مقایسۀ عملکرد شاه و فقیه: خیامی و ایران خودرو؛ زنجانی و تآمین اجتماعی!

1- خیامی های بادین و میهن پرست از سال 1342 تا 1357(15 سال) از یک مغازۀ لاستیک فروشی در مشهد بزرگترین صنعت خودرو سازی خاورمیانه را ایجاد کردند (رانت دروغ حکومت شاه)
 بابک زنجانی های بی دین و بی وطن از زیر عبای یک آخوند در همان بازۀ زمانی 15 سال - ادعای گزاف و دروغ خودشان - به معاملۀ به ثمن بخس تأمین اجتماعی بزرگترین سازمان اقتصادی 30 میلیون بیمه شده و مستمری بگیر فقیر ایرانی نایل شدند (رانت ثابت شدۀ حکومت فقیه)
 کسی نمی گوید به شاه بر گردیم پس رگ گردنتان بیرون نزند. ما می گوییم باید از فقیه عبور کنیم! چه جوری؟ گاماس گاماس: اگر تنها راه؛ یک فقیه سفید بجای فقیه سیاه فعلی است فعلاً حتی! من مبلغ این راه هستم. همه کمک کنید. 
البته اگر راه بهتراز این دارد کسی ما سربازیم و مطیع! بسم الله. 
هژبر یزدانی و ... صدها کارآفرین باشرف ایرانی را دیگر مقایسه نمی کنم با ده ها هزار دزد و بی ناموس و رانت خوار. چون تنها در این مواقع گریه می کنم. یا...هو
مطلب مرتبط: (اینجا)

این مطل ب را تازه خوانده اید در 24 اکتبر گذشته. دیدم خوب است اینجا هم بگذارم تا مجدداً تجدید دیدار کنید اگر خواستید چون میرکاظمی معروف به حسن رعیت سرباند سرکوبگران بسیجی سال 88 اینا هم معرفی شده بود بدون زنجانی.
پی نویس:

نگاهی به حزب مداحان

1- سایت بازتاب امروز مردی را معرفی کرده است که جزو کلان سرمایه داران و بدهکاران بانکی است. و بلافاصله معلوم شده است که نامبرده با نام حسن رعیت که نام اصلی اش سید حسن میرکاظمی است یکی از عناصر اصلی و مسلح بسیج در سرکوب های بعد از انتخابات 88 است. این مرد که طبق گزارش مستند بازتاب میلیاردها تومان بدهی بانکی دارد که کلان ترین آن به بانک کشاورزی است یکی از نمونه های تازه کشف شدۀ شاخۀ اقتصادی همان جریانی است که احمدی نژاد سرشاخۀ سیاسی آن، رحیم مشایی سرشاخۀ اجتماعی فرهنگی آن، جوانفکر و جعفر بهداد سرشاخۀ بخش رسانه ای آن و جواد شمقدری و مسعود ده نمکی سرشاخۀ هنر و ادبیات آن هستند. البته کسانی را که نام بردم شناخته شده ترین های شناسای خودم بودند و محتمل اسامی بازهم بیشتری در این شاخه های مختلف جریان احمدی نژادیسم کار می کنند و مسئولیت دارند.

2- چنین تشخیص داده می شود اینک که ماجرای ظهور احمدی نژاد ماجرای خیلی اتفاقی و ساده ای هم نبوده است و عوامل مختلفی کمک کرده که شاکلۀ این گروه جدید شکل گرفته و قدرتمند بشوند. می دانیم که از قبل از انقلاب و همیشه ای که ما یادمان می آید؛ مداحان مذهبی حرفه ای زایده ای بوده اند از روحانیت انگلی. به این معنا که مداح در ارتباط با روحانی و آخوند بود که اعتبار می گرفت و نقش بچه مرشد را بازی می کرد. در حالیکه در سال های اخیر و بویژه دولت احمدی نژاد مداحان یک صنف بسیار پرقدرت را تشکیل دادند و در مواقع بسیاری اعتباربخش روحانیان هم بودند و شدند. درست بر عکس جریان طبیعی و تاریخی مداح و آخوند.

