منظور خاتمی پاسخ به جبهۀ اراذل توبه خواه است و نه بهانه: موسوی و کروبی یار شیرین و رفیق ابدی منند!

1- همانطور که نظرم تغییر نمی کند در مورد سیاستمدار خوب نبودن سید محمد خاتمی؛ اما بیشتر از آن نظرم تغییر نمی کند در مورد نجابت و صداقت و طراز انسانیت بودن حضرت شان. این را بدین جهت مجبور شدم بگویم که در صحبت های روز گذشتۀ ایشان فرازی در رابطه با مهدی کروبی و میرحسین موسوی بوده است که هم ظرفیتش را دارد و هم شیطنت مخالفانش را که بد فهمیده شود. ایشان گفته اند:

اما یک مسأله شخصی هم ذهن مرا به خود مشغول کرده است و آن این که من تا وقتی که آقایان موسوی و کروبی در حصر هستند و نیروهای ارزنده فراوانی در زندان و محدودیت آیا می توانم خودم را راضی کنم که در عرصه مسؤولیت اعلام آمادگی کنم؟ این به معنی عدم شرکت در انتخابات نیست، باید فردی بیاید که در همه جهات در خود احساس رضایت کند. 

این جمله در پایان صحبت های ایشان چنین هم فهمیده می شود که آیا سید محمد خاتمی می خواهد برای نیامدنش و نامزد نشدنش تمهید و بهانه بتراشد. و دیدم که بسیاری نیز چنین برداشتی را کرده اند و نتیجه گرفته اند که خاتمی عدم نامزدیش را اعلام کرده است. هرچند که خود ایشان بلافاصله گفته است که منظورش این نیست که در انتخابات شرکت نمی کند. اما بدلیل گفتن لفظ "شرکت در انتخابات" و نه "شرکت در انتخابات بعنوان نامزد ریاست جمهوری" تأکید از موضوع رفع ابهام نشده است.

2- لذا وظیفۀ اخلاقی خودم دانستم که بیایم و شهادت بدهم که خاتمی اهل دغل و کلک و بهانه نیست و گفتن آن جمله و یادی از یاران حصر و حبس شده اش صرفاً یک جواب قاطع و ادیب و فاخر و وفادارانه به ترهات پی در پی اراذلی است که بام تا شام از او توبه نامه می خواهند. او در جملۀ بالا می گوید که حصری و حبسی ها یاران هموارۀ من بوده اند و خواهند بود و بدوستی و همپیمانی با آنان افتخار می کنم. همین. و با درود به اخلاق دوستی و وفادار ایشان. یا...هو