با سلام واحترام به مسعود ده نمکی وفیلم ساخته اش!

The Dream

1- راست وحسینی بدجوری هنگ کرده بودم وتوکارم وامانده بودم. منی که این وبلاگ را باشعار"خنده برهردردبی درمانی دواست" شروع کرده بودم. حالا که عید نوروزشده است وتوده ها با پول نفتی که احمدی نژاد لمپن به آن ها داده دارد می خندد وبرای تکمیل وزیاد وبلند خندیدن هایش به سالن های سینمای اخراجی های 3 مسعود ده نمکی لمپن هجوم می برد- آدم غمگین به سینما پناه نمی برد که بخندد. بلکه آدم غمگین خودش را حبس می کند درخودش وپنهان می شود که بتواند بیشترغصه بخورد- وبا رسوایی که این واژۀ "لمپن" درادبیات روشنفکر الا مد ومتجدد دارد چگونه وارد موضوع وموضع بشوم که هم وجهۀ روشنفکریم آسیب نبیند وهم ازخندۀ ایرانیان دراثراقدامات همپوشان یک سیاستمدارلمپن با یک فیلمساز لمپن تولید شده است دفاع کنم.


2- خب با هزار تمهید مقدمه ومؤخره گاهی دست به انتحار روشنفکری زده ام واز احمدی نژاد ومشایی لمپن قدردانی کرده ام ولی اگرقرارباشد که این بار ازمسعود ده نمکی لمپن هم دفاع کنم باید دیگربساطم را بکل جمع کنم وبروم پی کارم. ازخدا پنهان نیست ازشما چه پنهان که چه زجری می کشیدم ازاین موضع غیرقابل دفاعی که راجع به خنده درمانی گرفته بودم وداشتم به این نتیجه می رسیدم که باید راهی روشنفکرانه پیدا کنم تا بتوانم بگویم هرخنده ای که با نشان دادن دندان ها وبرخی اصوات بلند و کوتاه ونخودی وقهقهه همراه باشد نامش خنده نیست وخنده مورد نظرمن آن خنده ایست که روشنفکران تأیید کنند ودرسینمای کیا رستمی ومهرجویی وفرهادی و... تولید بشود. اما این دیگرخیلی مسخره بود که من بعدازتقسیم بندی آدم ها وافکار و شخصیت ها وازاین قبیل بیایم وخنده وگریه وغم وشادی را هم تقسیم بندی کنم به خندۀ فاخروخندۀ جاهل! وآنچه گفتم ازخدا پنهان نیست وبشما هم می گویم این بود که سرگیجه ام تاآنجا بالا گرفت که تا "کمدی الهی" جناب "دانته" هم بجستجو پرداخت.


3- دریادآوری ذهنی شاهکاردانته وقتی رسیدم به سه گانۀ بهشت وبرزخ ودوزخ. مثل اینکه یکباره نفسم آزاد شده باشد بسان ارشمیدس مرحوم وشجاع لخت ازرختخواب پریدم بیرون وآمدم توی سرما نشستم پشت کیبورد که برای شما بنویسم: "دوستان هربهشتی لاجرم جهنمی باید داشته باشد ودارد. وهربهشت وجهنمی بدون یک برزخ پروپیمان کامل نمی شود." چرا؟ برای اینکه بهشت وجهنم دووضعیت، یاموقعیت، یا مکان، یا زمان و یا هرچی که شما باورذهنی دارید یاندارید کاملاً متضاد مطلق هستند بهشت خیر وزیبایی ولذت مطلق وجهنم زشتی وعذاب وشرمطلق. ولذا این دو نمی توانند دیواربدیوارهم وبدون فاصله ازهم قرارگرفته باشند. چون حرارتی که درآتش جهنم است وشنیده ایم اگرپشت دیواربهشت روشن باشد خودبهشت هم درحرارت جهنم ذوب می شود. پس لازم است که بین این دودشمن خونی ومتخالف ومتنافر فاصله ای باشد. این فاصله را دانته اسمش را گذاشته برزخ. به این معنای ساده که انسان برای رسیدن اززیبایی به زشتی، ازآتش به حوری و... یا بالعکس مجبوراز پیمودن فاصلۀ این دواست که نامش "برزخ" است وما درآنجا وضع متعینی نداریم ونه معلوم است بهشتی هستیم ونه مشخص است جهنمی بودن مان.


