حقه های جدید رژیم وخامی ما دردنیای مجازی!

Luncheon of the Boating Party

1- بعد از سی وسه سال که حاکمان پیشاتاریخ ایران می خواهند با کار فرهنگی جلو گسترش شادی وزندگی و سمبل های شکلی فرهنگ مدرن را بگیرند ونتوانسته اند. ونشدنی است. اخیراً بالا خره یک نابغه ای پیدا شده و فرمولی را کشف کرده است بنام "رعب فرهنگی". به این معنای دقیق و ساده که آمده اند و می خواهند توسط خود مخالفان جمهوری اسلامی فعال در دنیای مجازی وایجاد ترس ودلهره؛ مدرن ستیزی را گسترش دهند.

2- چند عدد دیش ماهواره را در یک منطقۀ تهران جمع آوری می کنند واجازه می دهند ازصحنه فیلم برداری بشود ودرشبکه های مجازی به اشتراک گذاشته شود. یا مأموران بد نام وترسناک را وا می دارند که مرتب مصاحبه کنند واز اقدامات رعب انگیز وآمادگی های خیالی پلیس و از ارقام کشف و مبارزه و نابودی مشهورات مدرن حرف بزنند وجامعه را تهدید کنند. یا به جمعی از دختران و زنان در یک نقطۀ شهر هجوم می برند و باز هم آنرا بعنوان مبارزۀ بی رحم پلیس با آزادی زنان به شبکه های اجتماعی رسوخ می دهند. البته نیازی هم نیست که خودشان این عمل را انجام بدهند و معمولاً بدلیل عدم نیروی کافی متحجر در دنیای وب واینترنت قادر هم به این کار نیستند بلکه ازخامی ما و هیجان زدگی انقلابی و جنبشی جوانان مخالف استفاده می کنند. زیرا که می دانند کاربران شبکه های اجتماعی این قبیل خبرهای منفی را در طرفة العینی شکار خواهند کرد و با اشتراک گذاشتن زنجیره ای؛ آن را به ده ها و صد ها هزاران نسخه تکثیر خواهند کرد. والبته پیش بینی شان صادق وصائب است و ما اغلب می شویم گماشته های بی جیره و مواجب تبلیغات "رعب فرهنگی" رژیم". چطور؟

3- خیلی ساده است: مخاطب این قبیل لینک های منفی وبزبان فارسی چه کسانی هستند؟ معلوم است که نه حزب اللهی ها دنبال این قبیل لینک های منفی می روند و نه غیر ایرانیان وغیر فارسی زبانان؛ و نه بطریق اولی سازمان های حقوق بشری و فعالان جوامع مدنی جهانی. این قبیل لینک ها بغیر از مخاطبان جوان و مدرن ایرانی در داخل یا خارج کشور؛ نه برای کسی مهم است؛ و نه کسی از آن سر در می آورد؛ و نه توجهی نشان می دهد. و اگر هم یک خارجی غربی بطور اتفاقی چشمش به چنین صحنه هایی بیفتد؛ غیر ازقضاوت منفی در مورد کل فرهنگ ایرانی قضاوت مثبتی برله ما نخواهد کرد. 

4- خب حالا که مخاطبان این قبیل لینک ها ومطالب مشخص شد دیگر ساده است بفهمیم که چگونه تاکتیک "رعب فرهنگی" کار می کند. من و شما و دیگری که این لینک ها را می بینیم بدون اینکه کار مثبتی از دست مان بر بیاید فقط تنها کاری که می کنیم می ترسیم. وبنا به عادت مألوف ایرانی یک کلاغ چهل کلاغ می کنیم و "ترس درداخل" و "کشف! در خارج"ِ خودمان را به اطرافیان و مخاطبان و دوستان خویش سرایت می دهیم. نتیجه این می شود که پلیس یک مورد محدود برخورد با بی حجابی یا جمع آوری ماهواره را به کل سطح شهر و کشور تبلیغ هراس آور می کند. وبه این ترتیب در حالیکه در شهر و برخورد عینی خبر خاصی قابل مشاهده نیست اما با تاکتیک "رعب فرهنگی" چنان وانمود می شود که سر هر کوچه و بن بستی یک گردان نیروی انتظامی آماده به انواع ابزار هتک و دشنام و شکنجه و دستبند آمادۀ برخورد با ما هستند.  لذا یک مورد ترس عینی به ده ها هزار ترس ذهنی تبدیل شده و رژیم به خواسته اش که بستن محیط های شهری و عرصۀ عمومی است دست پیدا می کند.

5- ده ها نکته ماند که بگویم و ثابت قطعی بکنم که تبلیغ این قبیل لینک های منفی نه کاربرد مبارزاتی دارد و نه کاربرد ضد رژیم دارد و نه اهمیت افشاگری و امثال آن. و تنها کابرد عملی و عینی آن گسترش ترس و افسردگی در جوانان مدرن و شاد و زندگی خواه است. لذا من از همۀ خودمان که بهر دلیلی و از جمله شنگولی، بازنشستگی، وب گردی تفریحی، افسردگی، ناامیدی، آگاهی، بیکاری، بیخوابی و... آلودۀ این ابزار مدرنیته شده ایم می خواهم که همۀ کوشش مان را بکار ببریم تا در زمینه های سیاسی اختلافات و ناکاآمدی حاکمان را برجسته و موشکافی کنیم و تلخ و ناامید هم ننویسیم. و در زمینه های اجتماعی و فرهنگی خبر ها و مطالب مثبت و شادی آفرین را گسترش بدهیم. و بویژه اگر در داخل ایران هستیم عملاً و در خارج ازایران بپشتیبانی؛ زندگی را؛ شادی را، موسیقی را، شجاعت را، امید را، سینما را، هنر را و ... گسترش بدهیم. زیرا که تنها وتنها وتنها سلاح مؤثر بر این حاکمان متحجر و پیامبران مرگ پرداختن به زندگی و زندگی کردن است.

6- وبعنوان حسن ختام ازحوانان داخل ایران بخواهم که بهر زور وزحمتی هم شده بساط های شادی و تفریح نجیب و لذت بخش را گسترش بدهند. با موسیقی خیابانی. با رقص ساحلی. با اکیپ های کوهنوردی. با جمع شدن های سرخوش. با خنده های با هم. ونه خنده های به هم. و... اولین شرطش هم اما اینکه اگر وب گرد حرفه ای ومعتاد نیستید بغیر ازخواندن وبلاگ دلقک ایرانی! کمی ازاین محیط بازنشسته های "قبل از کار" فاصله بگیرید و زندگی را در خیابان و پارک و کنار دریا و باغ و کوه و دشت و تعطیلات تابستانی جستجو و مبارک بکنید تا شادی شما محیط را تحت تأثیر قرار داده و تیرگی ها را بزداید. یا...هو