3- اتفاقی که بعد از انقلاب افتاد این بود و در دهۀ 80 بثمر رسید این بود که روحانیان رها شده از وعظ و خطابۀ ارزان در مساحد و ایام مذهبی و تکایا و مجالس هر کدام شان به دلایل مرتبط شدن با چند منبع رانت قدرت و ثروت اولاً و عجز تئوریک از پاسخ گویی به سؤالات پیروان جوان ثانیاً و شأن خود را اجل دانستن از ارتباط با بدنۀ پیروان مذهب (توده ها) ثالثاً؛ اهسته آهسته و بتدریج ارتباط مستقیم با پیروان را به مداحان سپردند. بعبارت دیگر بویژه در مورد سازمان های حزب اللهی متشکل بسیج دانشجویی و انصار حزب الله معروف به نیروهای خودجوش این مداحان بودند که اولاً بسیاری ازبین همین بچه ها انتخاب می شدند - مگر خیلی قدیمی ها و قطب ها مثل منصور ارضی - و ثانیاً همین ها هم هدایت این مجموعه ها را بعهده می گرفتند و هم واسطۀ ارتباطی آنان با روحانیون می شدند.

4- این پروسه که بویژه با ظهور خاتمی و دولت اصلاحات تقویت زیادی هم شد در سال 84 منجر به بروز طبقه ای جدید و مستقل از روحانیت - بسیار هم پرقدرت - بنام مداحان گردید. این طبقۀ جدید مداحان بود که دولت سوم تیر را به صحنه آورد و یکی از برجسته ترین اعضای انصار حزب الله را بریاست جمهوری رساند. اینان وقتی قدرت را در دست گرفتند ابتدا توجهی را جلب نمی کردند و روحانیان بر مبنای توهم از قدیم خود مداحان را نوکران و گماشتگان خود می دانستند و خیلی جدی نمی گرفتند. تا اینکه آهسته آهسته گروه مداحان شبکۀ خودش را در همۀ حوزه های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی گسترش داد و پالس هایی را بروحانیت فرستاد که اینک هم قدرت حکومتی و هم قدرت بدنۀ حزب اللهی در اختیار ماست و باید سهم مارا برسمیت بشناسید.

5- تازه اینجا بود که روحانیت آهسته آهسته از سال 87 شروع کرد فهمیدن که چه بلایی سرش آمده. آنان مداحان را حاکم غالب می دیدند که پیاده نظام حزب اللهی را هم همراه دارند. زیرا که بچه های حزب اللهی با روحانیت سیاسی متفرعن که رابطه ای نداشتند تا حساسیت دفاع از آنان را داشته باشند. لذا در این مقطع است که می بینیم بطور بطئی انتقادات از مداحان توسط روحانیان ارشد و مراجع آغاز می شود. مداحان اما اهمیتی به این جزع فزع روحانیت بازنده نمی داد و کار خودش را می کرد. در جریان اتفاقات سال 88 حزب بسیار بزرگ و مقتدر مداحان در اوج قدرت است و با حداکثر بی رحمی و قساوت قیام مردم را سرکوب می کند و کرد.

6- تا اینکه زمان به اواخر 89 رسید و اینبار احمدی نژاد تصمیم گرفت که نه تنها از روحانیت سنتی و حوزوی بگذرد بلکه از روحانیت سیاسی مقتدر - حتی آیت الله خامنه ای - هم بگذرد. در اینجا بود که گروه منسجم مداحان دچار سکته شد و تعدادی از معروف ترین مداحان حاضر به تأیید احمدی نژاد نشدند. و درست هم تشخیص دادند. زیرا اولاً آنان عده و عدۀ لازم و توانایی ها وصلاحیت های اقدام مستقل نداشتند و ثانیاً از قدرت طبقۀ روحانی بطور سنتی اولاً و قدرت ابزارهای حکومتی در دست آنان ثانیاً آگاه بودند. البته محتمل برخی از آنان مثل ارضی حتی در طول بازی نمی دانسته که دارد در مقابل روحانیت بازی می کند. و الا نمی کرد.

7- اینگونه شد که بعد از سال 88 هر کدام از سرشاخه ها و اعضای مربوطه در هر حوزه ای که بودند تعارض با روحانیان را کم کردند و بیشتر رفتند دنبال دزدی و سوء استفاده و پروراندن و فربه کردن خودشان. و تنها کسانی با احمدی نژاد ماندند که بطور مستقیم در دولت او و سازمان اداری او بکار گرفته شده بودند. این حسن رعیت هم قطعاً رشد یافتۀ دهۀ 80 و به آلاف اولوف رسیده در 84 - 87 و ترکیده در 88 - 91 است مثل امیر خسروی یا رحیمی و دیگران. اینان که الان دیگر شیرۀ دکتر را کشیده اند و خودشان قطبی شده اند از اقطاب قدرت کمترین ارتباطی با احمدی نژاد را منکرند و خودشان را ذوب شده در روحانیت تابع خامنه ای معرفی می کنند. یا...هو