 |
2- داشتم می خواستم از پاستور یک راست ببرمتان قم وآقا را درقم نشان بدهم بشما که چگونه چون آن پرندۀ نجیب! بال گشوده برای نشستن برجنازۀ حوزۀ علمیۀ قم؛ یک تک پا توی همان پاستورسرزدیم به مهندس موسوی وهمسرش وجنبشش. وخوب هم شد خدا وکیلی. چرا که یک یادی از شیخ شجاع کردیم ودلمان خنک شد که ادای احترامی کرده باشیم نه برای شق القمرهایش؛ بلکه برای "اقدام بهرحال وتوانش". که از ابتدا هم گفته اند وتأیید کرده ایم که نفس کار واقدام مقدم است برنوع ومیزان کار واقدام.
3- چهارمین سفررسمی آیت الله خامنه ای بقم شهرخون وقیام وحماسه وهراسه وجهل وخرافه- با عذرخواهی ازقمی های مؤمن وآزاده- بعدازشش ماه تمهیدات نرم افزاری و بیش ازسه ماه تمهیدات سخت افزاری وبیش از یک ماه پروپاگاندای شبانه روزی و تولید میلیون ها کلمه وواژۀ دیکتاتوربوسی وچاپلوسی فردا آغاز می شود. واین سفر نه یک سفر معمولی که بقول علی لاریجانی با ابعادملی وفراملی! علامت گذاری می شود. ولی قبل از پرداختن به چرا مهمی این سفر ازدیدگاه خودم برای شما اجازه بدهید یک حاشیۀ مرتبط بروم وبرگردم خدمتتان.
4- الف- "میمون هرچقدرزشت تر/ ادایش بیشتر" این یک ضرب المثل فارسی است که قبل ازاعلامیۀ جهانی حقوق بشر وهمین طور پیش ازتأسیس انجمن حمایت از حیوانات ساخته شده است ودرفرهنگ فارسی استفاده می شود.
ب- سفیر کشور برادر و دوست جزایرکمور درایران گفته است که: "با اینکه برقراری رابطۀ کامل با ایران و تأسیس سفارتخانه درتهران برای کموربسیار گران تمام شده درنزد دوستان دیگر ولی رییس جمهور کمور بدلیل علاقه اش به مسئولان جمهوری اسلامی همۀ هزینه های سیاسی را قبول کرده است ونه تنها با ایران رابطه برقرارکرده است بلکه مرا که یکی ازنزدیکان ایشان هستم وقراربود وزارت خانۀ مهمی را اداره کنم بعنوان سفیر به تهران اعزام نموده است.
پ- می دانید چرا ژنرال های چهارستارۀ ارتش های جوامع غربی حداکثر چهارتا ستارۀ کوچک روی شانه یا یقۀ پیراهن شان دارند و در عوض ستوان ها ارتش های کشورهای عقب مانده هرچه یراق ویساق درمعازه های میدان حسن آبادشان هست را نصب می کنند ازدرباسن تاپشت گردن! چون:
" حجم وتوانایی مغزنسبت معکوس دارد با حجم قراول ویساول ویراق وبراق وآفتابه ولگن."
5- یک قسمت ازاین سروصدا وبروبیای سفر آیت الله به قم را بند بالا توضیح می دهد. ولی این همۀ ماجرا نیست: واقعیت قضیه این است که آیت الله خامنه ای بعد از ده سال ازآحرین سفرش به قم، درحالی به قم می رود که سفرش مطلقاً سفر حکومتی و از زاویۀ دید "حاکم"ی است. به این معنی که اگردرسفرهای قبلی ایشان، نه ولی فقیه و حاکم بالفعل بودن ایشان بلکه روحانی وفقیه بودن آیت الله بخش اصلی تعامل وتبادل او با قم نشینان مذهب جعفری را رقم می زد؛ این بارایشان با اقتداردوجانبه ومکمل ومتمم وارد قم می شود. ازسویی ایشان حاکم مطلق قانونی جمهوری اسلامی است وازسوی مهمتر مجتهد جامع الشرایطی که خود را اعلم مطلق هم می داند. ونه تنها رقیب نمی خواهد بلکه رفیق هم تحمل نمی کند. فقط زیردست ودست بوس ودیگرهیچ.
6- اگر درسفرهای قبلی ایشان به ام القرای تشیع، روحانیان سابقه دار واستخوان درشتی بودند مثل مشکینی ها وبهجت ها وتبریزی ها و... حتی این اواخرفاضل لنکرانی ها وازاین سنخ وقبیله؛ اینک دیگر نه ازاین قبیل روحانیان سابقه دارنسبت به ایشان خبری هست ونه سایۀ همیشه هراسناک مرحوم آیت الله منتظری تا فرعونیتش را تهدید بکند.
حوزه بعدازدین فروشانی مثل نوری همدانی ومصباح یزدی وریزه خواری چون مکارم شیرازی ازروی جنازه های بی تفاوت وراضی به روسری زنان وجماع مردان مثل صافی گلپایپانی وروحانی و...یا جوادی آملی - خودش هم نمی داند این مفاهیم پیچیدۀ غیرقابل فهم برای مصادیق بسیارساده چه کاربردی دارد برای دین خواهان- رد می شود وتکیه می دهد به ابراهیم امینی که شاهکارش اینست که دوربین بیندازد به زوایای تلویزیون ضرغامی تا هفتۀ بعد درخطبه های نمازجمعه بگوید: "دختره به پسره چه گفت درگوشی تلفن" واین حرام است.
