مادر احمدی روشن فقط بدستور خامنه ای گریه کرد. دروغ که حناق نیست!

The Adoration of the Golden Calf

1- مطلب مهمی نیست اما نتوانستم از مسخرگی اش بگذرم. بعد از 48 ساعت از رفتن خامنه ای به دیدن خانوادۀ احمدی روشن و دیدن نکته سنجی های من و ما - چرا که نه! فقط من بودم که ریا و شارلاتانیسم را در پست "تنانگی ممنوع زنان بیوۀ شهید..." برملا کرده بودم - دستور داده اند یک آدم بی سواد و بی احساس و بی قلمی بنام "مهدی قزلی" حاشیه نگاری کند برای این دیدار و دستور داده اند به اجبار منتشر شود.

2- چنان متن بیهوده و سست و بی احساس و دروغی نوشته این کاتب دربار که آدم فقط باید بخندد اگر مرگ این جوان دانشمند بهانۀ نوشتنش نبود. خبرنگار قلابی یک سری لاطائلات سرهم می کند تا برسد بمنزل احمدی روشن و می نویسد که خانه نبودند و مأموران مجبور می شوند در امام زاده چیذر به آن ها اطلاع بدهند که مهمان دارند تا برگردند خانه. ولی چون خامنه ای سرزده قرار بود بیاید نمی توانستند نام مهمان را بگویند. خلاصه خانواده می آیند و همه هم جمع می آیند و حتی تا جمع کردن موبایل ها هم کسی خبر نداشت مهمان حضرت آقاست. دروغی از این بزرگتر و فاش تر سراغ دارید که خامنه ای بخواهد جایی برود و حداقل از یک روز قبل دل و رودۀ خانه و کوچه و محله را جستجوی امنیتی نقطه به نقطه نکرده باشند و بازرسی نکنند.

3- بعد خامنه ای می آید و خبرنگار قلابی یک سری حرف های "اولین بار بود" و "من ندیده بودم" و از این مزخرفات می بندد به ناف تعریف از آقا؛  تا می رسد به آنجا که مادر شهید می گوید من گریه نکرده ام و نمی کنم چون دشمنان خوشحال می شوند از گریه کردن من برای مصطفی فرزندم! خامنه ای هم برمی گردد می گوید غلط می کنند خوشحال بشوند دشمنان، و شما گریه کن. گریه کردن حق مادر است. و در اینجاست که مادر احمدی روشن شروع می کند گریه کردن. آخر دروغ به این گندگی را چگونه می شود باور کرد که مادری دلسوخته و پسر جوانش مرده گریه اش "بنابدستور" باشد.

4- لینکش را گذاشتم ولی اگرخواندید و بمن لعنت فرستادید تقصیر من نیست. و من فقط از این جهت این مطلب را اینجا نوشتم که بگویم اولاً ببینید که با چه حساسیتی همۀ رسانه های ریز و درشت را رصد می کنند. و ثانیاً وقتی می گویم خامنه ای دستش خالی است از آدم حسابی. مطمئن باشید که چنین است و الا هر درباری باید چندتا کاتب حداقل درجه دو مثل من داشته باشد که اگر هم خواست بعد از 48 ساعت قصه بنویسد؛ کمی احساس و ایدئولوژی و ادبیات داشته باشد برای پروراندن قابل باور موضوع. نا سلامتی این ها حقوق های خوبی هم می گیرند. نمی شد نوباوه یا حداقل نجف زاده را با خودش می برد و یا به چنین آدم هایی مأموریت حاشیه نویسی می داد دفترش برای پوشش دادن نمایش کشتن و افتخار کردن بکشتن فرزندان ایرانی! منتظرم علی رضا پسر احمدی روشن بزرگ بشود و ببینم چقدر کمتر از فرزند پورپیرعلی خشم ونفرت خواهد نوشت برای قاتل پدرش. البته آن موقع خامنه ای نخواهد بود - محتمل من هم - از جنبۀ قیاسی گفتم. یا...هو

توضیح و پوزش: در متن اولیه این پست رفتن رهبر به خانۀ رضایی نژاد انکار شده بود که اشتباه بود و من خطا کرده بودم. اما در اینکه خامنه ای به رضایی نژاد اهمیت تهرانی مقدم و احمدی روشن را نداد و همانموقع ترور به خانه اش نرفت تردیدی نیست. لذا برای یکی از معدود دفعات در متن پس از اتشار دست بردم و بخش خطا را حذف کردم. از خوانندگان تا کنون این پست هم بخاطر سهل انگاریم عذرخواهی می کنم.