نه خامنه ای صدام است و نه سپاه پاسداران حزب بعث. خامنه ای خواهد رفت!

Infinity

1- صدام حسین مردی خود شیفته و دارای "کیش شخصیت ذاتی!" بود که در یک بازی 18 سالۀ "کودتا - انقلاب" دوره ای توانست به رأس هرم قدرت سیاسی عراق صعود کند و یکی از منسجم ترین و پرقدرت ترین دیکتاتوری های سکولار ممکن را بر عراق حاکم کرد. و تا آمدن امریکا تا پشت اتاق خوابش با همان صلابت پلیسی بشدت منظم طراحی شده و مدرنش به حکومت یکه سالار خود ادامه داد. نه جنگی خانمانسوز و 8 ساله تحمیل کرده اش به ایران، و نه جنگی برق آسا برای تصرف کویت، و نه حتی ایجاد منطقۀ پرواز ممنوع از سوی غرب و آن تحریم های وحشتناک؛ در تسلط او بر ملت عراق خللی قابل نشان دادن نشان نداد. و فقط ویرانی عراق و آن چند سال وحشتناک کشت و کشتار و نا امنی بود که توانست - ومی توانست - حریف نبوغ مدرن و دیکتاتور صدام حسین باشد؛ که شد؛ و بدبختانه بخسارتی عظیم تبدیل شد از همه طرف.

2- آیت الله خامنه ای اما؛ خطیب دینی جوان و آرمانخواه بود که به یک انقلاب توده ای بی نظیر پیوست و با ایفای نقش در کادر رهبری آن گام بگام توانست به رأس هرم قدرت سیاسی در ایران صعود کند. او که فقیهی ضد - ونه حتی مخالف - فلسفۀ مدرن بود و است، نتوانست حکومت بعد از انقلاب ایران را اولاً تشکیل و سپس هدایت کند. نتوانست حکومت تشکیل بدهد به این دلیل بدیهی که دین یک فرهنگ است و استعداد ایدئولوژی شدن را ندارد. یا بعبارت بهتر ادیان قدیم چنین هستند. - البته ایدئولوژی می تواند تبدیل به دین شود مثل مارکسیسم در بلوک شرق سابق. - زیرا که اولین شرط تشکیل هرنوع حکومتی پذیرش مناسبات تغییر یافتۀ جهان در عصر مدرنیته است. لاجرم آیت الله خامنه ای همان سیاق انقلاب و سیالیت و بی ثباتی ناشی از انقلاب و جنگ را که فقط به کاریزمای امام خمینی برپا مانده بود را تداوم داد، و ناگزیر هرروز بیش از روز پیش مجبور از رفتن به سمت دیکتاتوری فردی شد. اما نتوانست و نمی تواند زیرا:

3- او از فلسفۀ سیاسی منسجمی برخوردار نیست. او از هر چه فلسفۀ سیاسی منسجم است هم برائت می جوید و استفاده نمی کند. او قدرت ایجاد تشکیلات مدرن و پلیسی را ندارد. او خودش هم نمی داند بدنبال چه هست. زیرا که مغشوشات ذهنی او تحت عنوان احکام فقهی هم خودشان همدیگر را نقض می کنند و هم حاملان و شارحان و مفسران آن احکام از مسلمان عادی و شناسنامه ای گرفته تا مجتهد و مرجع برداشت های گوناگونی دارند از هر کدام از این احکام. آیت الله خامنه ای بعد از اینکه بدلیل دگم فکری نتوانست و نخواست تسلیم عرف غالب جامعه در قالب یک حکومت با گرایش مدرن بشود، و از دست دادن همۀ فرصت های مادی و معنوی یک ملت؛ بالاخره با وقایع بعد از انتخابات 88 به این نتیجه رسید که راهی جز همان راهی که صدام حسین پیموده در عراق؛ و برای امکان کنترل و ادارۀ جامعۀ ایران؛ چاره ای نخواهد داشت. لذا قدم در این راه گذاشت. اما گفتم که او نتوانست و نمی تواند براین خواستۀ انتزاعی اش جامۀ عمل بپوشاند. به دلایل زیر:

الف: او آرمانگرا و برخاسته از یک انقلاب است و شخصیتی ذاتاً پلید نیست مثل صدام که رشد یافتۀ یک حزب منسجم نظامی و توتالیتر بنام حزب بعث بود. و انشاءالله که بارقه هایی از شخصیت حقیقی و خیرخواه سی سال پیشش را از دست نداده باشد.

ب- او مثل صدام حسین یا حتی استالین مدرن نیست و لذا قادر به جذب و جلب نخبگان مدرن چه برای سازماندهی و چه برای اجرای منویات یکه سالارانه اش را ندارد. و طبیعی است که دانشگاهیان سنتی اطراف او - که اینک آنان را هم از دست داده است - یا منافق و ریاکارند و یا در بهترین حالت مزدور و کاسه لیس؛ که تلاش معدود مؤمنان کودن دانشگاه دیدۀ معتقد به فلسفۀ پیشا مدرن را هم بی اثر می کنند.

