صدای اعتراض شریعتمداری: باخته ایم: چارۀ کار؛ توقف مذاکرات!

España y Filipinas

1- انتخاب مسیر برگشت خانم "وندی شرمن" مذاکره کنندۀ ارشد و بسیار پختۀ امریکایی در قالب 1+5 از ایستگاه اسرائیل و گزارش نتایج اجلاس بغداد به مقامات تل آویو به اندازۀ کافی گویا بود؛ حتی اگر هیلاری کلینتون و ویلیام هیگ وزیران خارجۀ امریکا و بریتانیا آن اظهارات آشتی ناپذیر را نکرده بودند بلافاصله بعد از پایان مذاکرات بغداد. زیرا که رفتن وندی شرمن به تل آویو بعنوان سرسخت ترین مخالف موجودیت جمهوری اسلامی خامنه ای در جهان و قبل از اینکه گزارش حضوری خودش را برؤسای اش اوباما و کلینتون در واشنگتن بدهد به اندازۀ همۀ اتفاقات پشت پردۀ مذاکرات بغداد توضیح دهنده است. هرچند که سعید جلیلی هم بجای رفتن به غزه و یا دمشق جهت گزارش نتایج مذاکرات به تنها همپیمانان دیروز خامنه ای؛ رفته است به دیدار آیت الله سیستانی که خودش هم اخیراً گفته است که وارد بازی نیست و نمی شود در حضور ایرانی که مهندس و سرمهندس دارد. شاید هم هنیه که حتماً و اسد هم احتمالاً قبلاً آب پاکی را ریخته اند روی دست حضرت آقا که مارا بخیر تو امیدی نیست شر مرسان!

2- از این جا بود که دیدن این رفتارها و آن گفتارها - حتی اظهارات نمایندگان فرانسه و روسیه - مرا نیز متقاعد کرد که به حسین شریعتمداری حق بدهم که نا امید و عصبانی پشت گوش خامنه ای داد زده است که: "چارۀ کار؛ توقف مذاکرات"! شریعتمداری با این عنوان برای سرمقالۀ کیهان شنبه موضوع مذاکرات ایران و غرب را از زاویۀ خوبی تحلیل کرده است. او با آوردن نشانه هایی از ضعف هیئت ایرانی ثابت می کند که این بار این غرب است که مذاکره برای مذاکره را انتخاب کرده و ایران را بدنبال خود از این شهر به آن کشور می برد و در پایان شهری دیگر و کشوری دیگر و دیگر هیچ.

3- این تحلیل شریعتمداری کسانی را هم که معتقدند غرب بخاطر برخی مشکلات خودش مذاکرات بی حاصل را مجدداً بجریان انداخته است را نیز راضی می کند. به این معنا که غرب با تشخیص حرص و عجلۀ ایران برای کم کردن فشار خرد کنندۀ تحریم های همه جانبه تصمیم گرفته است که به یک بازی سرخوش دست بزند در آستانۀ انتخابات امریکا و بحران اقتصادی اروپا. زیرا غرب به این نتیجۀ اطمینان بخش و صریح رسیده است که ایران خامنه ای هنوز تصمیمی برای ساختن بمب نگرفته است. و تازه اگر همین امروز هم تصمیم بگیرد که بمب بسازد در کمتر از سه سال آینده نمی تواند صاحب تسلیحات اتمی شود. لذا این بازی برد در هر دو حالت شکست یا پیروزی مذاکرات را با خونسردی و بی اعتنایی و کمترین عجله ای شروع کرده است و ادامه می دهد:

الف- در صورتیکه بعد از چند دور دیگر مذاکره در شهرهای مختلف جهان ایران حاضر به تسلیم مطلق نشود و غنی سازی را تعطیل نکند و مذاکرات شکست بخورد. در چنین حالتی غرب و بویژه اوباما چیزی را که از دست نداده است بلکه فاکتور مهمی را هم بدست آورده است. چیزی را از دست نداده است به این دلیل که هزینه ای پرداخت نکرده. و نه تنها از حجم و شدت تحریم ها نکاسته است بلکه آن ها را تشدید هم کرده است. و چیز بیشتری را بدست آورده است زیرا که به رأی دهندگان امریکایی خواهد گفت که غرب با همۀ حسن نیت لازم بپای مذاکرۀ "اتمام حجت" با خامنه ای رفت و ایران از این حسن نیت هم استفاده نکرد. و لذا اگر در فردای پیروزی مجدد من (اوباما) جنگی در گرفت بدانید که چاره ای غیر از این نبوده و اوباما همۀ راه های مصالحه را رفته است.

ب- اما یک احتمال بسیار بعید هم است که خامنه ای مستأصل تر از آن باشد که بالاخره نشکند و در مسکو یا حداکثر دور چهارم و نهایی مذاکرات در شهری دیگر  دستانش را بعلامت تسلیم بالا ببرد و بساط اتمی مزاحمش راجمع کند و زهر را بنوشد. در چنین حالتی که دیگر نیاز به استدلال ندارد عروسی اوباما و پیروزی قطعی اش در انتخابات. زیرا که خامنه ای را پشت میز مذاکره به تسلیم واداشتن رؤیایی خواهد بود برای رأی دهندگان خسته از جنگ امریکایی. البته در هر دو حالت الف و ب اروپا هم برد و باخت هایی خواهد داشت که حوصلۀ مقاله اجازۀ ورود نمی دهد. اما آنچه که قطعی است کارگردان صحنه خود امریکاست و از اروپائیان بیشترین برد به انگلیس خواهد رسید و بیشترین باخت ها نصیب کشورهای ضعیف تر و فقیرتر مثل یونان.

4- اهمیت داخلی مقالۀ شریعتمداری اما از آنجا می آید که برادر حسین سخنگوی بغض فروخوردۀ بخش مخالفان وادادگی اخیر اتمی در بدنۀ حزب اللهی ها هم است و صدای قلم او نشانه های پررنگی از نارضایتی آنان را نیز مستتر دارد در خطاب به خامنه ای. همانطور که در گوشه و کنار به طنز و کنایه هم می گویند پشت سر بدبخت جلیلی که: "ما این سعید جلیلی را انتخاب کردیم که مذاکره نکند زیرا که او فقط مسئول نُچ گفتن بود. حالا اگر هم قصد واقعی برای مذاکره داریم با گرگ هایی مثل وندی شرمن و کاترین اشتون؛ حداقل یک آدم سر و زبان دار و توانا برای مذاکره را جایگزینش می کردیم." یا...هو

بعد از تحریر: برای ملت و راه نجات اما این زد و خورد ها خوب خوب است. چون هرچه زد و خورد کم هزینه ولی پردامنه - در داخل و در خارج - بیشتر بشود هم زودتر به سقوط خامنه ای می رسیم و هم دیرتر به جنگ واقعی. تحریم ها البته بد است ولی نه به آن شوری شور که بی کفایتی حاکمان در عرصۀ اقتصاد خرابکاری می کند. وبالاخره بدون هزینه که نمی شود. فقط دعا کنیم که زودتر به نتیجه برسد تمام شدن تراژدی خامنه ای.