دکان دونبش خاورمیانه: استانبول (میزبان 1) علیه بغداد (میزبان 2)

A Young Girl Reading

 سه موضوع مهم در دستور کار وبلاگم است که امیدوارم امروز وقت نوشتنش را پیدا کنم. تحلیل سیاسی منطقه ای با محوریت حرکت ترکیه و اردوغان. سیاست داخلی بر مبنای بازگشت احمدی نژاد به مجمع تشخیص مصلحت نظام. و سیاست داخلی و عاقبت کار معمای پلیسی داستانی سعید مرتضوی. نگرانان امید وار اولی را می پسندند. دوست داران تغییر دومی را و علاقمندان سریال های پلیسی جنایی سومی را. لذا من هم از نگرانان امید وار شروع می کنم.

الف- ترکیه و اردوغان:

1- یک سال و نیم پیش بود که همۀ منطقه را گرد مرگ و ثبات رژیم های "همه سی ساله" پوشانده بود که اردوغان تنها بازیگرش شده بود با موضوع اسرائیل و فلسطینیان و چه شلتاقی می کرد در نقش صلاح الدین ایوبی مسلمانان. و در حالیکه اسرائیل ترک های کشتی کمک رسان بغزه را کشته بود اردوغان شال و کلاه کرده بود که خودش سوار کشتی بعدی بشود بسوی کمک به فلسطینیان محاصره شده در نوار غزه. اما فقط یک فرصت لحظه ای سه چهار ماهه لازم شد که جهان عرب بترکد و رژیم های همه سی ساله شروع به فروپاشی کنند و مضمحل شوند در تونس و مصر و لیبی و یمن و تا سوریه. اردوغان اولین سیاستمداری بود که نقشۀ جدید را دستش دادند و او هم بلافاصله کشتی و اجساد ترک ها و گرسنگی فلسطینی ها و زورگویی های اسرائیل را فراموش کرد و برگشت بشمال ترکیه برای نصب رادارهای جدید ناتو و سپر موشکی. بعد هم یک تور راه انداخت و رفت به سراغ کشورهای تازه تحول یافتۀ عربی و در مصر گفت که اگر طالب فیض و نیک بختی هستید قانون اساسی سکولار بنویسید برای خودتان. یک مسلمان دو آتشۀ سنی مذهب ترک در نقش آتاتورک برای مصر!

2- شورش های دومینو وار عربی وقتی به سوریه رسید و اسد؛ اردوغان اولین کشور مسلمان و منطقه بود که بر علیه اسد جوان گارد گرفت و خودش را در قامت بزرگترین و محکم ترین حامی مخالفان اسد نمایاند. و نه تنها مرزش را بروی پناهندگان سوری گشود که حتی ترکیه را کرد مرکز تجمع و آموزش و همایش مخالفان اسد. تا اینجای کار اما هنوز می شد این حرکت اردوغان را در راستای منافع محدود ترکیه در چالش با ضعیف ترین همسایه اش دانست و پذیرفت. اما دیروز که دیدم اردوغان پریده به نوری المالکی عراقی و از نفرت پراکنی مذهبی هم سخن گفته شکّم به یقین تبدیل شد که اردوغان نقشۀ بزرگتر و نهایی منطقه را هم دیده در دستان دوستان اروپایی و امریکایی غربی. این را از این جهت صد در صد مطمئن شدم که اردوغان مذاکرات موفق استانبول را رها کرد در دستان داوود اوغلو و خودش بی خیال این میزبانی مهم رفت به عربستان و همسفرۀ پادشاه پیر سعودی شد.

3- اردوغان سیاستمدار که هیچ؛ حتی احمدی نژاد سیاست ندان هم چنین خبطی را نمی کند که سه همسایۀ دیوار بدیوار و هم مرز و محکم و بازار اقتصادی و بده بستان های قومی (کرد) و هزار منفعت و مشکلات مشترک با ترکیه را رها کند و برود به سرزمین شاه و نفت و دلار ودیگرهیچ عربستان برای تمرین آیین دوست یابی. پس اگر اردوغان حاضر شده است چنین کاری را بکند لابد منافع ترکیه را در آیندۀ نزدیک با سوریه و عراق و ایران متحول دیده که پشت کرده به سه رژیم همسایۀ پر جمعیت و بازارمصرف کالاهای ترکی و هم مرز در آن ِ واحد؛ و رفته به سراغ ملک عبدالله سعودی. ولی آن نقشۀ غربی بزرگ برای خاورمیانه چه می تواند باشد در این خوانش سناریو در دستان اردوغان:

4- بنظر من نقشه باید چنین بوده باشد که قرار است غرب دکان دو نبشی بزند در خاورمیانه؛ که سرمایه اش از عربستان باشد و کالایش از غرب به ویترین چینی ترکیۀ اسلام خوش آب ورنگ که کارگرانش را هم عرب های سنی فقیر افغانی و پاکستانی و یمنی و سوری و سودانی و ...تشکیل داده اند. و در چنین مغازۀ دو نبشی قطعاً هیچ رژیم هویت دار شیعی از هر فرقه اش راهی نخواهند داشت. بعبارت ساده تر اینکه هر سه رژیم اسد و مالکی و خامنه ای یا باید از قدرت خداحافظی کنند و یا باید هژمونی اسلام به مرکزیت عربستان را تأیید کنند و مثل مدل شبه ترکیه شروع کنند همکاری با غرب.

5- در این نقشۀ جدید است که اردوغان به از دست دادن امروز بازارهای ایران و سوریه و عراق نیندیشد. بلکه با دلارهای عربستان شروع به بازی کند برای فردایی که ایران و سوریه و عراق حکومت های متمایل بغرب پیدا خواهند کرد و خواهند شد رفیق های ترکیه مجدداً؛ آن هم جان جانی! اینکه مغازۀ تازه تأسیس غرب و ترکیه و عربستان کارش خواهد گرفت یا نه؛ بستگی به این دارد که قدرت مقاومت اسد و خامنه ای و مالکی چقدر باشد. بنظر من اما این دکان موفق خواهد شد در رونق کار وکاسبی بزودی. زیرا که اسد را دم مرگ تنفس مصنوعی غرب است که زنده نگه داشته؛ ایران که چنان مطمئن است از تسلیم خود که اصرار دارد یکشبه ره صد ساله خواهد رفت در مذاکرات بغداد و مرتب فریاد می کند که ما که گفتیم تسلیم می شویم پس چرا تحریم ها را هرچه زودتر برنمی دارید. و نوری مالکی البته مشکل چندانی نیست زیرا که او فقط گیرکرده در شیعۀ ایرانی و الا خودش و تاج و تختش را تازه از دست امریکا هدیه گرفته است و نمی تواند زیاد رو داری بکند. یا...هو

بعد از تحریر: اگر خیلی نمادین و خلاصه شد و سخت خوان برای عده ای. قول می دهم که کلاسیک ترش را هم بنویسم بزودی مثل آدم های حسابی! فعلاً امید را داشته باشید که خرد شدن خامنه ایست. و چه امید تلخی که مجبوریم حقارت و زیان ایران را ببینیم در این نقشه ولی بخاطر رها شدن از دست هیولایی با نام خامنه ای به آن خوش آمد بگوییم. یا...هو