سرکوب خبرنگاران بجای حفاظت از سرداران! خامنه ای سرت سلامت!

Emily Mary Osborn

1- هنگامی که خبر کشته شدن سردار شاطری در جادۀ دمشق به بیروت را دیدم بدون کمترین تردیدی آن را بحساب پرنده های اسرائیلی و موساد گذاشتم. تا جائیکه هنگامی که ساعاتی بعد ارتش آزاد سوریه این موضوع را اعلام کرد تعجب می کردم که مگر غیر از این هم می توانست باشد، و بقول معروف "چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است". اما چیزی را که من قبول نکرده بودم و قابل قبول هم نیست عنوان مأموریت و شغل مرحوم شاطری بود که گفته اند رییس ستاد بازسازی ویرانه های باقیمانده از حملۀ جنگنده های اسرائیلی در جنگ 33 روزه مربوط به سال 2006 میلادی بوده است. در حالیکه آن ماجرا مربوط به 7 سال پیش است و جمهوری اسلامی چنان امکانات فوق العاده و سخاوتمندی برای بازسازی آن خرابی ها اختصاص داد که شش ماه بعد از پایان جنگ بارها با تبلیغات و فیلم و سند پایان بازسازی آثار جنگ را اعلام نمود.

2- پس تردیدی در این هم نمی توان داشت که حسن شاطری یکی از چندین و چند سردار گماشتۀ خامنه ای برای کمک های نطامی و تسلیحاتی و آموزشی به سرکوب های بشار اسد سوری بوده، که اتفاقاً مهمترین مأمور هم بوده است. زیرا مسئول هماهنگی حزب الله لبنان با نیروهای اسد در سرکوب معترضان هم او بوده است. مقوم تثبیت کنندۀ این گزاره هم باز از اسرائیل می آید: آنجائیکه دیده نشده است که موساد و اسرائیل در انتخاب هدف ها و سوژه های ترور از راه هوا خطای حتی کوچک هم مرتکب شده باشند و بقول معروف "دزد ناشی به کاهدان زده باشد". منطق دقت در انتخاب و اجرای عملیات هم کاملاً معلوم است به این دلیل که این نوع عملیات از نظر اجرا پرهزینه و سخت و از جنبۀ در سیبل اتهامات بین المللی قرار گرفتن بسیار رسواگر است. و اگر قرار باشد هدف درجه یک و عملیات دقیق (ترور سوژۀ اصلی) نباشد مثال "آش نخورده و دهان سوخته خواهد شد" برای اسرائیلی که همینطور در حالت عادی هم کم منفور نیست در افکار عمومی جهان! بویژه منطقه.

3- اهمیت حسن شاطری برای آیت الله خامنه ای اما یگانه بوده است. زیرا بلافاصله جسدش را به تهران منتقل و در بالاترین سطح نظامی تشریفات تشییع جنازه برگزار کرده اند. در حالیکه در دفعات قبلی چه در زمان هایی که نیروهای اعزامی به سوریه دچار گروگان گیری شده یا کشته شده اند؛ یا بطور کلی موضوع انکار شده و اجساد قربانیان در خفای کامل و حتی بدون اجازه به خانواده هایشان جهت تدفین و عزاداری متعارف بخاک سپرده شده اند. طوری که گویی نه سرداری رفته است و نه جنازه ای برگشته. و یا اگر موضوع از دست شان خارج شده و اعلام شده است با مراسمی محلی سروته قضیه را هم آورده و از پرداختن به آن جلو گرفته اند.

4- این شرح مجمل را گفتم که بگویم:

الف- حسن شاطری آدم خیلی زیاد مهمی بوده برای خامنه ای در حد جانشین سردار سلیمانی در سپاه قدس.

ب- و به همین خاطر عالی ترین سطح تور حفاظتی جمهوری اسلامی شامل حالش بوده جهت عدم توان شناسایی از سوی دشمن.

پ- و او براحتی پوست کندن یک خیار شکار شده است توسط اسرئیل و موساد.

5- تا نتیجه بگیرم که چه می کنند این دستگاه های موازی و متعدد و مخوف امنیتی اطلاعاتی آیت الله خامنه ای بریاست دو آخوند خرفت بنام های طائب و مصلحی. برادر طائب که همزمان با این ترور در کار مصاحبۀ مطبوعاتی بود تا بگوید دمشق استان 35 ام جمهوری اسلامی است مهمتر از خوزستان! در حالیکه جنازۀ فرماندار استان سی و ششم خامنه ای در جنوب لبنان روی دست برادرش بود. و مصلحی در رفت و آمد سرّی در بین سلول های اوین تا بتواند 20 روزنامه نگار بازداشت شده را وادارد به اعترفات قلابی برای بدست آوردن کمترین سرنخی از جاسوسی (بخوان خبررسانی) برای رسانه های بیگانه (بخوان بی بی سی). تا بلکه بعد از بیش از یک ماه از هجوم به تحریریه ها و بازداشت بی کمترین خبری از آنان؛ توجیهی برای افکار عمومی پیدا کند راجع به این سرکوب وحشیانه.

6- البته که وقتی اولویت و ترس یک رژیم سیاسی قلم و دوربین چند خبرنگار آزاده باشد بدیهی است که حفاظت از - حتی - سردارانی درجه یک مثل مرحوم شاطری از اولویت خارج می شود، و آخوندهای مسئول (طائب و مصلحی) رجز می خوانند و یاوه می بافند در بتور انداختن هر روزه و هفته و ماه هزاران جاسوس بیگانه؛ و پاسخ نمی دهند که اگر این قسم حضرت عباس تان باور پذیر باشد با این دم خروس ها باید چکار کرد. 

7- ممکن است خوانندۀ منصف ایراد بمن بگیرد که بعنوان مخالفت با رژیم خامنه ای بدیهیات ساختار سازمان های اطلاعاتی را در نظر نگرفته ام و گودرز را ربط به شقیقه داده ام. زیرا سازمان های اطلاعاتی دارای شاخه ها و معاونت ها و ادارات مجزا هستند برای عملیات برون مرزی و درون مرزی و سرکوب های وحشیانۀ خبرنگاران مربوط به امنیت داخلی ربط چندانی ندارد در اثر گذاری روی کارآیی معاونت ضد جاسوسی و برون مرزی. ضمن قبول این منطق درست خواننده باید بگویم که منظور من از تمرکز و تدقیق روی مأموریت اصلی از سوی مقامات عالی رتبۀ سازمانی و غیر سازمانی است. به این معنا که وقتی بگیر و ببند و سرکوب داخلی دستور کار و در مرکز توجه و تصمیم گیری قرار گرفت بعنوان اولویت امنیتی و اطلاعاتی؛ بطور قطع از حساسیت بر مأموریت های اصلی و خطرات ناشی از سرویس های امنیتی دشمن خارجی کم می شود و حادث شدن چنین باخت های فضیحی نتیجۀ قطعی چنین سیاستی است. فاعتبرو یا اولی الالباب یا...هو