تقسیم ایران برمبنای تمایزات فرهنگی: تنها راه سریع، منصفانه ورهابخش ازفکرهرزۀ حاکمان!

The Gleaners

1- وقتی دیدم که محسنی اژه ای در مقام "داد"ستان کل کشور دهان کثیفش را باز کرد و همان مفاهیم امام جمعه و رییس پلیس خمینی شهر در مورد زنان مورد تجاوز قرار گرفته را تکرار کرد. و اگر هم تکرار نمی کرد از هرزگی فکریش کوچکترین اعشاری کم نمی شد؛ بازهم فیلم یاد هندوستان کرد و به این فکر قدیمی ترم متوجه شدم که بیاییم و یک راه حل عاجل تری را برای جلوگرفتن از فروپاشی جامعه مان پی گیری کنیم.

2- زمانی دورتر به این می اندیشیدم که در زمان های نه چندان دور در روستای خودمان و هنوز هم در خیلی از جاهای ایران با خانه هایی روبرو می شدیم و می شویم که معلوم است که قبلاً یک خانه بزرگ بوده اند و بعداً با دیوار کشی در وسط یا گوشه های آن به دو یا چند خانۀ کوچکتر تقسیم شده اند.

3- ماجرا هم معمولاً اینطور قصه می شد که بعد از فوت یا از کار افتادگی بزرگ خانواده؛ برادران و کوچک ترها نمی توانستند با سازگاری با هم در خانۀ بزرگ پدری زندگی کنند و لذا چاره را در این می دیدند که با کشیدن دیوار در حیاط خانۀ پدری خانه های کوچک تر و مستقلی برای هرکدام شان ایجاد بکنند و می کردند. واقع امر هم این است که مرزها همیشه مقوله ای اعتباری بوده است و برای راحتی جوامع و انسان ها علامت گذاری های اینجا خانۀ من و آن جا خانۀ تو و یا در بعد بزرگ تر اینجا وطن من و آنجا وطن تو فقط جنبۀ سهولت در زیست را هدف نهایی داشتند.

4- این تقسیم بندی های مرزی چه در بین برادران یک خانواده و چه در بین اقوام و قبایل و ملیت ها هم بطور غالب با کشمکش و جنگ و کشتار و خونریزی به تقسیم سرانجام می رسید. این وضع تا همین 60 سال پیش که مرزهای بسیاری در طول جنگ جهانی دوم دچار تغییرشد و نمونه ای مدل مثل کشور اسراییل هم از همین منطق زور فیریکی تبعیت کرد و کشورش را تأسیس کرد معمول و طبیعی بود. حتی می توانم بعد از جنگ دوم هم آدرس بدهم در جنگ کره که کشوری بنام کره به دونیم شمال و جنوب تقسیم و هرکدام سبکی از زندگی سیاسی و اجتماعی معارض با دیگری را سرمشق خود قرارداد.

5- سؤال ساده این است که چرا کاری که بزور و جنگ و کشتار تا همین 50 سال پیش و در کل تاریخ زیست بشر بر روی کرۀ زمین رایج بوده نتواند در این عصر تمدن و علم و منطق و عقلانیت از طریق صلح و مذاکره قابل انجام باشد. امر واقع این است که روحانیان، سی سال پیش در ایران حکومتی تشکیل داده اند ولی موفق نشده اند آنرا مستقر کامل بکنند. علتش هم این بوده است که بخش کوچک و بزرگی از مردم به معیارهای قدیمی و تاریخ مصرف گذشتۀ آنان لبیک نگفته اند. روحانیان هم چاره را در این دیده اند که تا جای ممکن این دگرباشان زیست خواه را از ملک مشاع وطن بیرون کنند و کرده اند. ولی مشکل حل نشده و این دیگرباشان زیستی نظم جامعۀ قدیم را مختل کرده اند. که جدیدترین نمونه اش عدم سازگاری ویلا با کومه در خمینی شهر بوده و جنایتی که اتفاق افتاده و روزانه ده ها و صدها از این مورد حادث می شود.

6- پیشنهادۀ ساده و قابل دسترس سریع من این است که بیاییم ایران را برمبنای فرهنگ جدید و فرهنگ قدیم بنسبت جمعیت هر کدام تقسیم کنیم و به این دور باطل پایان بدهیم. کمی طنز بنظر می رسد ولی واقعاً چرا نه؟ تازه ایران اولین کشور از این دست هم نیست. کشورهای چهارگانه از تجزیۀ یوگوسلاوی سابق، جدا شدن اسلواکی و چک از همدیگر یا سایر تقسیمات در قلمرو شوروی سابق که برخی مثل آذربایجان هیچگونه هویت کشوری مستقل هم نداشت قبل از جدایی از شوروی و..

7- تنها فرق تقسیم ایران که اتفاقاً حسن هم است تقسیم نه برمبنای نژاد و قوم و این جور فاکتورهای خونی که تقسیم بر اساس تفاوت های فرهنگی خواهد بود. اینک ما در حالی که دو برابر جمعیت آوارۀ فلسطین بیشترآواره در گوشه و کنارجهان داریم و کمتر از 1 سال تا 30 سال از آوارگی مان نمی گذرد چطور نباید از حقوق برسمیت شناخته شده آوارگان فلسطینی حتی در حق بازگشت به سرزمین پدری شان که توسط همین روحانیان بام تا شام توی بوق است برخوردار باشیم. مگر آواره با آواره چه تفاوتی دارد.

8- من حتی نمی گویم و اصرار ندارم به تجزیۀ ایران که رگ گردن شوونیست ها بزند بیرون. می شود یک ساز و کار فدرال هم تعریف کرد برای دو گروه سنتی و مدرن. و من از سوی مدرن ها این قول را هم می دهم که حکومت مرکزی و نیروی مسلح هم دست آن ها باشد. و ما مدرن ها فقط حق زیست مورد انتخاب و سامان یاب توسط خودمان را نصیب ببریم. باز هم این پیش شرط را قبول می کنیم که هر استان های مهجور و عقب مانده ای را که روحانیان محترم صلاح دیدند به بخش مدرن بدهند. و باز هم بیشتر، ما قول می دهیم که سهمی از نفت و معدن و انفال هم نخواهیم. حتی بیشتر؛ حاضر خواهیم شد بعنوان نامسلمان یا مسلمانان ذمی خراج سالیانه هم بدهیم و خلاصه ما خودمان شرط نداریم و هر شرطی را که آخوند ها مقرر کردند می پذیریم.

9- فقط با این امید که بتوانیم پاهای خسته مان را در خانۀ خویش بدلخواه دراز کنیم. خواستۀ زیادی نیست و جامعۀ جهانی هم از ما حمایت خواهد کرد. خسته شده اند بخشی از مردمی که زندگی را دوست دارند و می خواهند لذت ببرند از کار و تلاش و زیست خودشان. آن چنان که خودشان تشخیص می دهند و نه آن چنان که آخوند خامنه ای و اژه ای و...  می گویند. زنان و دختران ما چه جرمی مرتکب شده اند که هم مورد تجاوز برادران دینی و غیرتی قرار بگیرند و هم مورد عتاب هرزگی از سوی هرزه ترین مردان در کسوت دین و قاضی و دادستان شهوتران! یا...هو