چرا مهمترین خبر دیروز حقارت لاریجانی و مجلسش بود و نه استیصال احمدی نژاد و دولتش!

1- درحالیکه بیش از 18 ساعت از مصاحبه تلویزیونی احمدی نژاد می گذرد و فضای هیجان مجازی به تسخیر- بازهم خانم ها - خانم معصومۀ حاتم خانی خبرنگار خبرگزاری مهر در آمده تا جائیکه حرف های خود احمدی نژاد را تحت تأثیر قرار داده است؛ من اما نتوانستم به حس "این مهم بود" همیشگی برسم و آن را برای شما بنویسم. زیرا بغیر از ابتکار شکلی مصاحبه که وارد کردن چند خبرنگار دیگر به کادر بود و می خواست القای "آزاد اندیشی احمدی نژاد" را  تبلیغ کند - ابتکار خوبی هم بود که از سوی خود احمدی نژاد طراحی شده بود - در نیمه راه ابتر ماند و با قطع پخش زنده از سوی ضرغامی و سانسور سؤال و جواب خانم حاتم خانی و رییس جمهور در پخش مرده هم حرف و حدیث های بازهم بیشتری به حاشیۀ این مصاحبه افزود. اما در مجموع من مصاحبۀ احمدی نژاد را حرف هایی خنثی دیدم که ارزش افزوده ای برای او نداشت و برافروختگی خودباخته اش در مقابل سؤال خبرنگار مهر نیز - تا حدود خیلی کمی - بضررش تمام شد. ولی با این همه و حتی بولد کردن برخی کدهای تکراریش مثل "آیا من تنها تصمیم گیرنده و مسئول هستم" یا "چندین شوک متوالی از راه تحریم امریکا در قالب مبارزه ای نابرابر بین یک 120 کیلو و یک 55 کیلو به اقتصاد ایران" یا "یک جلسه هم خدمت رهبری بودیم" یا "این وضع را نمی توانیم ادامه بدهیم و آسیب پذیر خواهیم بود" یا "کسانی که در پشت سیاست های غرب و تحریم ها کار می کنند به نقاط ضعف و قوت اقتصاد ایران تسلط کامل دارند" و ...  از این قبیل خیلی حرف های نو و غیر تکراری نبود و زیاد ارزش تأثیر گذاری بر آیندۀ اختلافات او و اصولگرایان از سویی و او و خامنه ای از جانب دیگر ندارد و نخواهد داشت. و چیزی هم که در قالب "کمک به فروپاشی" پیش نرود بدرد نمی خورد و تحلیل و تفسیر حرف های صدتا یک غاز احمدی نژاد - که خودش هم خیلی نمی داند چه می گوید - ارزش درنگ ندارد و باید از آن عبور کرد که من هم می کنم

2- اما برای من از دیروز که جلسۀ سران قوا بدعوت علی لاریجانی تشکیل شده است موضوع مهمتری بوده که فرصت نوشتنش را پیدا نکردم. او که مظلوم و مقتول آن جلسۀ معروف استیضاح شناخته شده و شناسانده شده بود؛ دیروز از قاتل خویش دعوت کرد که به دفترش برود و چنان استقبال گرم و صمیمی از او کرد که خبرگزاری ها مجبور شدند عکس های متنوعی از این انتظار و استقبال و کتابخوانی و مصافحه و "همه چیز آرام است" و "ما همه خوبیم" و ... منتشر کنند که در نوع خود بی سابقه بود. و مهمتر از آن دُوره افتادن خود علی لاریجانی بود برای تبیین و تفسیر دست آوردها و نتایج این ملاقات مهمانی ناهار در جلو دوربین ها و خبرنگاری ها که گفته بود راجع به سوریه و سیاست های منطقه ای و انرژی هسته ای و ... بحث های خوبی کردیم اما من از اینکه دولت کی قرار است لایحۀ بودجه را به مجلس بدهد و آیا لایحۀ دو دوازدهم هم خواهد داد یانه کمترین خبری ندارم. بعبارت دیگر او می گوید که ما به همۀ سیاست های امنیتی و اطلاعاتی و نظامی و هسته ای و جهانی و منطقه ای و ... که همۀ آنان در حوزۀ سیاست خارجی است و در ملک طلق آیت الله خامنه ای و کمترین ارتباطی با سران قوا ندارد ورود کردیم اما دریغ از اینکه بتوانیم از احمدی نژاد بپرسیم که لایحۀ بودجه را بالاخره کی به مجلس خواهد آورد.

