پیشتازی زنان و گودال سقوط خامنه ای! تقدیم به نسرین ستوده در نفی چادر اجباری

The Double Dream of Spring

1- پدر خدا بیامرزم مخالف انقلاب بود و می گفت شاه درست می گوید. و بویژه مرا که سنی در هوای عاقله مردی داشتم و نه جوان احساسی - البته که من عقل درست و حسابی نه داشته ام و نه دارم هم اکنون هم و زیادی سنگین است عقل بر دوش های کودک درونم در پیرمردی حتی - مخاطب اصلی حرفش انتخاب می کرد در نهی از انقلابی شدن. اما شاه چه گفته بود که پدرم تأییدش می کرد. شاه گفته بود: "جوانانی که علیه حکومت من برخاسته اند و شعار می دهند همگی متولدین سال 1324 خورشیدی به بعد هستند. و ندیده اند که ایران چه ملوک الطوایفی عقب مانده و ویرانی بود. که پدرم و من چه خدماتی کرده ایم برای پیشرفت آن تا اینجا".

2- شاه این سخنان را در حالی که چشمانش گرد بود از تعجب بیان می کرد. و با اطمینان صد در صد می گویم که عین همین مفهوم را در سخنان و گفته های همۀ رهبران سقوط کرده - یا در حال سقوط - در بهار خاورمیانه از مبارک و بن علی گرفته تا قذافی و اسد ها و صالح و خامنه ای -بزودی - بوفور می توان یافت. شاهد مثال را از آخرین سقوط کرده و کشتۀ این دگرگونی های سریع یعنی قذافی می آورم. همه اذعان دارند که قذافی و انقلاب 42 ساله اش در لیبی سراسر نکبت که نبوده بلکه در بسیاری از شاخص های مؤثر و کلان مثل درآمد سرانه و توسعۀ نیروی انسانی (آموزش و سواد بالای 80 درصد) لیبیایی ها را به شماره یک منطقۀ قابل مقایسۀ خود ارتقاء داده بود. و انتظار نداشت که با این سطح از خدمات و پیشرفت هایی که نصیب لیبیایی ها کرده بود بخواهند او را سرنگون کنند.

3- اما ماجرا چیست؟ ماجرا به سادگی این است که این رهبران خدمتگزار - در مقطعی از تاریخ کشورشان - به این فرمول بدیهی عنایت و توجه لازم و کافی نداشته اند که: اولاً "انسان ها بطور عام و انسان مدرن بطور خاص "داشته هایش" را خیلی سریع درونی و مال خود می کند و سؤال و خواسته هایش را به "نداشته هایش" ارتقاء داده و متمرکز می کند. و ثانیاً همان انسان پیش گفته و قبل از اینکه خودش را با پدر یا مادرش مقایسه کند که مستلزم بازگشت انتزاعی بگذشته است و ژرف نگری. با همسایه اش و با همسالانش و با هم نسلانش و ... مقایسه می کند که امری رئال و در دسترس و سریع نشان کردنی عینی است. و در خواست های جدیدش را از این فرمول بیرون می کشد و نه از مقایسۀ خودش با پدرش".

4- قطعی می دانم که جمهوری اسلامی بزودی! سقوط خواهد کرد؛ زیرا: "ظرف تنگ و تاریک مغز بی دین خامنه ای گنجایش پذیرش عرف جدید و غالب جامعۀ ایران را ندارد و از دست داده است مطلق". اما سقوط جمهوری اسلامی یک ویژگی و تفاوت معنا داری خواهد داشت با همۀ سقوط های منطقه ای.

5- همۀ سقوط های تا کنون رژیم های بروز نشدۀ منطقه، بدست و محوریت و پیشتازی مردان جوامع شان انجام پذیرفته است - مثل سقوط 57 شاه ایران - و زن ها نقش محوری و پیشتازی نداشته اند در پیش برد این سقوط های پی در پی. اما؛ - و این اما... - سقوط جمهوری اسلامی خامنه ای بدست و محوریت و پیشتازی زنان و دختران ایرانی سرانجام خواهد یافت. بطور قطع!

6- علت و دلیل کاملاً مشخص است. زیرا خامنه ای نخواهد توانست به مردان بگوید: "تمام کسانی که بر علیه سلطانی فقیه من بپا خاسته اند متولدین 1350خورشیدی به بعد هستند و ندیده اند که ایران چه بیغوله ای بوده است و من آبادش کرده ام". چون در واقعیت بیرونی این چنین گزاره ای صحیح نیست و جمهوری اسلامی در هیچ شاخص مردانه ای جامعۀ ایران را ارتقاء نداده است در نسل پسران نسبت به پدران. لذا آیت الله خامنه ای مجبور است گزارۀ "پدران - پسران" همۀ دیکتاتورهای سقوط  کرده را با جملۀ "مادران - دختران" عوض کند. آخرین تعجب ناطق او قبل از پیدا شدنش در گودال تاریخ چنین خواهد بود: 

"همۀ دختران و زنانی که خواهان سقوط من هستند متولدین 1350 خورشیدی به بعد هستند و ندیده اند که زنان ایرانی با چه محدودیت های توسعه ای روبرو بوده اند در زمینه های آموزش و پرورش و ... ". و این گزارۀ درستی است. ولی همان که گفتم دختران هم به مادران خود نگاه نمی کنند قبل از مقایسۀ خود با هم نسلان و هم سالان و همسایگان وهم... خود!" یا...هو