مناسبی قرار نگیرد حرف او خریداری نخواهد داشت.

 5- درسوی دیگراما آیت الله خامنه ای که بطرز معنی داری ازتبلیغات مستقیم منع وکنارگذاشته شده است. دیروزبا بازدید طولانی و پراز سلاح ومهماتی در نیروهای مسلح، کماکان برانگشت خود برروی ماشه تکیه کرده واین پالس را روانۀ سیاست خارجی کرده است که: "بهرحال فرماندهی نیروهای مسلح وجنگ با من است وشما نباید حرف کسانی را که ابزاری دردست ندارند راجدی بگیرید."

6- درجهتی دیگراما تبلیغات برعلیه جریان انحرافی با بازگشت مجدد به رده های دوم وسوم مثل طائب وذوالنورویالثارات که درغیبت معنی دارمصباح یزدی فعال شده اند کماکان ادامه دارد وعوامل اطلاعاتی ودادستانی نیزدرکار"بگیروآزاد کن" فعال است وکاربیهودۀ خودش را انجام می دهد، که آخرین آن دستگیری ملک زاده وتهدید مجدد کیا پاشا مهررییس گزینش ریاست جمهوری است؛ وآزادی مجدد روحانی عباس امیری فر.

7- موضوع را می توانیم درحوزه های ظاهراً نه چندان مرتبطی با این دعوا پی بگیریم که مهمترین های آن عبارتند از:

الف- فشل شدن گلوگاه های بستۀ اطلاع رسانی درداخل کشور که ازابتدای سال 90 هم مشهود بود وبا انتشارمجدد روزنامۀ اعتماد وتنفسی که روزگار وشرق حس می کنند؛ هرچند می تواند نشانه هایی ازقصد گرم کردن تنورانتخابات مجلس آینده را آدرس بدهد ولی هم بدلیل زودهنگام بودن وهم به این دلیل که خیلی ازخط قرمزهای دورهم کمرنگ جلوه کرده اند دردورجدید؛ باید سهم بیشتر این گشایش را به نزاع درگرفته هم داد.

ب- طرفه اینکه این گشایش فضا دارد بیشتر بنفع احمدی نژاد عمل می کند تا جناح راست. درست است که روزنامه های لیبرال واصلاح طلب مطالب خود را معطوف به حوزۀ کم خطرتر دردولت واحمدی نژاد می نویسند. لیکن درهمین زمینه نیز با یاد آوری تأییدات دیروز وتکذیب های امروز راست سنتی آنان را آدم های بی بصیرت! و فاقد حداقل ثبات وتشخیص معرفی می نمایند. والبته چون رویکرد های جدید دولت در سیاست خارجی ازآموزه های لیبرال تبعیت می کند لذا خواه ناخواه مورد تأیید روزنامه های مستقل قرارمی گیرد. موضوع مهم دیگردرمورد روزنامه ها اینست که باپرداختن پررنگ به جامعه وفرهنگ وورزش وامورذاتاً غیرسیاسی؛ مستقیم وغیر مستقیم وارد نقد دستگاه ها وسازمان های حاکمیتی که ربطی به دولت ندارند مثل نیروی انتظامی وگشت ارشاد وقوۀ قضائیه می شوند. و...

پ- درسوی سوم اما تحرکی است که اصلاح طلبان مذهبی پیدا کرده اند وهرروز بحث جدید وملاقات های محرمانۀ بیشتری گزارش می شود ازملاقات های اصولگرایان میانه رو با اصلاح طلبان منفعل. که آخرینش مربوط به علی لاریجانی بوده که قول داده راجع به تأیید صلاحیت این قبیل اصلاح طلبان با شورای نگهبان چانه بزند. 

ت- وآیا تحرک جدید وغیرمنتظرۀ داریوش امیرارجمند درهفته های اخیرکه خودش را وراه سبز امیدش را کول کرده به اطراف واکناف عالم نیز می تواند دراین سناریو دیده شود؟ نشانه هایی دیگراین موضوع را تأیید میکند:

8- چند روزپیش دوتحلیلگرامریکایی مقالۀ مشترکی منتشرکردند درواشینگتن پست وبه دولت امریکا زنهاردادند که سقوط احمدی نژاد درایران بضرر منافع امریکاست واوباما باید دست از بازی با حربۀ "جنبش سبز" بردارد وخودش را بیشتر متوجه شکاف در حاکمیت بالفعل ایران بکند. امروزهم سرمقاله نویس کیهان با استناد به مقالۀ مهمی در روزنامۀ "ها ارتص" اسراییل مستند کرده است که غرب باید ودارد میزسیاست ایران خودش را ازشکاف سبز ودولت به شکاف احمدی نژاد با حاکمیت تغییر مسیرمی دهد ونویسندۀ مقاله اسرائیلی تعجب می کند که چرا غرب اینقدراز واقعیت های درون ایران غافل است.

9- نتیجه اینکه نزاع دولت وحاکمیت برای کنترل سیاست خارجی با شدت وحدت بیشتری هم درجریان است. احمدی نژاد همۀ تلاشش را می کند که نیمۀ بدنام سیاست های ایران را بکل ازخودش جدا کند وبه دنیا بگوید که می خواهد در دورۀ جدید سیاست ورزی خودش آشتی جویانه عمل کند. وحاکمیت الیگارشی نیز درصدد است که با قفل کردن سیاست خارجی ونشان دادن صاحب دندان های مسلح ایران بغرب بگوید که گول این آدم لمپن را نخورید زیرا که او ابزاری برای اعمال سیاست هایش را ندارد. بنظرم با نزدیک شدن روزهای آینده وبا توجه به این "نبرد تعیین کننده در حوزۀ سیاست خارجی" مشخص خواهد شد که ایران بکدام سو خواهد رفت. وآیا جناح های سنتی چپ وراست الیگارشی خواهند توانست با همکاری مجدد خود احمدی نژاد را حذف یا بی اثرکنند یانه! یا...هو