گاز گرفتن همدیگر یابوهای بی دندان در سربالایی اصولگرایان؛ موضوع اصلی: محمد باقر قالی باف. چرا؟

Le Bénédicité

1- به این گزارۀ کلیدی دقت کنیم: "همانقدر که احمدی نژاد هر ترفندی بکار می گیرد تا آرای بخشی از طبقۀ متوسط مدرن را به اردوی خود منضم کند و موفق نمی شود و نخواهد شد. در نقطۀ مقابل اما قالیباف شهردار تهران قرار دارد که هرچه هم تلاش کند که بخشی از طبقۀ متوسط شهری به او گرایش نداشته باشند موفق نمی شود و نخواهد شد." بعبارت دیگر رنگ رخسار خبر می دهد از سرّ ضمیر. احمدی نژاد از جنسی است که عمراً کسی او را مدرن محسوب کند. و قالی باف از جنسی است که کسی او را متحجر و مرتجع بحساب نمی آورد.

2- من قبلاً هم نوشته ام که احمدی نژاد نه از خدا و نه از انسان کامل و نه از هیچ اصلاح طلب و اصولگرایی به اندازۀ قالیباف وحشت ندارد. و بزرگترین خواسته اش از آیت الله خامنه ای در انتخابات ریاست جمهوری 88 جلوگرفتن از نامزدی قالیباف بود که محقق شد. نشانه ها فراوان است در این دشمنی تمام عیار و نیازی به بازگویی من نیست که دولت های احمدی نژاد هر حقه ای را سوار کردند که قالیباف را از شهرداری تهران سرنگون کنند. و چون موفق نشدند تلاش بیشتری کردند که با کارشکنی در بارۀ هر آنچه مربوط به شهرداری تهران بود قالیباف را ناکارآمد معرفی کنند. 

3- هنگامی که این نیرنگ شان هم نگرفت و قالیباف بطور نسبی در ادارۀ تهران موفق نشان داد. قرار بر این گذاشتند که خود اسفندیار مشایی مأموریت قالی باف زدایی را در دست گرفته و هدایت کند. زیرا اولاً مشایی تیپ و ادبیاتی مدرن تر داشت و به جنس چهره و ادبیات و ژست هایش می خورد که مواضع مدرن بگیرد. ثانیاً در سال 92 این رحیم مشایی بود که باید راه احمدی نژاد را بعهده می گرفت و دنبال می کرد. لذا ارجح بود که خودش رقیب نهایی اش را بچالش بگیرد. بعنوان نمونه می گویم که وقتی مشایی روزنامۀ 7صبح را راه انداخت اولین بهترین روزنامه نگاران تحریریه اش را از روزنامۀ تهران امروز قالیباف قُر زد با حقوق و مزایای بیشتر.

4- هدف چه بود؟ هدف این بود که آرای طبقۀ متوسط کمتر سیاسی اول تهران و دوم مشهد و سوم سایر کلان شهر ها و مراکز استان ها را که در هر انتخاباتی و بدلیل ترس و محافظه کاری شرکت می کنند را از قالیباف منحرف و به کیسۀ مشایی - احمدی نژاد متوجه کنند. چون این طیف از شرکت کنندگان همیشگی در انتخابات حتی در بودن اصلاح طلبان هم می توانند گرایش به قالی باف داشته باشند تا چه رسد به اکنون که خبری از اصلاح طلبان نخواهد بود. لذا تیم احمدی نژاد شروع کردند به مدرن نمایی و دلبری از طبقۀ متوسط شهری. منتها اینقدر دُز این نمایش را پررنگ گرفتند که رودر روی روحانیت قرار گرفتند و نهایتاً شدند جریان انحرافی. ولی باکی نداشتند از این ریسک زیرا: "روحانیت سنتی و مکلاهایشان رأیی نداشتند و ندارند در بین طبقۀ متوسط که بتوانند جلو در قدرت ماندن "احمدی نژادیسم" را تهدید کنند. مهم زدن قالی باف است و بود با هر ترفندی.

5- البته برای اینکه ایز گم کنند ابتدا علی لاریجانی را هم علم کردند که شفاف نبوده در جریان فتنه و نباید باشد. که مشکل او حل شد با معامله بر سر استیضاح وزیر اقتصاد و آتش بس برقرار. یک نشانه هم اینکه علی لاریجانی آخرین نقطۀ رودررویی را هم که شکایت از مدیر سایت رجانیوز بود امروز پس گرفت و تمام. اینکه هنوز هم یابو های بی دندان گازهای بی اثر می گیرند از هم در کشاندن بی رمق درشکه شکستۀ جمهوری اسلامی در سربالایی؛ بر سر نام قالی باف است در نهایت و دیگر هیچ. آیت الله مهدوی و یاران در جبهۀ متحد بدون قالی باف رأی برنده نخواهند داشت. و آیت الله مصباح و یاران در جبهۀ پایداری با بودن قالی باف شانسی برای برنده شدن نخواهند داشت. دم خروس جبهۀ پایداری اینجاست که از جیب احمدی نژاد زده بیرون. چون هم احمدی نژاد و هم جبهۀ پایداری یک دشمن مشترک قوی دارند بنام قالی باف. حتی اگر این واقعیت را بدانیم که مخالفت احمدی نژاد و مشایی با قالیباف بیشتر جنبۀ قدرت و سیاست دارد تا جنبۀ ایدئولوژیک. ولی مخالفت مصباحیه و حسینیان با قالی باف جنبۀ ایدئولوژیک هم دارد بدلیل جنس مدرن داشتن شهردار تهران.

6- و این راز اصلی همۀ آن پرت و پلاهایی بود که جوانفکر به اعتماد گفت و باعث توقیف شد. زیرا که اعتماد در لید مصاحبه خودش هم نوشت که حرف های جوانفکر بر علیه قالی باف چنان تند و موهن بود که نتوانسته بود چاپ کند برای جلوگیری از توقیف. و در همان حد هم که توانسته بود چاپ کند می خوانیم که جوانفکر صراحتاً می گوید که بارها به شورای شهر رسماً اعلام کردیم که قالی باف را از شهرداری بردارید تا مشکلات فی مابین دولت و تهران حل شود ولی خطا کردند و برنداشتند. یا...هو