مرام آقای هوگو چاوز؛ و نامردی حاکمان جمهوری اسلامی! در مرگ قذافی.

Allegory of Virtue and Vice

1- یکی از بالش های هنوز دارای طرفداران پروپاقرص دنیای قدیم در دنیای جدید داش مشتی گری و لوطی گری و مرام و معرفت داشتن است. بدین معنا که هرچند خصیصۀ گردن برای رفیق زیر گیوتین گذاشتن یکی از ارزش های مورد ادعا و مورد طرفدار دنیای قدیم و قبل از مدرنیته است - بهمین خاطر هم دنیای جدید را بعنوان دنیای یک سره مادی و در قید سود وزیان تخطئه می کنند - لیکن در همین دنیای جدید و عصر مدرن هم کم نیستند کسانی که به آدم های با مرام ارزش زیاد و فوق العاده ای قائل هستند. بنابراین می توان اینطور نتیجه گرفت که عنصر "مرام داشتن و لوطی گری" ارزشی جهان شمول و همه زمانی و همه مکانی است، و یکی از عناصر بسیار مثبتی است که از سنت های پیشین باید هم حفظ کرد و هم تقویت کرد.

2- قذافی بالاخره رفت و با بدترین سرنوشت هم مواجه شد. ولی قذافی از هر نظر یک دوست و متحد خوب بود برای جمهوری اسلامی. چه زمانی که در بدترین شرایط جنگی پشت به صدام و اعراب در کنار جمهوری اسلامی قرار گرفت و بیشترین موشک ها و سلاح ها و مهمات مؤثر را به ایران داد و چه زمانی که با کم کردن سایۀ پررنگ امام موسی صدر روشنفکر و لیبرال از سر راه تفکر غالبی چون خامنه ای متحجر و دگم راه حکومت در راه قرون وسطای تمام "امام خامنه ای!" بهترین هدیۀ ایدئولوژیک را - خواسته یا نا خواسته - به جمهوری اسلامی داد.

3- لذا این لوطی گری و داش مشتی گری نبود که در این روزهای سخت و بویژه با توجه به بهانۀ موجه - قابل بل گرفتن - دخالت ناتو اینطور بی حرمت شود از سوی دوستان هم مسلک. شریعتمداری و کیهان بعنوان تنها صدای رسمی آیت الله خامنه ای در ایران زیبنده نبود که چنین پلشت به او پشت کند و با گزینش چهار عدد عکس از قذافی دو سال اخیر و کنار گذاشتن بی نهایت عکس رهبر و رفیقدوست و احمدی نژاد و همۀ ابناء جمهوری اسلامی در همۀ سی سال عمر جمهوری بی جمهور اسلامی، و گذاشتن آن در صفحۀ اول به یکی از کارگران تولید مقاله های شرورش بنام سعد الله زارعی مأموریت بدهد تا هرچه استکبار و جانی و نوکر امریکا و دست نشاندۀ غرب و ده ها صفت بی صفت ذاتی خودشان هم است را حقنه کند به یار غار دیروز و از اسب افتادۀ امروز حکومت اسلامی کلنل معمر محمد قذافی در سر مقالۀ کیهان.

4- باز هم خدا پدر هوگو چاوز ونزوئلایی را بیامرزد که زنده بود در امریکای لاتین تا مرام مردانه نشان بدهد در شهید خواندن قذافی دوست. در حالیکه یک هزارم حالی که حکومت آیت الله ها کرده اند با لیبی قذافی، به چاوز تازه کار نماسیده بوده است حتی یک پاپاسی. روزی که آن مطلب نامردی رفیق دوست را می نوشتم در فریب دادن و امان دادن اولیه و اعدام بعدی فاضل خداداد بخونخواهی نجات خود و برادرش؛ گمان داشتم که این نامردی یک گاف شخصی است از این مرد مؤتلفه. لیکن حالا باید باور کرد که نامردی خوی و خصلت همۀ مردان تراز جمهوری اسلامی است. و این خبر زشتی است برای رفقای داخل و خارج که سنت های قدیمی شرقی هم بتاراج رفته است در حاکمیت سنت گرایان و متدینان! یا...هو

پی نوشت اول:

گویا شریعتمداری هنوز مطمئن نشده که کسی قسم حضرت عباس دیشبش را باور نمی کند با دم خروس روابط صمیمی سی سالۀ حضرت آقا با قذافی. دو باره امشب خودش قلم گرفته و یک سرمقالۀ مزخرف تر دیگری را در فرافکنی همپالکی قذافی بودن جمهوری اسلامی نوشته است.