نهضت زندگی وشادی نجیب (تنها راه نجات) را گسترش دهیم: رقص دریزد/هلهله درتهران!

The Starry Night

1- بهترین و انقلابی ترین خبر دیروز را خبرنگار روزنامۀ جمهوری اسلامی از شهریزد مخابره کرده بود. و آن خبر این بود که تعدادی دختران و پسران یزدی به بلوارها و خیابان های شهرآمده اند و با ایجاد ترافیک و پیاده شدن از خودروهایشان به رقص و شادی پرداخته اند. و این استمرار وضع جدیدی است که در مراسم های عروسی نیز تکرار می شود و کسی هم جلودارش نیست.

2- خبر شیرین دوم را از گزارش خبرگزاری های رسمی فهمیدم که بانویی مدرس کلاس رقص مجوز یک نمایش موزیکال را گرفته است در تالار وحدت تهران و بزودی این مجلس شادی نجیب برپا خواهد شد.

3- سومین خبر قند عسل از قهرمانی پرسپولیس در جام حذفی فوتبال در انزلی می آمد. که نه از انزلی و خود قهرمانی. بلکه از تهران و از کاروان های شادی که هواداران سرخ در پایتخت راه انداخته بودند و تا پاسی از شب برخی مناطق تهران را بلبخند زیبای جوانی و زندگی خودشان میهمان کرده بودند.

4- خبر چهارم از این دست البته از اردوی زشتی و عبوسی و ترس نقل شده بود آن جاییکه روحانی شهیر شهر معنویت و زیبایی آخوند علم الهدی در نمازجمعه هرزه درآیی کرده بود که زنان و دختران جوان زیبا می پوشند و نجیب می خرامند و... شادی نازنین این پایان حرف امام جمعۀ مشهد که گفته بود و متأسفانه کسی مسئولیت و حساسیت نمی پذیرد در جلوگیری از زیبایی. حتی مردم مشهد که بی تفاوت هستند در جلوگرفتن از این شادی و امید.

5- خبر آخر شادی و سرور اما از صفحۀ سیاسی 14 روزنامۀ کیهان آمده است به قلم داداش حسین بچه بسیجی ها (حسین قدیانی) که چس ناله های جوانی تباه شده اش را در قصۀ پیرزن مادر شهیدی بریزد که موی بیرون از مقنعۀ نوگلی را تاب نیاورده است و وقتی امر بمعروف! کرده است؛ پاسخ شنیده است که رییس جمهور احمدی نژاد گفته مشکل ما چند تارموی بیرون از حصار سنگباران من نیست.

6- و البته می دانم که خبرهای مخابره نشده از جنگ بسیارسخت بازپس گیری زندگی از دست مرگ در جای جای کوچه و خیابان و شهر و روستای ایران نازنین جریان داشته است. و چه امری مبارک تر از این انقلاب شادی و خرمی.

7- و اما یک خبرسمی و بسیارهشیاری طلب هم است که چند روز است دستمایۀ تبلیغ عمله های مرگ قرار گرفته است. و آن خبر نجات یک دختر جوان از دست مزاحمت دو مرد مزاحم در خیابان و مجروح شدن حجت الاسلام پیش نماز. و اینجاست که من دو کلمه بیشتر خواهم گفت:

الف- به اصرار همیشگی ام تأکید می کنم که جز از راه زندگی و شادی هیچ راه دومی برای غلبه به فضای عبوسی و مرگ بدترین تحفۀ جمهوری اسلامی نیست. اما - و این اما مهم است - این حربه تیغ دودم بسیار تیزی است که اگر از نجابت عرف به زیاده روی از سنت غالب عبور کند می تواند جامعۀ مردسالار و غیرتی را متأثر کند. لذا بسیار لازم است که همه مواظبت کنیم اختلاط لاجرم و نجات بخش و زیبای زنان و مردان پاک سرشت ایرانی فراتر از شادی و پایکوبی های نجیب؛ آلوده نشود در مجامع عمومی.

ب- اتفاق کتک خوردن روحانی جوان اگر هم در ابتدا هیجان انتقامی را شفابخش باشد بلافاصله تبدیل به سلاح زنگ زده ای خواهد شد در دست مجامع رسمی ضد شادی و زندگی مدرن و بر گلوی دختران و پسران خودمان کشیده خواهد شد. و البته جراحت سلاح زنگ زده بسیار درناک تر هم است از تیغ آخته و یکباره.

پ- شک نکنیم که حالا که دیگر هیچ قشری از جامعه حاضر نیست این قبیل دخالت های حکومت در زندگی خصوصی افراد را تأیید کند حکومت خواهد کوشید با استفاده از چنین صحنه های معدود اتفاق اقتاده (مجروح شدن روحانی جوان و دستور رسیدگی خارج از نوبت به این پرونده فراتر از قتل ها و تجاوزهای سریالی مثل کرمان و باغ اصفهان که چند روز پیش گفتم) و ایجاد برخی صحنه های مصنوعی از این دست توسط اراذل و اوباش استخدام کرده اش به جنبش و انقلاب تازه نضج گرفته و قطعاً پیروز جوانان ایرانی ضربه بزند. و باید هشیار بود.

8- با شادی و امید و دوستی و طرب؛ زندگی در ایران را پس خواهیم گرفت. و من منتظر خبرهای خوبی از گرو ه های موسیفی های خیابانی بویژه در تهران هستم. با موسیقی و بازهم با موسیقی و بازهم با موسیقی؛ شادی و زندگی را دو باره برَگ های شهر برخواهیم توانست باز گرداندن. با دقت و با نجابت و دست در دست هم: دختر و پسر! یا...هو