درستایش مردسالاری. تقدیم به روززن وهمۀ دختران وزنان عاشق زندگی وهموطنم! ودختران دلبندم.

Madonna of Loreto

1- آدم گفت: حواجان عجب کیفی داد پسر. خوب شدازآن بهشت خنثی وبی خاصیت وعادلانۀ خدا خودمان را آزادکردیم. مگرنه؟


حوا درحالیکه موهای لخت وبلندش را طوری تاب می داد که آدم را برای باری دیگر بفریبد گفت: راست می گویی اگرچیزدیگری نبود دردنیا بغیرازهمین همآ غوشی عاشقانه باتو بازهم من ترجیح می دادم که آن خراب شده را واگذاریم بقصد زمین.


آدم گفت: خودت را لوس نکن پاشو یک چیزی درست کن بخوریم که بدجوری گرسنه ایم. ودستی خشن بظرافت حوا کشید.


حوا جواب داد: زکی آقارا باش. مثل اینکه یادت رفته یخچال فریزر کلاً خالی است وهیچ چیز برای پخت وپزنداریم.


آدم درحالیکه پشت بازومی گرفت برای عشقش حوا. جستی زد وبلند شد وسنگی در تیر کمانش نهاد ودوررفت تا نزدیکی ها وپرنده ای را شکارکرد وگذاشت توی دامن حوا وگفت: زودباش زودباش زودباش که الان است که روده بزرگه روده کوچکه را بخورد.

حوا هم فرز وچالاک وعاشق وخندان پاشد واجاق را گیراند وپرنده را سیخاند وکباب را آماده کرد ومیزشام را چید وشراب قرمزگذاشت وشمع بدون اشک وشاخه ای گل قرمز که ازبغل دستش کنده بود.


حال وهوایی بود وحال وحولی. نم نمک می خوردند ومی نوشیدند ومی خندیدند و وسط خنده ها هم حرفی می زدند.

2- وچنین بود که دراولین شب ورود آدم وحوا به زمین وزیرنورمهتاب وشمع وعشق وشراب داستان خلقت آغازشد. ودرهمان شب مبارک وبرسرمیزشام تقسیم وظایف نیزبه پایان رسید. نه حوا به سالاری آدم شک داشت ونه آدم به فرماندهی حوا. تقسیم وظایف ومسئولیت هارا ازاندام های خویش پرسیدند مثل همۀ همسایگان نروماده شان:

الف- حوا دستی بشکم برآمده اش اززندگی قابیل کشید ودرحالیکه بسختی تنفس نه ماهگی اش را قورت می داد گفت: من که ازجایم تکان نمی خورم. اصلاً با این شکم تا کجا می توانم بدوم. پس من یکجا نشینی را انتخاب می کنم. ولذا طبیعی بود که دوررفتن برای تهیۀ هیزم خشک وشکارگوشت وپیدا کردن آلاف اولوف زندگی بگردن چابکی ماهیچه های آدم سرفرازافتاد. واوگفت: جانم به فدای یکجا نشینی ات. من خطرخواهم کرد ودورترخواهم رفت وازشیرمرغ تا جان آدمیزاد را برای حوای عزیزترازجانم فراهم خواهم کرد. فقط حوا مواظب باش که این همسایگان وحشی مان آداب معاشرت سرشان نمی شود وممکن است حمله کنند بتو درغیاب من. توفقط دیده بانی کن بمحض اینکه احساس خطر کردی خبرم کن که حق متجاوزرا بگذارم کف دستش. وبازسینه وبازوهای ستبرش را نشان داد به حوا.


ب- ودنیا به همین سادگی به دنیا آمد وادامه یافت تا جایی که این وظایف ومسئولیت های تقسیم شدۀ اندامی وطبیعی به عادت رسمی شد وعادت تبدیل به ژن شد وژن تبدیل به ادامۀ نسل ها شد ومردها سالار ماندند وزن ها فرمانده. واگراین وسط آدم های نا آدمی پیدا شدند وعشق را ربودند ودرسرداب های خرافه ودین وغیردین بزنجیرکشیدند تا آدم نیم منی خودش را فربه ترکند بمن وحوا مجبورباشد که نیم من خودش را به چند گرم تقلیل دهد چه گناهی کرده است آدم سالار وحوای فرمانده. پس این عناوین ساختگی بعدی همه قلابی است.


پ- زن بدلیل بافت اندامی؛ مراقبت وحفاظت ودیده بانی وامورسبک ترونزدیک تر به خانه را انتخاب کرد که بتواند آدم اش را یعنی خودش را خشنودکند. وآدم دورتررفتن و خطر کردن وجنگیدن وشکارکردن وکشف سرزمین های جدید را بعهده گرفت تا بتواند حوای اش  را یعنی خودش را راضی کند.


