نامۀ سرگشاده به مدیر مسئول روزنامۀ کیهان حسین شریعتمداری! و یک پرسش.

 بهترین خبر ممکن: 

آزادی زندانیان مبارک.

Autumn Leaves

سلام علیکم.
1- شما را به سه دلیل دوست دارم! اول بخاطر اینکه روزنامۀ کیهان را طوری اداره و منتشر می کنید که من و بسیاری دیگر چون من که نقش اپوزیسیون جمهوری اسلامی را بازی! می کنیم؛ منبع موثق و قابل اعتمادی داشته باشیم که بتوانیم با سهولت مراجعه و دستور روز سیاست در ایران را استخراج و مقاله و وبلاگ و روزنامه و ... بنویسیم. زیرا که شما قدیمی ترین اپوزیسیون جمهوری اسلامی هستید و تا ساقط کردن حتمی آن از پای نخواهید نشست انشاءالله. اما علت دومی که شما را دوست دارم بخاطر قلم شماست که بدون هیچ ملاحظه و مماشاتی "همه"ی -با تأکید مجدد برهمه- آدم حسابی های تاریخ معاصر ایران را - هرچند با افعال معکوس- به من و ایرانیان معرفی کرده اید و می کنید و خواهید کرد. سومین دلیل علاقه ام بشما مربوط به ته مایۀ طنز و شنگولی است که قلم تان دارد و اگر در محیط و خانواده ای غیر از گذشتۀ منجر به این هتاکی و فحاشی بدنیا می آمدید و رشد می کردید می توانستید طنز نویس یا هنرمند کمدین خوبی بشوید و در جرگۀ دلقک ها -نه دلقک عبوسی مثل حقیر- باعث سرور و شادی بچه های وطن می شدید.

2- البته هم اینک نیز برخی از طنزهای ستون گفت و شنودتان بسیار با مزه است و مرا محظوظ می کند و می خنداند و از این بابت متشکرم. بعنوان مثال آن طنز مربوط به پسر بچه ای که توی ماشین همراه پدر مادرش از پدرش سؤالاتی می کند و پدرش پاسخ هیچ کدام از سؤالات را نمی داند. مادر بچه برای حفظ ابهت پدری شوهرش دخالت می کند و به پسرش می گوید که دیگر سؤال نکند تا حواس بابا پرت نشود و بتواند رانندگی کند. ولی پدر با اعتراض بر می آشوبد که این چه حرفی است خانم؛ اجازه بده بچه سؤال هایش را بپرسد تا بر دانشش اضافه شود و عقده ای نشود. یا طنز قشنگی که همین دیروز و پریروز بود نوشته بودی که: در مانوری نظامی چتربازی از هواپیما می پرد بیرون ولی چترش باز نمی شود و همینطور که با مخ داشته می آمده بسمت زمین با خودش می گوید: باز خدا را شکر که این فقط مانور است و نه عملیات واقعی.

3- سید محمد خاتمی رییس جمهور سابق جمهوری اسلامی یکی از سوژه های - واگر درست تر بگویم تنها سوژه- همیشگی شماست. ایشان که به سید خندان یا مردی با عبای شکلاتی هم معروف است 8 سال رییس جمهور اصلاح طلب ایران بود، که بیشترین هماهنگی و حرف شنوی و قانون مداری ممکن را با آیت الله خامنه ای که مقتدای شما هم است داشت و به شهادت دوست و دشمن هیچگاه از سوگندش به رعایت قانون و فراقانون رهبری تخطی نکرد. و ازاین جهت بسیار مورد مخالفت و انتقاد و عقدۀ ما رأی دهندگان دوم خرداد و ازجمله حقیر هم است. و خود من بعنوان بی مقدار ترین و گمنام ترین این مخالفان بارها و بارها عملکرد ایشان را تا نزدیک خیانت بخودمان و سوزانندۀ سرمایۀ اجتماعی نواخته ام و گفته ام و حتی شماتت کرده ام. و البته مخالفت سیاسی شما با ایشان را هم می فهمم و هم حق شما می دانم. و منظورم این نیست که بگویم با ایشان مخالفت سیاسی نکنید. یا بپرسم چرا مخالفت می کنید.

4-جناب آقای شریعتمداری؛ سؤال من از شما این است که شما با چه ابزار و ترفند و ذهنیت و نوع نگاه و ارزیابی توانسته اید "نفرت"ی چنین انباشته را در مورد سید محمد خاتمی اولاً تولید کنید و ثانیاً بمدتی چنین طولانی در ذهنتان حفظ و تداوم بدهید. تا جائیکه هیچ  کدام از سوژه های سی سالۀ شما نتوانسته اند به چنین جایگاه برجسته ای از نفرت خشن و دایمی و لاینقطع حضرت عالی صعود کنند. این را از این جهت می پرسم و برایم هم جالب و هم مهم است که اصولاً سید محمد خاتمی جزو آن تیپ آدم هایی نیست که بتواند در هیچ آدم متقابلی نفرت انباشته و پایدار تولید کند. آن هم نفرتی که خودش منشاء نفرت پیشینی داشته باشد. امشب که دیدم باز هم در ستون گفت و شنود رفته اید بدنبال نفرت پایان ناپذیر و سوژۀ منحصر بفرد آن؛ تصمیم گرفتم که باب دیالوگ بازکنم و از خود شما رأساً بپرسم علت این رذالت رسوب کرده در ذهن تان را. زیرا که هیچ کس قادر نیست چرایی این نفرت را بازخوانی کند. من پرسشم را با لحاظ همۀ خصوصیات سیاسی و رفتاری و کاری و گذشته و حال و... شما اولاً و قبول مبارزۀ ماکیاولیستی تمام عیار با رقیب سیاسی ثانیاً مطرح می کنم. زیرا که این نفرت شما با هیچ معیاری در دنیای سیاست و قدرت قابل اندازه گیری نیست. با تشکر دلقک ایرانی. یا...هو