3- تا همین جای کار هم برای من مسجل شده بود که علی لاریجانی با دست شستن کامل از آیندۀ سیاسی خود و برادران و دودمانش و بویژه فراموش کردن نامزدی برای ریاست جمهوری می خواهد یک بار دیگر با قوت بیشتری به اردوی وفاداران تیفوسی خامنه ای وارد شود و او را در مقابل ملت و البته احمدی نژاد هم تقویت و هم حفظ کند. اما شاهد از غیب رسید و وقتی دیدم که امروز نیز اولین کاری که کرده تشکیل جلسۀ غیرعلنی مجلس برای گزارش - جوک - دست آوردهای نشست سران قوا بوده و خروجی این جلسۀ غیرعلنی هم بیانیۀ 252 نفری نمایندگان مجلس خطاب به تیم مذاکره کنندگان ایرانی با 1+5 بوده است با تأکید بر پافشاری به استراتژی سیاست خارجی و هسته ای سازش ناپذیر آیت الله خامنه ای تردیدی برایم نماند که علی لاریجانی هم خفت خانواده اش را و هم آیندۀ سیاسی خودش و برادرانش را با خامنه ای معامله کرده و تصمیم به پشتیبانی از او گرفته تمام عیار در مقابل هر آنکس که در حال و آینده در مقابل خامنه ای تعریف شود.

4- او در جلسۀ غیر علنی مجلس نمایندگان را ترغیب و تحبیب کرده است که خوب است علاوه بر آن غلط کردیم نامه ای که نوشتیم برای خامنه ای عملاً هم وارد حمایت از او و سیاست های خانمان براندازش شویم زیرا که برای ما دست نشاندگان رهبری سهمی شایسته تر و بیشتر از این نه متصور است و نه مقدور. پس موضوع اصلاً حرفی راجع به جلسۀ سران قوا نبوده - آخر چه حرفی وقتی احمدی نژاد شانه اش را بالا می اندازد و می گوید: "خب جلسۀ سران قوا بود و ما هم رفتیم و کمی حرف زدیم" - و دستور جلسۀ غیرعلنی همان به وحدت رسیدن راجع به حمایت از خامنه ای در موضوع هسته ای بود. زیرا که موضوع پروندۀ هسته ای ابداً نه به مجلس اطلاع رسانی می شود و نه از آنان نظر خواسته می شود و نه چنین بیانیۀ حمایتیی جزو سابقۀ چند سال گذشتۀ مجلس هشتم و نهم بوده است. لذا ورود یکباره و بدون توجیه آنان به حیطه ای که زمین بازی آنان نیست معنایی جز چرخشی تمام به اردوی خامنه ای نمی دهد.

5- البته در مورد چگونگی گذشتن علی لاریجانی از تمام حیثیت دودمانی و خانوادگی اش من نه قادر به فهم هستم و نه توان تحلیل دارم. زیرا در بین بهایم هم کمتر می توان سراغ گرفت که موجودی به این حقارت و بی پرنسیپی حیاتش را بر مماتش ترجیح بدهد و قاتلش را تکریم کند. البته اگر لاریجانی های چهار برادر بلافاصله بعد از اقرار فاضل به "دوزاریم افتاده و می خواهم دزدی کنم" بیانیه می دادند و برادر پنجم را از خانواده عاق می کردند و ارتباط او را از نام خود و خانواده پاک می کردند صورت مسئله قابل قبول تر می شد. زیرا چه فعلی بنام جرم حقوقی اتفاق افتاده باشد یا نه و چه فاضل در دادگاه عادله محکوم شود یا نه؛ در اینکه او به نزد مرتضوی رفته و تقاضای رشوۀ کلان کرده تردیدی نیست و خودش هم پذیرفته و خلاف آن را ادعا نکرده است. 

6- با اینکه پذیرایی و استقبال از احمدی نژاد چنان با خلوص و از ته دل بوده از سوی لاریجانی ها که حتی آدمی بی چشم و رو مثل او را تحت تأثیر قرار داده تا جائیکه به خبرنگار می گوید "فکر کن اصلاً ده روز گذشته نبوده است" اما وحدت کفتاران 252 نفری مجلس و دو قوه از سه قوه با سلطان به چه کنم افتادۀ جنگل در مقابل تنها چند روباه هر چند بغایت هم مکار - ولی بی ریشه در بیشه - خبر خوبی برای صاحبان بیشه که نه تنها مدت هاست شیری نزاییده اند بلکه گرگ های درنده و پلنگان بلند پرواز را هم از صفوف خویش رانده اند! نیست. مگر اینکه همۀ امیدمان به تک و توک آهوان خوش رقص میانۀ میدان بسنده باشد مثل خانم معصومۀ حاتم خانی! یا...هو