حملۀ غرب به لیبی ازنظراخلاقی نادرست وازنظر سیاسی درست است!

Wanderer above the Sea of Fog

برعکس آنچه غرب می گوید که حمله اش به لیبی اقدامی بشردوستانه است من اعتقاد دارم که این حمله حمله ای کاملاً سیاسی است. والبته عیبی هم ندارد. فقط می شود آرزو کرد که کاشکی غرب دروغ نمی گفت واین حمله را بخاطرمردم لیبی تبلیغ نمی کرد. والبته می دانم که این کاشکی وآرزو اززبان من هم احمقانه است چون سیاست براست ودروغ نباید کاری داشته باشد. وفقط بایدمتکی برمنافع باشد. واست.


غرب به دلایل زیربه لیبی حمله کرده است:


1- بالا کشیدن یک خبرداغ جنگی به صدررسانه ها برای تحت تأثیرقراردادن اخبار:

الف- شورش های منتهی به سقوط وتهدید رژیم های دوست وهم پیمان غرب دردنیای عرب ومسلمان. تا بلکه کشورهای دوست بتوانند درسکوت رادیویی شورش های ضد خودشان وضدغرب را جمع کنند.


ب-تحت تأثیر قراردادن اخبار هردم نگران کنندۀ نیروگاه آسیب دیدۀ فوکوشیما در ژاپن. که شهروندان کشورهای غربی را به اعتراض ونگرانی عمیق رهنمون بود.


2- نقطه پایان گذاشتن براین گزارۀ درحال نضج که هژمونی لیبرالیسم غرب بدلیل مشکلات اقتصادی و داخلی کشورهای صنعتی درجهان درحال افول است ودیگرنمی تواند تأثیرات موردانتظاردریک دهه قبل را برمعادلات واتفاقات سیاسی جهان بویژه مسلمانان داشته باشد.


3- نشان دادن همبستگی ویکپارچگی غرب درمقابل تهدیدات. واینکه این فقط امریکا نیست که یکجانبه بخواهد دنیارا غربی ببیند وبخواهد. بلکه این کلیت غرب است که با یک سیاست مشق می کند ودارای منافع مشترک است. اگرامریکا پیشتازنباشد فرانسه وبریتانیا ودیگران هم همان می کنند که برادربزرگترکرده است یا می کند.


4- تحت تأثیرقراردادن شهروندان خود جهت بازیابی وافزایش غرورملی بویژه درنزد مسلمانان مهاجرازدوطریق. یا به احترام انسان دوستی ویا به ترس قدرت مداخله. این دومی بویژه دربین مهاجرانی که درحالت عادی هم جامعه پذیری جدیدشان یا اتفاق نمی افتد ویا بسیارباتأخیر وخسارت همراه است صبغۀ اصلی است.


5- فرستادن همین پالس های بند4 به کشورهایی که بخشی ازمردمانشان برعلیه حاکمان خود شورش کرده اند یا آمادگی چنین شورشی را دارند. درست است که دخالت غرب ممکن است دربرخی شورشیان شوقی برانگیزد برای کمک غرب به آنها. لیکن بیشترازآن حجم عملیات وویرانی ها وآوارگی ها وترس ازجنگ داخلی جوانان ایده آلیست هیجان زده را بوحشت ازاقدام شان متوجه می کند. بویژه اینکه این عملیات به یکی ازاسطوره های نه چندان دورجوانان عرب انجام شده است. چه می دانیم که معمرقذافی بعد ازجمال عبدالناصرکه اسطورۀ پوشالی جوانان عرب ضد غرب بود نمادی ازاعراب ضدامپریالیست بحساب می آمد ومثل همۀ سیستم های بستۀ ازنوع خودش بسان شوروی سابق یاتاحدودی ایران لاحق ازدوردل می برد واز نزدیک زهره. حتی جسارت می کنم مدعی شوم که پربی ربط نیست اگربخشی از آرای موافق زیاد مصری ها به تغییرات اندک قانون اساسی دورۀ انتقالی شان هم از همین ترس حاصل آمده باشد.


6- درست است که لیبی هم مرزاست با اروپا ونفت دارد. لیکن کشورمهمی ازمنظر معادلات جهانی نیست واگرهم تبدیل به یک سومالی ثانی شود نمی تواند تأثیرات مخربی که سقوط کشورهای اصلی ومهم وسوق الجیشی خاورمیانه دارند ببارآورد. ضمن اینکه معمرقذافی رهبری بدون تعادل وبدون پشتوانه درجهان است وتقریباً و مثل ایران هیچ متحدی که ازتجاوزبه او ناراحت ومتضرر باشد ندارد.


7- ونهایتاً با گوشه چشمی به اندرز وهشداربه جمهوری اسلامی ایران که عدم دخالت غرب فقط زاییدۀ "عدم توجیه کافی برای دخالت است" ونه محاسبات غلطی مثل افول ویا ضعف غرب.


این مهمترین علل را که گفتم ومی تواند با دلایل دیگری هم تکمیل شود به این دلیل صادق وواقع گرا می دانم که اتحادیۀ عرب دست روی دست گذاشت واقدامی درمورد یک کشورعربی عضوخود انجام نداد تا اولین اقدامش توسل به شورای امنیت ودر خواست تصویب منطقۀ پروازممنوع درلیبی باشد. درحالیکه حداقل درصورت ظاهر هم می بایستی اعراب ابتدا به راه حل های درون خانوادگی می اندیشیدند ومی پرداختند ودرصورت پاسخ نگرفتن تلاش های شان آخرین اقدامشان اقدامی جهانی و سازمان مللی می بود. غرب با سران عرب دوست خود دراتحادیۀ عرب این سناریورا پیش بردند تا جاییکه حجم عملیات ناگهانی روزاول ودوم درحدی بود که عمروموسی بزبان آمد واعتراض کرد که توافق اولیه عملیاتی دراین حجم نبود. البته امروز این موضع را پس گرفت وراضی شد که بهمان سیاقی بیندیشد که وزیرخارجۀ مبارک بود ونه درقوارۀ جدیدش برای جلب آرای مصری ها برای ریاست جمهوری آینده شان.


من البته مخالف دخالت غرب درلیبی نیستم وچون انقلاب های منتهی بفروپاشی سیستم های سیاسی را فاجعه برای هرکشورمی دانم لذا ازدست آورد این حمله که جمع شدن این شورش های با هرعنوانی هم ولی بانتیجۀ واپس گرا یکی ازاهداف آن است خوشحالم ولی اعتراضم به این است که اگرسیاست نمی تواند اخلاقی باشد. سیاستمدار می تواند این را بعنوان یک اقدام غیرسیاسی واخلاقی هم توی بوق نکند وجارنزند. لیبی درحال حاضرچوب دوسرسیاست غلط رهبردیوانۀ خود ومنافع دنیای آزاد را با هم می خورد ودعا کنیم که حداقل به سومالی دوم وبا جنگ های خانمان برانداز ونابود گرداخلی رها نشود. وغرب بتواند دراسرع وقت حاکمی مسلط براوضاع را بربسازد تا لیبیایی ها تاوان بی پایانی را متحمل نشوند. وبرای اینکار غرب باید از تعارف "مابدنبال تغییر رژیم یا برانداختن قذافی نیستیم" دست بردارد وبه مسئولیت سیاستی که شروع کرده است پایبند بماند حداقل! یا...هو