نگاهی به نقشۀ راه و استرتژی دقیق آیت الله خامنه ای؛ و پاد زهر آن!

The Descent from the Cross

1- چنین بنظر می رسد قطعی که آیت الله خامنه ای در تشخیص صورت مسئلۀ تهدیدات رژیم از سوی جریان انحرافی دقت و هشیاری بخرج داده و استراتژی که برای خنثی کردن آن بکار گرفته است هوشمندانه و سیاستمدارانه بوده است. او در حال حاضر با دو تهدید روبروست: تهدید اول جریان فتنه است و تهدید دوم جریان انحرافی. 

الف- جریان فتنه یا اصلاح طلبان مذهبی تهدیدی قدیمی و همه زمانی بوده است که نهایت خواسته اش در دست گرفتن قدرت تحت لوای حکومت اسلامی است. و اگر بیشتر از اصولگرایان به اصالت جمهوری اسلامی باور نداشته باشد قطعاً کمتر هم ندارد. این جریان سیاسی که مهمترین مشخصۀ آن داشتن "ادبیات مدرن" بدون پیوستگی با یک "گفتمان مدرن" است دارای دو خطر بالفعل و بالقوه برای جناح راست است. خطر بالفعل آنان این است که بدلیل استفاده از ادبیات و گویش دانشگاهی و مدرن قدرت فریب قشر متوسط و تحصیلکرده را دارد و هر موقع بدون مزاحمت وارد مناسبات سیاسی شود احتمال اینکه بتواند قدرت روز را در دست بگیرد بسیار محتمل و زیاد است. اما خطر بالقوۀ اصلاح طلبان مذهبی در این است که بدلیل تساهل و تسامح دینی بستر مناسبی فراهم می کنند برای رشد تدریجی لیبرال ها و سکولارها که نهایتاً و در دراز مدت باعث استحالۀ حکومت دینی به یک حکومت عرفی و سکولار خواهد شد.

ب- جریان انحرافی: این جریان قدرتی مسبوق به سابقه در جمهوری اسلامی نیست و نه داعیه و نه قدرت بدست گرفتن قدرت سیاسی روز را دارد. زیرا که نه در افراد و گروه های متعینی قابل شناسایی است و نه از نظر ادبیات گفتاری که ادبیاتی سنتی و مطابق با ادبیات عربی و آخوندی جناح راست است توان جذب سریع قشر متوسط و سکولار و دانشگاهی جامعه را دارد. اما این جریان استعداد آن را دارد که با تک واژه های تابو مثل حلیت موسیقی یا ملی گرایی و امثال آن شاخک های زندگی خواه طبقۀ متوسط و سکولار را به حرکت در آورده و باعث فروپاشی فرهنگی جمهوری اسلامی در کوتاه مدت شود.

2- بعبارت دیگر آیت الله خامنه ای و اصولگرایان جناح راست با دو تهدید پارادوکسیکال روبرو هستند. جریان فتنه با ادبیات مدرن بدون اتکاء به یک گفتمان مدرن. وجریان انحرافی با ادبیات سنتی ولی با اتکاء به یک گفتمان مدرن. که خطر اولی دراز مدت و زمان بر تاریخی است در تهدید موجودیت جمهوری اسلامی. ولی خطر دومی در کوتاه مدت و زمان بر تقویمی است برای همین موجودیت. لذاست که عاقلانه چنین است که جریان فتنه به جریان انحرافی ترجیح داده شود. و اگر ناچار از بازی دادن یکی از این دو در مناسبات قدرت روز باشند دفع افسد به فاسد کرده باشند و جریان انحرافی (خطر نزدیک) را بوسیلۀ جریان فتنه (خطر دور) از صحنه خارج کنند. چه آنکه در گذشته نیز ثابت شده است که اصولگرایان با داشتن همیشگی بخش انتصابی قدرت توان این را دارند که جریان اصلاح طلب را زمینگیر و بی آبرو و از صحنه خارج کنند.

