"پایان عصر خامنه ای!" در ایران (شرق) با شادی. در امریکا (غرب) با خشم!

The Sorrows of the King

1- این ارتباطی به دایر بودن خط تلفن سرخ بین باراک اوباما و من ندارد که یک روز بعد از آخرین اخطار من در قطعی شدن تصمیم غرب برای یکسویه کردن حکومت جمهوری اسلامی در ایران؛ یکباره از "منصور ارباب سیار" امریکایی ایرانی تبار رونمایی می شود در ارتباط با سپاه قدس و آیت الله خامنه ای و ترور سفیر عربستان در امریکا! و شهادت دادن بر درستی آنچه که در سیرکم نمایش می دهم و شما هم که پزش را می دهید دریغ از یک جیغ بنفش و یک تعظیم غرّا. کجا گفتم؟ آخرین مورد همین دیشب که گفتم در اینجا(+). بی انصاف! ... مگر اینکه حداکثر لطف را سمندر و تلخک بکنند که در توهم و خیالبافی ام متفقند، منتها سمندر می خواهد سر به تنم نباشد و تلخک می گوید سرگرمی خوبی است چکارش داری عمویم را آن گوشه نشسته ماستش را می خورد.

2- یک خرده حقیقت را لباس واقعیت پوشاندم که کمی سربسرتان بگذارم در این شبی که همه چیز بر وفق مراد است و می توانیم لذت ببریم. بحرینی ها اینقدر کیهان شریعتمداری را خواندند و راستی راستی گمان کردند که آخوند ها اینقدر طرفدار دارند که بفرستند استادیوم آزادی و بازی فوتبال ملی را سیاسی کنند و بگند بکشند. لذا بازیکن شان همان دقیقۀ اول می خواست بازی را با بهم زدن پیروز شود. و بد تر از بحرینی ها آقای گرین داور استرالیایی بود که فریب شریعتمداری را خورده بود و با تصور یک جنگ فرقه ای وارد میدان شده بود و الحق هم بموقع گربه را دم حجله کشت با اخراج دقیقه یک بازیکن بحرینی. 

3- له شدن بحرین البته چندان ربط اینهمانی نداشت به ده نفره شدن بحرین که اگر بحرین 20 نفر هم بود در اصل قضیه تفاوت آنچنانی نمی کرد که کاپیتان نکونام و یاران در بهترین آمادگی و تصمیم و مربی گری وشرایط ملی (امید به رهایی ایران از داخل عمامۀ شعبدۀ اختلافات درون دینی) به گربه سیاه بداخلاق سد راه جام جهانی 2002 رسیده بودند در آزادی. و این بازی بهترین بازی مقتدرانۀ ملی پوشان ایرانی بعد از پیروزی انقلاب هم بود؛ همه جانبه؛ در استادیوم آزادی. پس نقداً به کارلوس کیروش پرتقالی سلام بلندی می کنم و می گویم کارلوس خوش آمدی! - بعد از آن پست انتقادی که یک ماه پیش نوشتم در مورد ضعف ارنج کردن و شماره یک بودن ایشان. که حالا پس می گیرم! -

4- خامنه ای در حالی فردا به دیار صادق اشک تلخ خواهد رفت برای آخرین تست های مشروعیت کاملاً زایل شده اش که پارسال در 6 سپتامبر گفته بودم هنگام دعوای حزب اللهی های دولت و رهبر در کرمانشاه با نام "آغازرسمی فازعملیاتی درگیری درجناح اصولگرا!"که این دعوا شروعش هم دست یکی از این اصولگرایان هر دو از اراذل و اوباش باشد؛ پایانش با پیروزی ملت تمام شدنی خواهد بود. خامنه ای که حالا با لو رفتن بزرگترین گاف تروریستی لو رفته اش در خاک امریکا توسط سردار سلیمانی سپاه قدس؛ لولۀ تفنگ امریکا را زیر گلویش حس می کند؛ فردا معلوم خواهد کرد که چقدر هنوز می تواند صحنه آرایی کند برای نمایش دندان های کریه اش بسوی ملت ایران که آشکارا هرچه که بخواهند در نخواستن او متفق و هم داستانند.

5- بارها وبارها بشما بشارت داده ام که در پایان این تعفن همه جانبه ای که بوی آن از یک سال پیش تا ایدون به اوج شامه آزاری مبارک! رسیده است؛ ما دیگر با جمهوری اسلامی بلاتکلیف سی وسه ساله ای که همۀ آرزوهایمان را بربا داد مواجه نخواهیم بود. و 99 در صد پیروزی با ما خواهد بود در حداکثر رهایی ایران از کابوس جمهوری اسلامی، و حداقلش جمهوری اسلامی خواهد بود با حاکمیتی معقولتر و قابل تحمل تر از همیشه! و البته آن یک درصد خطرناک هم است که اگر بویژه اصلاح طلبان مذهبی بیش از حد تعلل کنند در فهمیدن "پایان عصر خامنه ای"؛ ممکن است مار زخمی و بسیار خطرناک و سمی که کمترین شباهتی به خامنه ای 20 سال پیش خودش هم ندارد؛ مثل قذافی دیوانه شود و همۀ تیرهای چراغ برق شهر و روستا را طناب مرگ و اعدام ببندد. البته بعید بعید بعید است که چنین فرصتی پیدا کند. و ما پشتمان بخودمان و ملت مان گرم و قرص است. تحلیل جزیی تر را می گذارم برای پست های بعد و فعلاً می روم که با شما بخندم به گیرافتادگی خامنه ای جلاد! یا...هو