بن بست ناطق درمصر؛ بن بست خاموش درایران. مبارک یا آیت الله!

Oath of the Horatii

بنظرم می رسد که اولاً شورش های مصرهمچون تونس مهارخواهد شد واگرهم به تغییراتی درساختارهای حقیقی این کشوررمنجرشود. ساختارحقوقی وشاکلۀ لیبرال استبداد شبه دموکراتیک آن را تغییر نخواهد داد. زیرا:


1- درداخل مصر توده های ناراضی بمیدان آمده اند ولی پشتیبانی حداکثری نخبگان -حتی ناراضی - مصری راازسویی ونیروهای مسلح مصررا ازجانب دیگرندارند و کسب هم نخواهند کرد. چون که ترس از فروپاشی سیستم وجایگزینی نیروهای تندرو مذهبی بجای سیستم مدرن ولی معیوب کنونی، چنان هولناک ورجعت به قهقراء را آدرس می دهد که هیچ مصری وطن پرست روشن اندیشی حاضرنباشد اشتباه قرون وسطایی ایران وتجربۀ وحشتناک الجزایررا تکرار کند. 


2- نمای داخلی پیش گفته هنگامی که بروی میز سیاست جهانی درغرب می رسد با پشتیبانی قاطع غرب هم تقویت می شود وخواهدشد؛ تا خوش خیالی غرب درکمک به داستان تأسف بار فروپاشی رژیم مستقر ولیبرال استبدادی ایران تکرار نشود. غرب بعدازتجربۀ ایران یکبارنشان داده است که حتی بقیمت مرگ بیش ازصدهزارنفر در الجزایرنه تنها حاضربه تشویق تسلیم ساختارهای حقیقی رژیم به عناصرناشناخته وتند رو ومشکوک نخواهد شد بلکه هرنوع مقابلۀ خشنی را هم تأیید ویاری خواهد نمود.


3- شورش های تاکنون درکشورهای عربی ارتباط معناداری با اسلامیست ها سلفی کشورهای خودنشان نداده اند. ولی در صورت عدم قاطعیت درجلوگیری ازهرج ومرج پیش روندۀ کنونی بسرعت استعداد بمیدان آمدن این نیروهای تندرورا خواهد داشت. زیرا که رجزخوانی های شیعی توسط ایران واحمدی نژاد اولاً بشدت هیجان دشمن ستیز جوانان مسلمان را تحریک می کند؛ وثانیاً حسادت رهبران تندرومذهبی غیرشیعی(تفکرالقاعده) دربین اعراب را تشجیع می کند که بدیل حکومت دینی ایران به سرکردگی مذاهب غالب سنی دربین مسلمانان عرب را بوجودآورند، وبه مصادره شدن دین محمدامین عرب توسط رافضی های عجم نقطه پایان بگذارند. رجوع شود به "ایران آزاد نشود جهان نابودمی شود" درهمین وبلاگ.


4- لذا حداکثرنتیجۀ حاصل ازشورش های کور(دولت هامقصرنیستند بلکه این ورشکستگی تحمیل شده ازبیرون واقتصادجهانی است) این روزهای اعراب با جابجایی هایی درساختارحقیقی حکومت ها فیصله خواهد یافت. والبته اگر دامنۀ شورش ها گسترده وادامه داربشود، به کشتار وویرانی وفقر بیشترخواهد انجامید. و تندروها بویژه ازنوع مذهبی آن بغیرازبرخی امتیازات مقطعی وغیرکلیدی نخواهند توانست درساختارها نفوذکنند. وهمان امتیازات نیز با عادی شدن مجدد اوضاع بسرعت پس گرفته خواهد شد.

5- درایران هم البته وضعیتی ایرانی درجریان است که می شود ازآن بعنوان بن بست خاموش یادکرد. وآن خروج احمدی نژادبرای رویارویی با کل سیستم جمهوری اسلامی سی ودوساله بتعریف روحانیان است. بنظرم می رسد که وضعیت بن بست خاموش خامنه ای " درایران، کم خطر تراز وضعیت "بن بست ناطق مبارک" در مصر نیست.  چون اگر تنها امتیاز خامنه ای که منفعل بودن توده هاست توسط احمدی نژاد سلب شود، وبخش مهمی ازتوده توسط احمدی نژاد برعلیه خامنه ای فعال بشود؛ آنگاه است که نخبگان وبخشی ازنیروهای مسلح درارتش وسپاه نیزبه احمدی نژاد خواهند پیوست وباحمایت غرب ایران را بسمت استبدادی عرفی و کمتر ایدئولوژیک متحول خواهند کرد. امیدوارم دریک نوشتۀ مستقل به "جنگ احزاب" ِ درکمین جمهوری اسلامی بیشتر بپردازم. یا...هو