3- اصولگرایان مطلقاً نمی توانند حریف جریان انحرافی بشوند. زیرا که ادبیات سنتی و دینی آنان بر ولی فقیه بعنوان نایب امام زمان شکل و قوام یافته که نسبت به همین ادبیات دینی و سنتی نزد جریان انحرافی که با محوریت شخص امام زمان متشکل شده مرتبه ای نازلتر دارد در بین توده های مذهبی. و همچنین در سوی دیگر اصولگرایان قادر به جذب و تأثیر گذاری بر طبقۀ متوسط شهری و دانشگاهی نیستند زیرا که اصولاً با آنان نه در زبان و گفتار و نه در رفتار و پراتیک اشتراک لفظی و معنایی ندارند. در حالیکه طبقۀ متوسط اگر هم نتواند از گفتار سنتی و متکی به امام زمان و دینی جریان انحرافی سر در بیاورد ولی می تواند بسرعت جذب نمود های آزادی خواهی اجتماعی و زیستی آنان در صحنۀ عمل شده و با احتیاط سریع جذب شود.

4- استراتژی دقیق آیت الله خامنه ای برای این وضعیت بغرنج و پیچیده این است: جناح راست و اصولگرایان سنتی مطلقاً وارد مناقشه با جریان انحرافی نشوند و روزۀ سکوت بگیرند بمصداق مثل معروف نه خانی آمده است و نه خانی رفته است. این جناح البته هم آزاد است و هم مأموریت دارد که جریان فتنه را هم زنده نگه دارد و هم با پرداختن پرحجم به افراد شاخص و محبوب اصلاح طلبان تمرکز طبقۀ متوسط را به این بازی "درون حکومتی" جلب و از حواس پرتی آنان بسمت جریان انحرافی جلو بگیرند. در سوی دیگر اما با باز کردن غیر منتظره، زود هنگام و بدون خط قرمز منهای رهبری ِ فضای سیاسی و مطبوعاتی؛ به لیبرال ها و اصلاح طلبان مذهبی اجازه داده است که در حجم وسیعی وارد شده و به تحلیل و تفسیر شرایط بپردازند. آیت الله می داند که اصلاح طلبان مذهبی بدلیل برخورداری از ادبیات مدرن بی مدرنیته محبوبیت گفتاری و منطقی دارند بین قشر جوان و تحصیلکرده و چون ادبیات جریان انحرافی سنتی و آدم های شاخص آن نا محبوب و توسل به امام زمان و غیب نوعی خرافات است؛ آزاد گذاشتن سکولارها و لیبرال ها و اصلاح طلبان مذهبی می تواند سکۀ جریان انحرافی در بین توده های مدرن را از رونق بیندازد. 

5- اگر دوباره و خلاصه بکنم نقشۀ راه آیت الله خامنه ای را بصورت نمادین اینطور می توانم گفت: "گروه خطیبان و مداحان و رسانه داران هتاک و قاتل و خواص رهبری وظیفه دارند که در مورد جریان انحرافی سکوت و در مقابل جریان فتنه پرتبلیغات ظاهر شوند تا: اولاً نیرو های میدانی خود را سرگرم کنند. ثانیاً تمرکز قشر متوسط را به مظلومیت جریان فتنه میخکوب کنند. و ثالثاً با تبلیغات پر حجم وابستگی جریان فتنه و جریان انحرافی؛ اصلاح طلبان مذهبی را وادار کنند که برویارویی جریان مشایی-احمدی رفته و با اعلام برائت از آنان و گفتمان مدرن شان و بی حیثیت و بی هویت کردن آنان با تکیه بر ادبیات خرافی مشایی- احمدی نژاد، از نزدیک شدن توده های تحصیلکرده به جریان انحرافی جلو بگیرند. و در این راه باکی نداشته باشند از اینکه اصلاح طلبان ذوق زده از آزادی های رسانه ای نا منتظر برخی حرف های قبلاً ممنوعه را هم بزنند. زیرا که سود حذف جریان انحرافی بسیار بیشتر از هزینۀ چند حرف بدون پشتوانۀ عملی از سوی جریان فتنه است.

6- و بدیهی است که تنها پاد زهر این نقشۀ خطرناک و دقیق، بمیدان آمدن نافرمانی های مدنی در قالب تفریح و شادی وحجاب و زندگی خواهی است. زیرا که تنها راه کوتاه مدت غلبه بر این اختاپوس کریه سیما و پلشت صدای سی و سه ساله تزریق شادی منجر به فروپاشی فرهنگ غصه و نا امیدی (برگ برندۀ حکومت دینی) است و لا غیر! یا...هو