فروپاشی پیش روندۀ جمهوری خامنه ای. احمدی نژاد دوباره قیام می کند با یاری مرتضوی!

Girl in White

1- خبرهای سیاسی و اقتصادی در کوتاه مدت همه وحشتناک است و بضرر مردم گیرافتادۀ ایران. لذا سخت است دست بهم فشردن و هورا گفتن برای موج مثبتی که در میان مدت و بلند مدت خواهد ارمغان آورد در تعیین تکلیف جمهوری اسلامی خامنه ای. من که مطمئنم از سقوطش تا سال دیگر اما شما هم دعا کنید. پس لاجرم از همۀ خبرهایی که هست و دقیق است در جهت محاصره و تضعیف خامنه ای چه موضوع اقتصاد داخل باشد و مرغ و ارز و گرانی و چه موضوع در غرب باشد بویژه روی میز اوباما که چنان دقیق و تیز بین به رصد تحریم ها نشسته که گویی واقعاً می خواهد بتواند خامنه ای را با محاصره ای دقیق بزانو در بیاورد در شروع دور دوم ریاست جمهوریش در امریکا. اینکه هر کسی هر داد و ستدی و بهر اندازه کم و زیادی با ایادی خامنه ای بکند تحریم است و خیلی سریع هم کشف و اعلام می شود دیگر کار را از دست اقتصاد مقاومتی! خامنه ای و ستاد جنگ های نامنظم اقتصادی بانک مرکزی بهمنی فراتر برده و باید منتظر یا فاجعه بود در قحطی، یا گشایش بود در فروپاشی هیئت حاکمه و یا هرسه باهم جنگ!

2- اما برای اینکه بهترین نتیجه و زودترین راه بثمر برسد و فروپاشی محقق شود و سیستم حسینقلی خانی خامنه ای بزمین بخورد؛ ما یک بازیگر اصلی و کاپیتان تیم مان جناب احمدی نژاد را یکسالی است که از دست داده ایم. و حاج محمود که قبلاً خاک را طلا می کرد در درگیری؛ حالا مدت هاست که طلاها را هم خاک می کند و نُطُق نمی کشد. اما چون این ما نیستیم که سیستم را تشویق و وادار به فروپاشی می کنیم بلکه این ذات این سیستم نا سیستم است که فروپاشنده است و خامنه ای زر مفت می زند برای وحدت. لذا خیلی چشم براه سپیده (احمدی نژاد) بودم که مجدداً وارد گود شود و بگوید من که همه چیز را خراب کرده ام جمهوری خامنه ای هم رویش! و حس می کنم که حاج محمود دارد با کندی ولی مصمم می آید که خامنه ای و اصولگرایان را یکجا حساب برسد. شروع نامحسوسش با آن تذکر قلیان بود به نیروی انتظامی که مؤثر هم بود در نجات نسبی سفره خانه های درۀ فرحزاد. اما ادامه اش یک سگ ماهی پروپیمان است بنام قاضی مرتضوی!

3- گذشته از اینکه از مرتضوی بدمان بیاید یانه آنچه که مسلم است از ابتدای واقعه و گماردن مرتضوی در ریاست تأمین اجتماعی دست رییس جمهور پرتر از رقبای سیاسی اش بود. هم از جنبۀ حقوقی و هم از جنبۀ قانون اختیارات مدیران ارشد. به این معنا که مرتضوی حتی اگر یک متهم هم باشد در دستگاه قضا یا باید در بازداشت باشد و یا باید با وثیقه آزاد باشد و یا باید محاکمه شده باشد و یا باید محکومیت قضایی داشته باشد. و الا نمی شود کسی را که می گویند متهم است از حقوقش محروم کرد و از جمله شغل به او نداد و از این قبیل. اما از نظر اختیارات مدیران هم رییس جمهور حق دارد بنا بتشخیص خودش هر کسی را صلاح دانست در هر پستی منصوب بکند. اینکه مرتضوی تحصیلات و تجربه و سابقۀ مدیرتی مرتبط با بحث تأمین اجتماعی ندارد و لذا نباید منصوب شود هم حرف چرتی است چون مدیریت های کلان نیازی به تحصیلات مرتبط ندارند. زیرا که در هر سازمان کلان صدها تخصص کار می کنند و رییس نمی تواند صد تخصصی باشد. مضافاً به اینکه رییس سازمان تأمین اجتماعی از سوی هیئت امنا معرفی می شود و رییس جمهور یا وزیر تأیید می کنند. حتی اگر احمدی نژاد گفته باشد که مرتضوی را معرفی کنند ظاهر کارش قانونی است و نمی توان بخاطر تخلف از قانون او را وادار به تعویض مدیرش کرد. پس حکم هیئت عمومی دیوان عدالت اداری بیشتر صبغۀ سیاسی دارد تا منطق حقوقی! البته در این مورد حقوقدانان باید نظر بدهند و من فقط عقل خودم را گفتم ممکن است اشتباه هم داشته باشد. لذا بقیۀ ماجرا ربطی به حق بجانب کیست ندارد و برای من عدم اجرای حکم دیوان عدالت از سوی احمدی نژاد بهر دلیل درست یا نادرست اصل کار است.

4- وارد شدن احمدی نژاد بصف جلو دعوا این خوبی را دارد که احمدی نژاد نا خواسته یار ماست. چون او هیچ منفعت و آینده ای در رژیم جمهوری اسلامی بروایت هرکس بغیر از خودش را جستجو نمی کند و می تواند بی خیال هر مصلحت اندیشی دوست و رفیق و آشنا و الیگارشی و پاسدار و ... نبرد را ادامه بدهد. بعبارت دیگر چون احمدی نژاد همه چیزش در گرو تعریف خودش است. یعنی اسلام را قبول دارد بروایت خودش. ایران را دوست دارد بروایت خودش. جمهوری اسلامی را می خواهد بروایت خودش. و خلاصه همه چیز را دوست دارد و می خواهد مشروط بر اینکه روایت و برداشت و تعریف او منظور باشد. و در غیر اینصورت برایش فرقی نمی کند که اسلام ویران خواهد شد یا ایران. خامنه ای نابود خواهد شد یا الیگارشی. هاشمی منفور خواهد شد یا میرحسین. و ... بعبارت نتیجه اینکه احمدی نژاد راحت می تواند بگوید دیگی (جمهوری اسلامی) که طبق خواست من نجوشد سر سگ توی آن بجوشد. و چنین رزمندