خوش آمد به همه اگر در صحنه باشند و مؤثر: از اکبرشاه در داخل تا رضا شاه در خارج.

یک قرن سپری شده از مرگ برام استوکر نویسندۀ ایرلندی آفرینندۀ شاهزادۀ خون آشام دراکولا. مناسب دیدم که هم برای ادای احترام به برام استوکر و هم بخاطر شباهت غیرقابل تردیدی که آیت الله خامنه ای به دراکولا دارد - قبلاً دلایلش را نوشته ام - پستی را که در اول پاییز 89 بمناسبت سفر معروف خامنه ای به قم نوشته ام دوباره در معرض دید و امید و داوری شما قرار بدهم. تا توجهتان را به نکات زیر جلب کنم:

1- ملاحظه کنید که فقط یکسال و نیم پیش از این خامنه ای در چه موقعیت برتری بود و امروز در چه وضعیت ضعیف تری: هم در بین حکومتیان و هم در میان پیاده نظام.
2- من و ما در چه موضع تندتر و ترسیده تری بودم  و بودیم؛ و اینک در چه موقعیت آرامتر و امیدوارتری. تندی همیشۀ نشانۀ ترس و نا امیدی است. و میانه روی قطعاً حاصل امید و قوت.
3- ناراحتی آنروزم از بی عملی بود و فقط ادعا؛ و خوشحالی امروزم از حرکت است هرچقدر که جزیی و از سوی هر کس که باشد.
4- هواداران هیستریک و تیفوسی خامنه ای در چه موقعیت منسجم و برتری بودند و امروز در چه انفعال و پراکندگی و سرخوردگی هستند.
5- واینکه من در مسیری که آمده ام جز به این صراط نبوده ام که "قهرمان روز" اقدام کنندۀ روز" است بهر اندازه و توان. و نه ادعا کنندۀ "من آنم که رستم بود پهلوان". و از هیچ کدام از هزار پست نوشته ام در این وبلاگ شرمنده نیستم و قیقاج نرفته ام از مسیری که تنها مسیر نجات ایران است: خوش آمد به همه اگر در صحنه باشند و مؤثر: از اکبرشاه در داخل تا رضا شاه در خارج.

آیت الله خامنه ای بر فراز لاشۀ دین!

1- چهارمین سفر رسمی آیت الله خامنه ای بقم شهرخون و قیام و حماسه و هراسه و جهل و خرافه - با عذرخواهی از قمی های مؤمن و آزاده - بعد از شش ماه تمهیدات نرم افزاری و بیش از سه ماه تمهیدات سخت افزاری و بیش از یک ماه پروپاگاندای شبانه روزی و تولید میلیون ها کلمه وواژۀ دیکتاتور بوسی و چاپلوسی فردا آغاز می شود. و این سفر نه یک سفر معمولی که بقول علی لاریجانی با ابعاد ملی و فراملی! علامت گذاری می شود. ولی قبل از پرداختن به چرا مهمی این سفر از دیدگاه خودم برای شما اجازه بدهید یک حاشیۀ مرتبط بروم و برگردم خدمتتان.

2- الف- "میمون هرچقدرزشت تر/ ادایش بیشتر" این یک ضرب المثل فارسی است که قبل ازاعلامیۀ جهانی حقوق بشر وهمین طور پیش از تأسیس انجمن حمایت از حیوانات ساخته شده است و در فرهنگ فارسی استفاده می شود. ب- سفیر کشور برادر و دوست جزایر کمور در ایران گفته است که: "با اینکه برقراری رابطۀ کامل با ایران و تأسیس سفارتخانه در تهران برای کموربسیار گران تمام شده در نزد دوستان دیگر! ولی رییس جمهور کمور بدلیل علاقه اش به مسئولان جمهوری اسلامی همۀ هزینه های سیاسی را قبول کرده است و نه تنها با ایران رابطه برقرار کرده است بلکه مرا که یکی از نزدیکان ایشان هستم و قراربود وزارت خانۀ مهمی را اداره کنم بعنوان سفیر به تهران اعزام نموده است.پ- می دانید چرا ژنرال های چهارستارۀ ارتش های جوامع غربی حداکثر چهارتا ستارۀ کوچک روی شانه یا یقۀ پیراهن شان دارند و در عوض ستوان های ارتش های کشورهای عقب مانده هرچه یراق و یساق در مغازه های میدان حسن آبادشان هست را نصب می کنند از در باسن تا پشت گردن! چون:
 " حجم و توانایی مغز نسبت معکوس دارد با حجم قراول و یساول و یراق و براق و آفتابه و لگن."

