چشم غرۀ احمدی نژاد به خامنه ای در مورد زندان جوانفکر و دعوایی جدید در حاکمیت!

The Gross Clinic

1- احمدی نژاد از امریکا برگشت و راجع به زندانی کردن جوانفکر موصع گرفت. البته تشخیص من این است که موضعی نسبتاً ملایم و نه در حد مواضع قلدر و شورشی که تا یک سال و دوماه - قبل از پروندۀ اختلاس قرن - می گرفت گرفت. اما دو نکتۀ مهم در همین موضع گیری اش برجسته تر بود:

الف- او موضعی بنفع همۀ بازداشت شدگان این چند روز - بطور عام - گرفت؛ آنجائیکه گفت: "در این چند روز برخی کارها شد که خوب نبود و بهتر بود انجام نشود اما اطمینان می‌دهم که ملت ما به راه خود ادامه خواهد داد." این گفته به این دلیل مهم است که بچه های هاشمی را هم در بر می گیرد. همان بچه هایی که اتهام به آن ها در مناظرات؛ شورش های 88 را نطفه انداخت. و این تأییدی بر این هم است که احمدی نژاد نمی خواهد با هاشمی رویارویی کند دوباره.

ب- مورد دومی که مهم بود در موضع گیری اش و اینبار مشخصاً در مورد شخص جوانفکر آنجایی بود که چنین گفت: " بویژه اینکه اتهام او، توهین به رهبری است؛ مساله‌ای که هیچ ایرانی آن را نمی‌پذیرد. من این مساله را دنبال خواهم کرد." بعبارت رساتر احمدی نژاد نه خود محکومیت و زندان جوانفکر که علت موجدۀ این محکومیت و زندان (اتهام توهین به رهبری) را برجسته کرد.

2- چنین بنظرم می رسد که احمدی نژاد با جاسازی علت زندان بجای خود زندان جوانفکر؛ وضعیت باز هم دشواری برای آیت الله خامنه ای تدارک دید. و اگر بتواند همانطور که گفته پی گیری کند خامنه ای چاره ای جز انجام تمهیدی برای آزادی جوانفکر چارۀ مقرون بصرفۀ دیگری نخواهد داشت. زیرا:

الف- درست است که همۀ زندانیان سیاسی و مدنی بدون استثناء فقط بخاطر عدم تمکین - بخوان توهین - به دیکتاتوری آیت الله خامنه ای زندانی هستند و می شوند. اما موضوع توهین به رهبری یا در احکام شان نمی آید و یا حداکثر در هیبت "توهین به نظام مقدس" نمایان و انشاء می شود. این از آن جهت است که اولاً هیمنۀ دیکتاتور در نزد عامه شکسته نشود. و ثانیاً آیت الله خامنه ای در جایگاه مسئول سوء ادارۀ کشور و نارضایتی های حاصل از آن معرفی نشود.

ب- در موارد نادری هم که - برای محکومیت سخت تر برای مخالفان سمج و مبارزان پایمرد و یا مواردی که رسانه ای شده باشد و افکار نخبگان از موضوع مطلع باشند - مجبور از انشاء اتهام توهین به رهبری در احکام قضایی باشند؛ معمولاً بردی تبلیغاتی و تا شنیده شدن از سوی مردم کوچه و بازار و توده های روستایی و شهرستانی ندارد. زیرا سیاست در این حد مورد تعقیب مردم عادی نیست.

پ- و این مورد که تا کنون هر چه توهین کننده به رهبری بوده در خارج نظام و جزو مخالفان و دشمنان مقام رهبری بوده اند، و توهین آن ها به خامنه ای اگر هم انشاء شود و بگوش توده هم برسد، آن اثر منفی را نخواهد داشت که یک نفر از نزدیکان رییس جمهوری که بشدت هم مورد تأیید و پشتیبانی رهبر بوده و است به اتهام توهین برهبر معرفی و زندانی شود.

ت- و بالاخره اینکه اگر احمدی نژاد بخواهد روی این مسئله (اتهام توهین به رهبر) مانور کند چون توده های پشتوانۀ مشترک هم خودش و هم خامنه ای را مخاطب دارد و آنان پایگاه اجتماعی اش هستند و بهر دلیل به او (احمدی نژاد) اعتماد و ارادت دارند؛ خواهد توانست نه تنها قداست رهبررا بیشتر بشکند بلکه او را مزاحم خودش در نقش "خدمتگزار توده ها" - تقسیم کنندۀ پول نقد - بی اعتبار خواهد کرد.

3- بهمین خاطر است که من معتقدم تأکید بر "توهین به رهبر" از سوی احمدی نژاد کاملاً هوشمندانه بوده و کار خواهد کرد و باعث تضعیف خامنه ای و بگو مگوی بیشتر خواهد شد.  آیت الله خامنه ای در حال حاضر مطلقاً در برابر احمدی نژاد قدرت مانور مخالفت ندارد. در مورد چرایش اما چون طولانی تر از معمول می شود این نوشته؛ لذا علت ترس خامنه ای از احمدی نژاد را در پروندۀ زیر بغلش از قول مطهری خواهم نوشت در پست بعدی. البته تأکید می کنم که اگر احمدی نژاد موضوع را پی بگیرد چنین ثمری در انتظار خواهد بود. چه بسا که مثل این اواخر بعد از چند روز قول پی گیری را فراموش کند.

4- تأکید زیادم بر آن "اگر" هم از این جهت است که احمدی نژاد فعلاً قلاب را انداخته بسمت "توهین به رهبر" اما معلوم نیست که توان و حوصله و یارای گرفتن ماهی درشت "بنام شما (رهبر) معاونم را زندانی کرده اند" را داشته باشد. زیرا که بنظر می رسد احمدی نژاد توش و توان چالش های عمده را ندارد - در نیویورک هم معلوم شد - و حد اکثر توانش همین بازی های مرتضوی و گه خوردند و از این قبیل با مجلس است و چه بسا بغداد خراب اقتصاد و گرانی و بی پولی؛ رمقی برای "پی گیری خواهم کرد" باقی نگذاشته باشد و نگذارد. یا...هو