7- البته نگرانی آیت الله خامنه ای اینبارنه ازآخوندهای "مراجع!" -که دربالا گفتم شخصیت لازم را ندارند واگرهم نقی بکنند بیشتربرای چانه برسرمبلغ است واختلاف جدی نیست- که بیشتر متوجه طلبه های جوان است. طلبه هایی که با ذهن هایی انباشته ازرنج همدرس وهمده وهمشهری وهموطن آمادۀ انفجارند چرا که با قطعیت به این نتیجه رسیده اند که روحانیان ارشد مدرس شان درقم نقشی جز انتقال مفاهیم مردۀ تولیدشده درماشین مخرب حکومت آیت الله ندارند ونمی توانند داشته باشند. واتفاقاً چقدرحوزه های دینی ازاین نظرشبیه دانشگاه ها هستند که هم دانشگاه وهم حوزه از آن بخش هایی از ساختارجامعه است که این جملۀ کلیشۀ طنزتلخ همۀ حسرت ایرانیان را درمحافل روحانی ودانشگاهی حکومتی جاری می کند: " چه فکرمی کردیم وچه شد".
8- ووحشت بزرگ این است که خلیفه سیدعلی خامنه ای دیگربه هیچ تملقی نه نمی گوید وهیچ چاپلوسیی را مذموم نمی داند وهراندازه مخارجی را بدیهی حق خلیفگی خویش می داند وبه هروسیله ای برای تثبیت وتداوم سلطۀ خود متشبث می شود.
واین بدترین سختی درحال تولیدشدن است که با مردن وتمام شدن بتدریج ولی بسرعت نسلی که ایران مدرن را درذهن جوانان تازه نگاه می داشت ازسویی. واین درس آموزی ازلویاتان ها توسط آیت الله که فقراء زودترمرعوب حشمت وجاه می شوند وبا تبختربیشترمی تواند وفاداران بدون مسأله تری رافراهم آورد ازسوی دیگر رگه هایی از جوانان متمایل بوضع موجودرا حس می دهد به چون منی که شهادت می دهم در سی سال اول به فراوانی این دو سه سال اخیرنبودند. واین خیلی خطرناک است باید بیشتر تلاش کنیم برای زنده نگهداشتن معیارهای مدرن درجامعه. یا...هو
۶ نظر:
دلقک ایرانی اگر عضو سایت بالاترین نیستی و تمایل داری عضو بشی
ایمیلت را بذار تا برایت دعوتنامه ارسال بالاترین ارسال کنم
سلام بر جناب دلقک ساکن در بلاد بریتانیای کبیر از مرکز ام القرای اسلامی!
خسته نباشی پیرمرد...
نیستی در اینجا تا ببینی چه هیاهویی. چه هلهله ای به پاست. الحق که جایت خالی است!
اما درباره هشدار آخر متنتان؛ گمان می کنم عرفی گرایی و سکولاریزاسیون بیش از اینها ریشه دوانده که با این دبدبه و کبکبه بخواهند مخفی اش کنند. طبل حضرات روز به روز توخالی تر می شود به این دلیل است که صدایش کر کننده تر می شود. باز می گویم نیستی ببینی اینجا چه خبر است!
و اما درباره متن پست پیشین؛ وقتی وضعیتی نامعین حاکم می شود نه ناامیدیم و نه امیدوار. کاش ناامید بودیم. واقعیت مبهم جایی برای امید باقی می گذارد اما خود امید نیست. شاید این موضوع یکی از دلایلی باشد که ما خانه به دوش ها خود را نمی کشیم! ( حالا می خواهد این خانه به دوشی در بلاد خارجه باشد یا در بلاد داخله)
به امید پایان این تباهی...
سلام انسان خیرناشناس.
نه من عضو هیچ کجا نیستم. وازلطف وپیشنهاد شما سپاسگزارم. فکرمی کنم وبررسی اگر به نتیجه رسیدم که مزاحم بشوم برای دعوت نامه خبر می کنم. خیلی بزرگواری که یاریگری. ومرسی. یا...هو
مرسی محمد نازنین.
کامنتت را که دیدم روحیه گرفتم وتیتر مطلب امروز را که ملایم تربود رادکال ترکردم. همان که صبح هم اول به لاشه رغبت داشتم تا حوزه. مرسی که هوایم را داری. مرحبا. یا...هو
دلقک عزيز ايراني سلام
در تحليل ها خيلي خامنه اي را جدي گرفته اي و کل داستان را بر مبناي اين ضدقهرمان شکل مي دهي به گمانم خامنه اي اگر مرد اول هم باشد تمرکز آنقدر زياد نيست که داستان در پيرامون آن بچرخد اما نمي توانم کتمان کنم پيرنگ تمام نوشته هايت زيباست...
سلام ازماست جناب رادمنش بزرگوار.
همین قدرکه تا پی رنگ باهم هم مسیر باشیم می توانیم امیدوارباشیم که دستمان که تندشد داستان را هم درست گسترش بدهیم. خیلی زیاد ممنونم که تشریف آوردید و نظر هم گذاشتید. مرسی. یا...هو
ارسال یک نظر