پ- در ظاهر امر آیت الله خامنه ای هم توانسته با شمّ علاقه مند و بالای امنیتی و نظامی خویش سازمانی "نظامی - سیاسی - امنیتی - اقتصادی - فرهنگی" را سامان بدهد بنام سپاه پاسدارن بمثابه حزب بعث صدام و بسیج را که همان میلیشیای بعث را متصور است. اما این فقط ظاهر امر است و پوسته. و در محتوا و عمق چنین دستگاهی وجود خارجی ندارد. زیرا:

1- سپاه یک سازمان عقیدتی و مؤمن و پاک سرشت بوده است. و است؛ که ساخته شده از بهترین فرزندان ملت در انقلاب 57 بوده که جان ها داده اند بر سر آرمان های یک ملت؛ و کشور را از جنگی طولانی و خانمان برانداز بدون باخت به ساحل نجات آورده اند.

2- اعضای کادر سپاه همه دارای باورهای شخصی و اجتهادی و مذهبی هستند که لزوماً با برداشت های یک فقیه در نقش ولایت فقیه اینهمان و همپوشان نیستند. همانطور که در بالا هم گفتم این انسجام سیاسی در قالب "خوانش از دین" و در بین هیچ دونفری از ایرانیان یکسان نیست از مرجع تا مقلد.

3- و مهمتر از همه اینکه کادر اصلی و بدنۀ سپاه هنوز انقلابی های پرشور و آرمانخواهی هستند که فقط بقصد سعادت ملت به آن پیوسته اند و تا اینجای کار نیز آزمایش و خطای خامنه ای را به این دلیل همراهی کرده اند که امید به ظهور زمان وعده های سعادت دنیوی و اخروی برسد. و الا شک نداریم که همۀ بدنۀ سپاه و حتی بسیاری از همین فرماندهان فعلی سپاه جز در راه اعتلای دین و ملک و ملت بهیچ فقیه و شاهی رغبت و رضا ندارند و نخواهند داشت. حالا که دیگر دارند مطمئن می شوند - مثل بسیاری از روحانیان ارشد و طلبه های جوان - که "این وضع نه تنها آن آرمان اولیه نیست. بلکه حتی سایه ای از آن هم نیست بعد از این همه سال وعده وعید"؛ قطعی خواهد بود چاره جویی شان و عدم تبعیت از مالیخولیای جنون عظمت خواهی پوچ و بی دلیل خامنه ای.

4- لذا سپاه یک حزب که نیست؛ - آن هم احزاب جهنمی چپ ارتدکس مثل حزب بعث - بلکه حتی یک سازمان مدرن سلسله مراتبی سرکوب هم نیست. آنان نیز مثل همۀ مردم مسلمان ایران یا بطمع بهشت انتزاعی و یا "حالا ببینیم چه می شود" بوده است که این همه ناملایم و تندی و جامعه ستیزی را تحمل کرده و توهین و تحقیر بی رحمانه از سوی قلم ها و زبان ها را شرمنده شده اند به تلخی.

5- بسیار فرق های مهم دیگر است در این بین که عمده اش هم برمی گردد به اینکه جامعۀ ایران از زایمان سخت یک انقلاب به این "ناهدف" رسیده است. و لذا بسیاری از بدنه و رأس آن هنوز به حد اقلی از خیرخواهی آرمانی خود و همگانی مردم خود پایبند و فکورند. حتی می خواهم دعا کنم که انشاءالله آیت الله خامنه ای هم! و این فرق بسیار دارد با عراق صدام حسین که بدون هیچ تحول آرمانخواهانه ای از سوی مردم عراق؛ "با هدف" تنظیم شده بود برای هدایت بزور گله ها بسوی چراگاه مدرن. البته که آن زور بدلیل همراهی از سوی فلسفۀ زیست مدرن می توانست دوام بیاورد؛ و به نتایجی هم برسد برای مردمان غیرسیاسی و مشغول زندگی روزمره. اما این هرج و مرج انقلابی در ایران نه بکام توده بوده است و خواهد شد و نه بنام خواص. - و من البته هیچ روحانی هیچ دینی را تا نهایت تخریب کشورش برای منفعت شخصی خویش پفیوز نمی دانم انشاءالله - زیرا زیر بنای فلسفی دین قدیم به خوانش شریعتمدار آن، قدرت حمل سنگینی و پیچیدگی حکومت بتعریف مدرن را ندارد؛ تا چه رسد در "ویژه خوانش" تفکر دین سلفی و مذهب غالی مصباح و خامنه ای.

6- پس شک نکنیم که یا آیت الله خامنه ای خودش خواهد رفت. یا انقلابیون خیرخواه و بسیار نیک نفس بوده و مانده او را به این انتخاب ناگزیر راضی یا مجبور خواهند کرد. و در نهایت و قطع امید از سیاست؛ سپاهیان پاسدار پاک دین و آرمان باخته خامنه ای لجوج و بی تدبیر را همراهی نخواهند کرد. آنچه که مسلم است رفتن خامنه ایست و عراق نشدن ایران. مطمئنم! یا...هو

بعد از تحریر: این پست را نوشته بودم که باخبر مرگ چهار سردار جوان و سابق سپاه مواجه شدم. البته راجع به این جنایت خواهم نوشت. عجالتاً به خانواده هایشان تسلیت می گویم و چه همپوشان است حسم با آینده و وقایع ایران که تا موضوعی در ذهنم اولویت پیدا می کند نشانه های بلافاصله اش هر چند غمگین بروی صحنه می آیند.