نامه ای از هاشمی به خامنه ای در بارۀ حرف های دیروز حضرت آقا!

St. James Led to His Execution

 حضرت مستطاب آیت الله العظمی حاج سید علی حسینی خامنه ای رهبر کبیر و معظم انقلاب و جمهوری اسلامی ایران. دامة افاضاته.


باسلام وتحیت و آرزوی قبولی طاعات و عبادات در این ماه صیام و ضیافت الله.

1- اخیراً و به دنبال رفتار مطابق با مرّ قانون حضرت عالی در عزل و نصب وزرا و عدم تمکین رییس جمهور محبوب جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد و از همه مهمتر اعتصاب و خانه نشینی یازده روزۀ ایشان که موجب بروز برخی تنش های درون خانوادگی شد. و همچنین پیرو اجازۀ محدود جهت رفع حصر و حبس از اظهار نظر این بندۀ حقیر؛ خودم را موظف و مکلف دانستم که با ورود مجدد به میدان این منازعۀ ناسپاس از سوی این آهنگر زادۀ بی مقدار که نه قبیله اش و نه قبله اش با من و شما سنخیت دارد؛ به دفاع از کیان نظام و عمود خیمه اش حضرت امام خامنه ای بپردازم.

2- بدیهی بنظرم آمد که در طی سلسله ملاقات ها و صحبت هایی که مجالش فراهم شده بود - تأکید می کنم که به امر مبارک شما بود- از تجربیات و مشاهدات دوره های مسئولیت ها و بقول دشمنان ترک تازی های خودم استمداد کنم و نشان بدهم که این آقای دکتر احمدی نژاد که اینک کمر به مخالفت با ما و همۀ روحانیت و از جمله شما بسته است چه زیان هایی به کشور و رهبری معزز آن زده است. و ازجمله گفتم که مردم بما بی اعتماد و دنیا بما بی احترام شده است. و برخی از مستندات تحریم و شورش های بعد از انتخابات هم را مؤید می دانستم ولی خدا شاهد است که بهیچ سندی صراحتاً اشاره ای نکردم. و اصولاً شما حقیر را 50 سال است که می شناسید و می دانید که من آدمی که سر حرفم بایستم نیستم و اغلب حرف هایی را می زنم که جامعه را تخلیۀ هیجانی بکنم تا خدای نا کرده آسیبی به میراث امام راحل که بحق در دستان شخصیتی قاطع و فرماندهی لایق چون شما قرار گرفته است؛ نرسد. و قطعاً ملاحظه فرموده اید که هر جا هم نظر خودم را گفته ام و درستی آن بعداً به ثبوت رسیده است را هم حتی به بهای خیانت به منافع ملی ایران و ایرانیان و بدلیل مخالفت شما فرو خورده ام و اطاعت کرده ام.

3- این مختصر را از این جهت نوشتم که در تاریخ بماند و آیند گان بدانند که من علی اکبر بهرمانی معروف به رفسنجانی 77 ساله روحانی نه به اسلام نه به ایران نه به ایرانیان و نه حتی به خانوادۀ خودم وفادار نبوده ام و جز رضای شما زعیم محترم حتی التماس های خدا را هم که مرتب عتاب می کنند که این چه بلایی است بر سر ایران نازنین آورده اید بی پاسخ گذاشته ام. از شما هم استدعا دارم تا تنها گناه کبیره ام در نوشتن آن نامۀ قبل از انتخابات 88 به محضر شما را اغماض کرده و عفو کنید زیرا که همانطور که بارها شرفیاب شده و توضیح داده ام آن خبط و خطای اولین و آخرین از سوی من به اصرار و فریب عفت و فائزه و مهدی انجام شد و من از آن برائت می جویم.

4- و شما بحق و دقیق به دادگاه میکونوس و قطع روابط دبپلماتیک اروپا با ما اشاره فرموده اید یا آن محور شرارت زمان سید محمد که اگر نبود درایت و رهبری حضرت عالی هیچکدام از این وقایع تاریخی اتفاق نمی افتاد. و محتمل قطعی ما هم می شدیم مثل ده ها کشوری که زندگی دنیوی خوبی دارند ولی اجر اخروی ندارند زیرا که روحانیان شان دین شان را به توده نفروخته اند مثل ما تا دنیای توده شان را برای خودشان بر دارند مثل ما.
مستدام باد حضرت امام خامنه ای رهبر دوم کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار دوم جمهوری اسلامی ایران.
با احترام و شرمندگی. علی اکبر هاشمی رفسنجانی.
هفتم رمضان المکرم 1432 هجری قمری

بعد از تحریر:
علاقه مندم این نکتۀ مسرت بخش را هم به استحضار برسانم که هر چند من و سید محمد خاتمی بداهتاً شرمندۀ گناهان و خطاهایی هستیم که کرده ایم و گاهی هنوز هم از روی نادانی مرتکب برخی جرایم می شویم. ولی حضرت عالی هم منصفانه نگاه کنید و حداقل فایدۀ ما را که سرگردان کردن فکری و عملی مخالفان و منتقدان حضرت عالی و حتی همۀ ملت است را انکار نفر مایید. زیرا که شما نظامی را رهبری داهیانه می فرمایید که حد اقل 4 میلیون نفر را آواره و تبعید کرده ولی دریغ از یک اپوزیسیون مؤثر ده نفره. و این ممکن نمی شد مگر بهمت من و سید محمد که مرتب ترانۀ "بزک نمیر بهار میاد/ کمبزه با خیار میاد خوانده ایم و صغیر و کبیر را شتری رقصانده ایم. و الا چطور ممکن است که بقول صحیح خودتان دنیا از شرق تا غرب در بحران اعتراض و شورش نان و نام باشد ولی کشور ما که هنوز تحت یک پرچم واحد در نیامده چونان گورستانی زنده آرام و فاتحه خوان! یا...هو