محمد مرسی چرا ریاست را دیر تحویل داد: خدا لعنت کند خامنه ای را و الا من کجا و تعریف مهوع از کشورهای عربی کجا!

Vattenfall i Småland

1- در حالیکه همۀ شهرهای زیارتی و توریستی مثل مشهد و قم و شیراز و اصفهان در آماده باش کامل پذیرایی از مهمانان جنبش عدم تعهد (نم) بودند؛ طبق گزارش منابع رسمی تا این لحظه حتی یک مهمان هم از این پذیرایی پیک نیکی و سخاوتمندانۀ آیت الله خامنه ای استفاده نکرده اند. و این در حالی است که طبق گفتۀ مدیرکل فرودگاه های اجلاس؛ همۀ میهمانان اعم از کارشناسان و وزرای خارجه و سران تهران را بمقصد کشورهای خود ترک کرده اند؛ و فقط 7 هیئت دیگر هستند که آنان نیز تا ظهر روز شنبه تهران را ترک خواهند کرد. نکتۀ جالب تر اما فروش 2 هزار دلار و 2 میلیون تومان صنایع دستی به مهمانان است که برای اینکار نمایشگاهی از صنایع دستی مخصوص اجلاس و در دسترس مهمانان برپا شده بود. 

2- روزنامه ها و سایت های داخل ایران را بدجوری ترسانده شده بودند این بار؛ تا جائیکه حتی یک سایت هم پیدا نشد جرأت کند و حاشیه های نه آبروبر بلکه کمی مشکوک را هم مختصری پوشش بدهد. - خبرنگاران مستقل را هم به سالن اجلاس و حتی حاشیۀ اول آن راه ندادند - البته این وضع دوام نخواهد آورد، و منتظریم که از روز دوشنبه کم کم ناگفته ها درز پیدا کنند تا ببینیم چه فضاحتی در اندرونی بوده است. خوبی قضیه در اینجاست که خود برگزاری اجلاس قطعاً وارد منازعات قدرت جناح اصولگرا و هیئت حاکمه خواهد شد و تنور داغ ضایع کردن همدیگر را داغ تر و سوزاننده تر خواهد نمود در روزها و هفته های آینده. بیش باد!

3- نکتۀ سوم اما که قبلاً معلوم نشده بود اینکه؛ محمد مرسی پس از سخنرانی افتتاحیۀ خود که طبق روال و پروتکل های انتقال ریاست سازمان های دوره ای؛ از انتقال ریاست به احمدی نژاد خودداری کرده است، و با دعوت از بان کی مون دبیرکل سازمان ملل برای سخنرانی؛ حرف های او را تحت ریاست و مدیریت خودش ثبت کرده است. آیا این کار خارج از عرف ایشان قبلاً با آقای بان هماهنگ شده بوده است یا نه؛ و دارای چه پیغام خاصی می تواند باشد موضوعی است که در بحث و جدل ها و دعواهای روزهای آینده مشخص خواهد شد. گویا اجلاس تهران تا اینجا فقط بکام یکنفر بیشتر نبوده باشد. آن هم محمد مرسی رییس جمهور مصر است.

4- و نکتۀ آخر را با یک دعا برای خامنه ای تمام کنم که خدا لعنت کند تو را و آن تدبیر و مدیریت پیشا تاریخت را. و الاّ من کجا و این تعریف و تمجید مهوع از مصر و عربستان و قطر و .... کجا؛ که تا بوده علیه کشور زیبایم ایران فعال بوده اند. اگر فقط و فقط یک جو عقل و درایت داشتی در رهبری کشورت و خون مردمان را در شیشه نمی کردی و ایران را به این حضیض نمی رساندی؛ حالا هزاران و میلیونها مثل مرا داشتی که با تیزبینی و ریزبینی و احساس خوب وطن پرستی دمار از روزگار اعراب اهانت کننده به ایران را در می آوردیم. هرچند که اگر توی خر و آن اعوان و انصار عقب ماندۀ ذهنی ات نبودید. مُرسی و عبدالله که سهل است جد اندر جد هیچ عربی هم جسارت نمی کرد نمک بخورد و نمکدان بشکند. چون من و ما گردنش را می شکستیم. یا...هو