3- یک قسمت از این سر و صدا و برو بیای سفر آیت الله به قم را بند بالا توضیح می دهد. ولی این همۀ ماجرا نیست: واقعیت قضیه این است که آیت الله خامنه ای بعد از ده سال از آحرین سفرش به قم، در حالی به قم می رود که سفرش مطلقاً سفر حکومتی و از زاویۀ دید "حاکم"ی است. به این معنی که اگر در سفرهای قبلی ایشان،  نه ولی فقیه و حاکم بالفعل بودن ایشان بلکه روحانی و فقیه بودن آیت الله بخش اصلی تعامل و تبادل او با قم نشینان مذهب جعفری را رقم می زد؛ این بار ایشان با اقتدار دوجانبه و مکمل و متمم وارد قم می شود. از سویی ایشان حاکم مطلق قانونی جمهوری اسلامی است، و از سوی مهمتر مجتهد جامع الشرایطی که خود را اعلم مطلق هم می داند. و نه تنها رقیب نمی خواهد بلکه رفیق هم تحمل نمی کند. فقط زیردست و دست بوس و دیگر هیچ.

4- اگر در سفرهای قبلی ایشان به ام القرای تشیع، روحانیان سابقه دار و استخوان درشتی بودند مثل مشکینی ها و بهجت ها و تبریزی ها و... حتی این اواخرفاضل لنکرانی ها و از این سنخ و قبیله؛ اینک دیگر نه از این قبیل روحانیان سابقه دار نسبت به ایشان خبری هست و نه سایۀ همیشه هراسناک مرحوم آیت الله منتظری؛ تا فرعونیتش را تهدید بکند. حوزه بعد از دین فروشانی مثل نوری همدانی و مصباح یزدی و ریزه خواری چون مکارم شیرازی از روی جنازه های بی تفاوت و راضی به روسری زنان و جماع مردان مثل صافی گلپایپانی و روحانی و...یا جوادی آملی - خودش هم نمی داند این مفاهیم پیچیدۀ غیر قابل فهم برای مصادیق بسیار ساده چه کار بردی دارد برای دین خواهان- رد می شود و تکیه می دهد به ابراهیم امینی که شاهکارش اینست که دوربین بیندازد به زوایای تلویزیون ضرغامی تا هفتۀ بعد درخطبه های نمازجمعه بگوید: "دختره به پسره چه گفت در گوشی تلفن" واین حرام است.

5- البته نگرانی آیت الله خامنه ای اینبار نه از آخوندهای "مراجع!" -که در بالا گفتم شخصیت لازم را ندارند و اگرهم نقّی بکنند بیشتر برای چانه بر سر مبلغ است و اختلاف جدی نیست؛ که بیشتر متوجه طلبه های جوان است. طلبه هایی که با ذهن هایی انباشته از رنج همدرس و همده و همشهری و هموطن آمادۀ انفجارند چرا که با قطعیت به این نتیجه رسیده اند که روحانیان ارشد مدرس شان در قم نقشی جز انتقال مفاهیم مردۀ تولید شده در ماشین مخرب حکومت آیت الله ندارند و نمی توانند داشته باشند. و اتفاقاً چقدر حوزه های دینی از این نظرشبیه دانشگاه ها هستند که هم دانشگاه و هم حوزه از آن بخش هایی از ساختارجامعه است که این جملۀ کلیشۀ طنزتلخ همۀ حسرت ایرانیان را در محافل روحانی و دانشگاهی حکومتی جاری می کند: " چه فکرمی کردیم وچه شد".

6- و وحشت بزرگ این است که خلیفه سیدعلی خامنه ای دیگر به هیچ تملقی نه نمی گوید و هیچ چاپلوسیی را مذموم نمی داند و هراندازه مخارجی را بدیهی حق خلیفگی خویش می داند و به هر وسیله ای برای تثبیت و تداوم سلطۀ خود متشبث می شود. 
و این بدترین سختی در حال تولید شدن است که با مردن و تمام شدن بتدریج ولی بسرعت نسلی که ایران مدرن را در ذهن جوانان تازه نگاه می داشت ازسویی. واین درس آموزی از لویاتان ها توسط آیت الله که فقراء زودترمرعوب حشمت و جاه می شوند و با تبختر بیشترمی تواند وفاداران بدون مسأله تری را فراهم آورد از سوی دیگر رگه هایی از جوانان متمایل بوضع موجود را حس می دهد به چون منی که شهادت می دهم در سی سال اول به فراوانی این دو سه سال اخیر نبودند. و این خیلی خطرناک است باید بیشتر تلاش کنیم برای زنده نگهداشتن معیارهای مدرن درجامعه. یا...هو
..................
پی نوشت: خطبۀ گیج و ذلیل و التماسی و به سراشیبی افتادۀ تندروترین پیرمرد جمهوری خامنه ای آیت الله جنتی در نماز جمعۀ امروز هم یک لبخند پایدار است برای آیندۀ بزودی ایران. بویژه این جمله اش که بغیر از خبرآنلاین بقیه حذف کرده اند از فرط ترس سیبل 
خنده و تمسخر خوانندگان شدن. جنتی گفته:
 سال گذشته میزان ورود سرمایه گذاری خارجی به ایران حدود چهار هزار میلیارد دلار بود.