4- وبه این خاطر خوشحال شدم که نتیجۀ منطقی بگیریم که "لمپنیسم" بعنوان پدیده ای جامعه شناختی یک ایستگاه دیرپا مثل سنت یا مدرنیته نیست بلکه مسیری است برای حرکت ازسنت به مدرنیته. بنابراین لمپنیسم پدیده ای قابل فهم وقابل دفاع ومرحله ای پیشرفته ترازسنت متحجر ومتصلب است. لذا حالا دیگرنه تنها ازاحمدی نژاد لمپن در مقابل الیگارشی روحانی متحجربا سرفرازی دفاع می کنم بلکه تمام قد می ایستم و ضمن احترام به مسعود ده نمکی لمپن برای خنده هایی که تولید می کند؛ ومی گویم جناب فیلمساز خسته نباشید. یادآوری می کنم که همین مخملباف کارگردان مورچه ها با استعاذه وتوبۀ نستوه شروع کرد تا با گذشتن ازبرزخ عروسی خوبان به شبهای زاینده رود برسد.


5- ودروجهی دیگر ازفیلم مسعودده نمکی دفاع می کنم به این خاطر که همان سینمایی است که برادران لومیر اختراع کردند وبغیراز ظبط تصاویرمتحرکی از باشندگی معمولی آدم های معمولی وبرای نشان دادن خودانسان بخود انسان وایجاد سرگرمی منظوروهدفی روشنفکرانه وفیلسوفانه وتربیتی واطلاع رسانی وآموزشی و... نداشتند. چون هرکدام ازاین مواردی که گفتم  قبلاً محمل خودش را دروسیله یا وسایلی تعریف وایحاد کرده بود مثل خط وکتاب برای آموزش وروزنامه ورادیوبرای اطلاع رسانی و... اگربرخی ازاین مفاهیم هم بعداً به سینما منضم وجزو شناسنامه اش قرار گرفت حسن نیت یا سوء نیت انسان های فرهیختۀ بعدی بود که گفتند حالا که مردم برای سرگرمی به سینما می روند ما هم کلاهی ازسیاست یا تجارت یا سفاهت برسرشان بگذاریم یا برداریم. والا رسالت تعریف شدۀ سینما "تفریح وسرگرمی دنیای مدرن بودن" است وبس.


6- پس درود برخنده. درود برهرکس که تولیدخنده رسالت وبالاترشغلش است. ودرود به روشنفکران وهنرمندانی که درجهان اسلام عبوس خنده تولید می کنند. ودرود به همۀ آنانی که درایران وبرای مردمان شادی که گیریک طاعون عبوسی تاریخی افتاده اند خنده به ارمغان می آورند.


7- این اشتباه من هم البته بگردن اصلاح طلبان مذهبی وروشنفکران دینی بوده است که تاکنون فکرمی کردم آدم لمپن ولمپنیسم بداست. چون آنان همیشه بمن می گفتند که اگرمارا پشتت سوارکنی ما یک راهی بلد هستیم ازآن پشت که ازتحجرمذهبی تورا می پراند می برد به بهشت پست مدرن ودیگرلازم هم نیست که این مدرنیتۀ فجیع وبی ناموس غرب را تحمل کنی. ولی ما هرچه سواری دادیم -تا پشتمان زخم تشک گرفت وازبوی تعفن مان ازپشتمان پیاده شدند- بیابان برهوت آیت الله های رنگارنگی بود که خودشان عشق بازی می کردند ولی به حلال ماهم حداکثرمی گفتند جماع. بعداً فهمیدیم که اصلاح طلبان مذهبی فکرمی کردند که نه که ما سواری دهندگانشان مسلمانیم اگر بما بگویند بیا باهم برویم سینما وکمی بخندیم ازسواری دادن منصرف می شویم و برمی گردیم به طویله!


8- هرانسان متحجردیروزی مثل ده نمکی اگربخواهد وبتواند ازتحجرچماق داری دست وپانشسته بپرد به هنرمندی مدرن اگرهم شدنی باشد که نیست، معلوم است که هزارجورانگ می خورد وازکارش جلوگیری می کنند ومجبورش می کنند یا چماقش را باقوت بیشترفرود بیاورد ویا ازموطنش کوچ کند وآواره بشود ودرغیراین صورت برود دردانشگاه اوین نوبت بایستد. درحالیکه آقای لمپن با فیلم سازی کمدی هم خودش را جلو می کشد وهم به مردم گیرافتاده کمک می کند کمی بخندند وهم بسیاری ازآنان را با سینما آشتی می دهد. سینمایی که به دلیل هنربودنش اولاً وهنرمدرن بودنش ثانیاً وهنرهشتم بودنش ثالثاً پدیده ای مدرن است چه جدایی نادرازسیمین اصغرفرهادی مؤلف باشد وچه اخراجی های مسعود ده نمکی لمپن! یا...هو