مرسی آقای هاشمی برای همین یک دست آورد بسیار زیاد مهم و نقدت. فراموششان نکن!

1- تحلیل سیاسی نوشته اند و گفته اند و بسیار نیز خواهند نوشت و خواهند گفت در روزهای پیش رو. و من هم چنین خواهم کرد. اما - و این اما مهم است - می ترسم که اگر این دستاورد امروز ثبت نام هاشمی رفسنجانی را جداگانه و برجسته ننویسم زیر دست و پای سیاست عبوس و زشت له شود و دیده نشود. لذا نقداً در این پست فقط به بهترین دستاورد نقد آمدن هاشمی بسنده می کنم تا بگویم که شادی چقدر مهم است.

2- مردمانی از کشورمان با محوریت جوانان طبقۀ متوسط شهری امروز و در داخل کشور - تأکید می کنم بر داخل کشور - و حداقل پس از چهار سال آزگار یکبار دیگر با جدیت و از ته دل خندیدند و با دل هایی پر از گرما همدیگر را به آغوش کشیدند و می دانیم که شادی و امید تناسب مستقیم از نوع مرغ و تخم مرغ معروف دارند. هرجا امید است شادی هم حاضر است و هرجا شادی باشد امید نیز شکوفاست. و هرجا این دو باشند حرکت و جنبش و پیشرفت هم مهیاست.

3- امروز با چشمان نگرانم دیدم که بچه ها خندیدند بعد از مدت ها و من گریه کردم. زیرا هدف شغل دلقکی هم جز خنداندن بچه ها نبود و نیست. بگذار سیاسیون رقیب و رفیق هر چه می خواهند بگویند. من اما پدری هستم که فقط می خواهم بچه هایم را شاد و امیدوار ببینم. و امروز دیدم بخشی را که امیدشان به آمدن هاشمی بود. مطمئنم اشتباه نکرده اند و از فردا آفتاب زیبای اردیبهشت ایران گرمتر و درخشانتر خواهد تابید و معلوم است که هاشمی حق ندارد امید بچه ها را نا امید بکند. و نمی کند انشاء الله. یا...هو