اولین کنسرت میلیونی در مصلی تهران؛ عید فطر مبارک!

Sappho and Phaon

1- امروز در ایران عید فطر است. بزرگترین و مهمترین عید مسلمانان. در همۀ کشورهای مسلمان عید امروز بود که تا فردا و گاهی بیشتر بطول خواهد انجامید. از اینکه ایران و بویژه تهران هوای تمیز و بارانی و خنکی را تجربه می کند که استثنایی بر قاعده بوده در سال های نزدیک خیلی خوشحالم. عید را به همۀ شما در همۀ گسترۀ وطن تبریک می گویم. آرزو می کنم که از این بهترین آخرین تعطیلات تابستانی لذت ببرید و خودتان را برای سال جدید تحصیل و کار پیوسته آماده کنید.

2- راستش از دیروز که مصادف با زاد روزم آن قانون لعنتی ممنوعیت مربی گری پیرمردان را اعلام کردند از سوی فدراسیون فوتبال ایران؛ خیلی سختم است که بی قانونی کنم و بازهم در نقش مربی روی نیمکت بنشینم و برای شما قصه های سیاسی بنویسم. همه اش راه می روم از این اتاق به اتاق دومی و برمی گردم چون جای دورتری نیست که توی خانه ام راه بروم و مرتب نفرین می کنم به علی کفاشیان که چرا این قانون را درست روز تولد من بر ملا کرد.

3- آیت الله خامنه ای بعد از مدت ها می تواند فردا به انبوه نمازگزارانی پز بدهد که فقط از جنبۀ مذهبی بدنبال او صف می بندند. و تیپ های متفاوت خداباور بسیاری در بین آنان است. مصداق ضرب المثل بشدت زیبا و سکولار از "سروش تا گوگوش!" و این  تنها مراسم دسته جمعی مسلمانان ایرانی است که رهروان زیبا بی سیاست می آیند ولی رهبران زشت با سیاست آلوده اش می کنند. آن کوچکترین آرزوی بزرگ من هم این است که بعد از نماز عید فطر میکروفون آیت الله خامنه ای را گوگوش در دست بگیرد و بعد از خلوص مذهبی به خلوص موسیقی و شادی بپردازد. آن روز دیگر مطمئن خواهیم بود که عقب گرد تمام شده است و ما ملتی بقاعده شده ایم: انسانی خالص.

4- همین طور که از ترسم نوک نیمکت نشسته ام که حجت الاسلام علیپور آخوند فوتبال! منشوریم نکند به بهانۀ کمبود نورون! در گوشی بشما می گویم که خدا را چه دیدی بلکه هم رژیم اسلامی بعد از تبدیل همۀ سالن ها و سوراخ سنبه های با کاربرد شادی ما به مکان های گریه و عزا و نکبت؛ مصداق آن ضرب المثل زیبای فارسی شدند که: "دیگران ساختند ما ماتم گرفتیم. ما می سازیم دیگران شادی کنند." این مصلی سی ساله که به امسال نماز هم وفا نکرد و با افق سیاست در دنیا و نفس نفس های آخوند ها خیلی بعید نیست که افتتاح رسمی مصلی با یک کنسرت میلیونی همراه باشد بزودی در دو سال دگر! من دعا می کنم. و شما را بشادی و زندگی و خوشباشی این تعطیلات دلپذیر التماس  می کنم. وقت برای ناراضی بودن و غر زدن همیشه مهیاست. پس دم شما گرم!