منشورکوروش واحمدی نژاد

یکی از معدود دفعاتی که بریتانیا نتوانست صحنۀ سیاسی ایران را درست رصد کند مربوط بود به ماجراهای بعداز انتخابات سال 88 خورشیدی. بریتانیایی ها که درایران بیشتر به نام بخش اصلی چهارکشورتشکیل دهندۀ بریتانیا یعنی انگلیس شناخته می شوند و آنانرا انگلیسی خطاب می کنند، طوری سیاسی و سیاستمدار هستند که انسان هنگا م صحبت از سیاست بلافاصله برای پیداکردن تصویر مصداق آدم سیاست پیشه، مردی انگلیسی را در نظر می آورد. 
اما همین مردان کار کشتۀ سیاست، در بعداز انتخابات سال 88 ایران نتوانستند صحنۀ سیاسی ایران را درست رصد کنند. آنان قدرت مخالفان را بیشتراز مقدار واقعی و نیروی سرکوب و مقابلۀ رژیم مستقر را کمتر از توان واقعی برآورد کردند و بخاطر همین برآوردغلط مجبور از پرداخت هزینه هایی شدند که یکی هم واگذاری منشور کورش برای نمایش چهار ماهه در ایران بنفع و تبلیغ دولت احمدی نژاد است. 

اگردرست خاطرتان مانده باشد بعدازاینکه دولت کارگری بریتانیا با کله شیرجه رفت توی جنبش سبز و بویژه تلویزیون فارسی تازه تأسیس اش را چنان به اعتراضات خیابانی ایران سویچ کرد که آدم یاد نوستالوژی جبران مافات می افتاد به تلافی براندازی رسانه ای رژیم شاه در 1978 میلادی؛ و کمی دیر فهمید که اگرآیت الله خامنه ای مرد باخت به اصلاح طلبان دست آموزانقلاب اسلامی بود درهمان سال 1376 خورشیدی که اینان زوری داشتند و طراوتی هم صحنه را خالی می کرد و نه الان (1388) که دفاعی بتن آرمه ساخته چندلایه در برابر زور کم زور اصلاح طلبان کارنامه ردّی در نزد توده و الیت هر دو؛ نتوانست موضوع راجمع کند و شدیداً مورد هجوم و اعتراض حاکمان مستقر ایران واقع شد.

بنابراین خیلی با شتاب شروع کرد به اقدامات تصحیح مسیر: ابتدا رییس بی بی سی فارسی را عوض کرد و همزمان به سفیرش در تهران ابلاغ کرد که هر مراسمی که برای ریاست جمهوری دهم احمدی نژاد برگزار می شود و سفرا هم دعوت دارند خودش شخصاً و رأ ساً شرکت کند. و سفیرکبیربریتانیا در تهران نیز درغیاب همۀ سفرای کشورهای اتحادیۀ اوروپا که مراسم تحلیف ریاست احمدی نژاد در مجلس را به نفرات بعد ازخودسپرده بودند، تنها سفیر معتبرکشورهای غربی شد که به مجلس رفت ودرمراسم تحلیف شرکت نمود.

ولی همۀ اقدامات ریز و درشت بریتانیای کبیر کماکان افاقه نمی کرد و توپخانۀ حسین شریعتمداری در کیهان و بقیۀ نوچه ها بدنبالش قصد خاموشی نداشتند؛ تا جاییکه بالاخره موضوع تقلیل روابط دیپلماتیک تا گزینۀ قطع کامل روابط سیاسی بین ایران و بریتانیا هم پیش رفت و این بار مجلس و کمیسیون امنیت ملی که بدلیل  به بازی گرفته نشدن ازسوی دولت مثل کل مجلس ازهرنوع اختیار ونقشی خلع ید بودند؛ با خیال اینکه زمینۀ خوبی پیدا کرده اند! خودشان را محور بحث های پیرامون روابط ایران و بریتانیا قراردادند تااین بار نقش اول را مجلس وکمیسیون امنیت ملی ایفاکند. 

درسوی دیگراما رییس دفتررییس جمهورکه اساساً اعتراضات خیابانی بعدازانتخابات را متوجه خودش و رییسش نمی دانست و آنرا اعتراض به کل سیستم و آیت الله خامنه ای منسوب کرده وجاانداخته بود! دلیلی برای رفتارقهرآمیز با بریتانیا نیز نداشت؛ لذا جو بوجودآمده برعلیه انگلیس را بهترین فرصت چانه زنی برای پروژۀ نه چندان راحت برگرداندن امانی منشورکوروش به ایران تشخیص داد و وارد عمل شد. 

کارگزاران دولت بریتانیا نیز که برای اولین بار بعدازانقلاب با دولت تصمیم گیری روبرو شدند که می توانند با او معامله کنند؛ تن به این انتقال طولانی و سخاوتمندانۀ منشورهخامنش برای نمایش در سرزمین اصلی دادند؛ تا هم وجهۀ خودشان در میان باستان گرایان را بهبود بدهند، هم به احمدی نژاد و تیمش که رفتار باوقاری با آن ها داشته است امتیازی داده باشند و هم ازاین طریق هرگونه مباحثه و مجادله برای تقلیل سطح روابط با ایران را از موضوعیت انداخته باشند. و شما می دانید که چون امریکا هم در ایران سفارت خانه ندارد بودن سفارت بریتانیا در تهران و برای جمع آوری اطلاعات میدانی چقدر مهم است ازنظر غرب تصمیم سازاصلی.

 و بنظرمی رسد فقط عیش مشایی منقص ماند در زمانی که مجبور شد چفیۀ عربی و "سیاه" احمدی نژاد برگردن سربازهخامنش را نیزبگنجاند دربرنامۀ صد درصد ملی اش. هر چند که درهمین حد هم جناح متحجرضدایران را بکما برده است که ازدیروز تاکنون لالمونی گرفته اند وقادربه هیچ واکنش منفی حتی نشده اند.

باز هم عزیزانی که دولت لمپن احمدی نژاد را نمی پسندند- مثل من- مجدداً وامصیبتا یشان بلند خواهدشد که باز دلقک از احمدی و کابینه اش تعریف کرد. خب آره من سیاست مدار بودن تیم احمدی نژاد را قبول دارم؛ و معتقدم که برخی اقدامات شان جهت باز نمایی هویت ملی بسیار تأثیر مثبتی خواهد داشت در فراری دادن روحانیان بی وطن از دور کیک قدرت. چون هویت قبل از اسلام ایران جنسی از زندگی وشادی دارد. و هر جا شادی و زن و موسیقی و فوتبال وارد شود، آخوندمتحجر(همۀ آخوند های سیاسی -دینی) پا بفرار خواهدگذارد. و چنین باد. یا...هو