ت- دوست جوانی دارم که دربزرگترین مؤسسۀ کوشش های ژنیتیکی جهان کارمی کند درکمبریج انگلیس. او بانوی رییسی دارد بشدت فعال وپرکاروسخت کوش که سالیانی متمادی درجهت حداکثر کوشش درحرفه اش ازباردارشدن پرهیز می کرد. تا اینکه دوماه پیش یک پسر چشم آبی بلوند خوشگل زایید وهنوزهم درمرخصی است. اورا یکی مثل خودش متقاعدکرده بود که نباید برضداندام های خودش وکارکردطبیعی شان بشورد. دیروزدوستم تعریف می کرد که چقدرلطیف وخوشگل وخوشحال شده رییسش ازاین بارداری دیر.


ث- اینکه مردان به گرد پای زنان هم نمی رسند دربرداشتن چند هندوانه با یک دست. وزنان تنها موجوداتی هستند که درعین دیده بانی ومراقبت ازبچه ها، درعین حال مراقب هرصدای مشکوکی هم هستند ودراین حال مشغول حرف زدن برسریک مسئلۀ کاری بایک دوست ومی توانند کتاب وروزنامه ومجلۀ دلخواهشان را هم همزمان ورق بزنند یا کاردستی دیگری انجام بدهند نه ناشی ازهوش کم وزیاد آنان نسبت بمردان که محصول ژنهایی است که انتخاب طبیعی وظایف تقسیم شده بین نران وماده ها درطول تاریخ بشر دروجودشان شکل داده است.


ج- وهمین طوراست رشک زنان نسبت بتوانایی تمرکزمردان. واینکه زنان درهیچ کاری ازآشپزی گرفته تا سیاست یا علم ویا هرپدیدۀ بشری دیگر بگردپای مهارت مردانه صعود نمی کنند. مردان برای زندگی پرخطرتر وشکاروجنگ وکشف و اختراع سرزمین ها وامکانات دیگر باید می توانستند وبتوانند چنان تمرکزکنند که لازمۀ جنگیدن واختراع واکتشاف و... ازاین قبیل است. لذاست که مردان اگر مشغول فقط تخمه شکستن ساده هم باشند دیگرقادربه هیچ کار همزمانی نیستند. چون اندام هایشان برمبنای تمرکزعمیق وتک موضوع ونه دیده بانی گسترده مثل زنان شکل گرفته است.


چ- این قصۀ کوتاه را گفتم به سه جهت:


اول بخاطر تمام زنانی که علت برخی ازاین رفتارها وتوانایی ها را می جویند وچون قانع نمی شوند خودشان را ضعیف واین ضعف را نیزظلم مردان تفسیر وزندگی را برخود حرام می کنند. لذا می خواهم بگویم که اگرباخودتان وبا خودطبیعی تان آشتی کنید زندگی فوق العاده زیباست.


دوم بخاطردفاع ازاین همه ناروایی که بمردان نسبت می دهند. تاجاییکه اغلب مردان ناچارشده اند روی برابرنهاده های واژۀ "سالار" درفرهنگ لغت هایشان که واژه هایی مثل سروروآقا ورییس است را خط بزنند وبالای ابرویی که بازمی کنند بنویسند سالاریعنی حمال. سالاریعنی عملۀ مجانی. سالاری یعنی خرحمالی و.... راه حل فقط بازگشت به انتخاب طبیعی است والا باید صبرکنیم تا میلیونها سال ازادعاهای فمینیست های مردانه! -درصورت تحقق یافتن احتمالی ادعاهای برابرخواهانه شان درآینده- بگذرد تاتقسیم وظایف ومسئولیت های زورکی وتحمیلی آنان ازمسیرعادت مستدام به ژن تبدیل ونقش های زن ومرد جابجا شود.


سوم هم بخاطر همین فمینیست های مردانه که می گویند الاّ وبلاّ زن ومرد درهمه چیزمساویند وهرآنچه فرق می بینیم توجیه تداوم سلطۀ مردان است ونابود باید گردد. البته که نگرانیم ازپیروزی این تفکرافراطی نیست که حتی یک میلیونیم درصد هم احتمالش را نمی دهم. بلکه دلواپسی ام به رنجی خودساخته است که اینان برخود تحمیل کرده اند وزندگی را برخود واطرافیان شان حرام. والا بسیارند ازفمینیست های این تیپی سالیان گذشته درغرب که اینک ازهمۀ آن ادعاها برگشته اند وخودشان را درتنگی آشپزخانۀ یک مرد بزنجیرسرخوردگی وتنبیه وپشیمانی بسته اند. یا...هو