بلند پایگان در کار نزاع ایدئولوژیک؛ دون پایگان مشغول انتقام از کودکان وجوانان!

The Basket of Bread

1- انواع نزاع ها و تناقضات اندیشه ای ورفتاری و گفتاری در متن حکومت انقلابی جمهوری خامنه ای و بویژه نزاع های سیاسی دارای سطوح مختلفی بوده و است که نازلترین آن تعارضات باند محور و محدود در بخشی از نیروهای بدنه است و رفیع ترین آن اختلاف و نزاع در سطح اول حاکمیت مثل اختلافات بین سه قوه باهم. اما از ابتدای انقلاب تا کنون نزاع از این حد فراتر نرفته بود و بسطح نزاع در داخل ایدئولوژی و الیگارشی نرسیده بود. نه اینکه نبود که همیشه بود چون تعارض در حکومت دینی بدون ایدئولوژی ذاتی است و نه اعنباری. منظورم از نرسیدن بسطح اختلافات داخل الیگارشی؛ علنی و رسانه ای شدن آن است.

2- بنظرم می رسد اما که در این موقعیت زمانی این اتفاق برای اولین بار در عمر جمهوری اسلامی افتاده است و عالی ترین سطوح ایدئولوژیک حکومت اعم از مراجع و روحانیان ارشد قم و روحانیان خبرگان و مجمع تشخیص مصلحت و امامان جمعۀ کلان شهر ها و... در گیر یک نزاع نیمه علنی و سخت شده اند. چه مثل من این نزاع را واقعی بدانیم یا مثل برخی دیگر جنگ زرگری و یا جنگ قدرت و ثروت و منزلت در این گزاره نمی توانیم توافق نداشته باشیم که جنگی از نوعی دیگر و در بین الیگارشی در جریان است. از مواضع هاشمی گرفته تا مهدوی کنی و مصباح و وحید خراسانی و حتی ورود نام آیت الله سیستانی و ... در عالی ترین سطح؛ تا سطح درجه دوم تری مثل نزاع لاریجانی و مطهری و حداد عادل و کشمکش های بروز کرده؛ همه نشانه های غیرقابل انکاری از این نزاع سخت دارد.

3- تنازع در گرفته که بطور تلویح و تصریح جایگاه و شأن و چگونگی رهبر و شرایط رهبری را نشانه دارد هنوز در مرحلۀ جنینی آن است و بنظر می رسد که برای پیشروی بسوی گشودن یک راه حل نیازمند زمان بیشتری در آینده است. لذا در حال حاضر فضا کاملاً غبارآلود است و نتیجۀ این نزاع قابل تشخیص نیست. از سوی دیگر اما نیروهای سیاسی بدنه که همواره دوست دارند با دست برنده بازی کنند و بیگدار به آب نزنند تا موقعیت های شغلی و مقامی خود را از دست ندهند اینک که سطح تنازع به ردۀ اول حاکمیت رسیده است سعی می کنند از ورود به این فضای غبارآلود پرهیز کرده و منتظر شفاف تر شدن فضا و معلوم شدن برندۀ محتمل جنگ ایدئولوژیک بمانند و می مانند و مانده اند.

4- بعبارت دقیق تر حالا که جنگ به داخل عالی ترین سطح الیگارشی رسیده است همۀ عافیت طلبان و رانت خواران و محافظه کاران ردۀ دوم در مجلس و قوۀ قضاییه و پلیس و رادیو تلویزیون و ... خودشان را از فضای نزاع بزرگترها دور می کنند تا فردایی که برندۀ نهایی مشخص شد انگ همراهی با دشمن و مخالف را نخورده و بتو.انند موقعیت خود را حفظ کنند. اما اینان که می خواهند به سایۀ امن بکشند یک مشکل عمده دارند و آن این است که در حکومت ایدئولوژیک حوزه ای فارغ از سیاست و ایدئولوژی نیست که اینان بتوانند خودشان را مشغول کارهای روزمره و بی ارتباط با سیاست و ایدئولوژی بکنند. در اینجاست که این عناصر رده دوم سیاست می روند به سراغ حوزه ای که در آن حوزه "اجماع الیگارشیک" حد اکثری باشد. و فارغ از اینکه در آینده خامنه ای ببرد یا هاشمی یا مهدوی و غیره اینان دچار مشکل نشوند.

5- اما آن حوزه ای که "اجماع الیگارشی" حد اکثری است؛ حوزۀ اجتماعی و فرهنگی است. بعبارت دیگر حالا که احمدی نژاد و مشایی و دولت را کاملاً خنثی و به حاشیه رانده اند طوریکه احمدی نژاد مثل مجانین سر به بیابان های خراسان گذاشته است و رجز خوانی و جوک و لطیفه و حرف های بی خاصیت می زند برای روستائیان بیگناه؛ و نه رادیو تلویزیون داخلی راهش می دهد برای بگم بگم هایش برای ملت عزیز و نه رسانه های غربی و امریکایی احوالی می پرسند از او که تا دیروز وقت مصاحبه به آن ها نمی داد یا حتی اجازه نمی دهند بر سر مزار حکیم توس مردم فریبی کند و.... همۀ الیگارشی از مراجع گرفته تا خامنه ای و مطهری و حداد عادل و هاشمی و مهدوی و مصباح و متحد و پایداری و ... در یک چیز اختلاف ندارند آن هم مبارزه با المان ها و نشانه های جوامع لیبرال مثل حجاب و پوشش و زن و رنگ و شادی و هنر و سینما و کتاب و ... است.

6- لذا اگر مطبوعات نمی توانند امروز فاجعۀ کشته شدن کودکان در خرم دره در جریان برنامۀ "شادونه" را پوشش بدهند و یا دیروز اجازه نیافتند کشته شدن فرزند دو ساله ای بدست مادر 16 ساله ای را طرح کنند. یا گیر دادن به تشکل ها و برنامه های سینمایی و تفکیک جنسیتی مجریان در سیما و آن شلتاق های شدید و غلاظ پلیس در تهدید زنان و دختران و جوانان و تأکید بر شدت رفتار در بگیر و ببندهای خیابانی و ده ها نمونۀ مشابه ایجاد خفقان و تنگنای بیشتر برای مردم از این واقعیت سرچشمه می گیرد که این کارگزاران حقیر امکان تحرک در حوزۀ اصلی دعوا را ندارند و می خواهند خودشان را عزیز بی جهت اولاً بدنۀ حزب اللهی ضد مدرن و ثانیاً مورد حمایت مراجع واپسگرا و روحانیان سیاسی در حال نزاع در الیگارشی کنند تا روزی دیگر و پستی و مقامی و آلاف اولوفی بیشتر. پس بنظر می رسد تابستان سختی خواهد بود اما نه گمانم حریف زمانه و جوانان بشوند خفاشان. انشاءالله. یا...هو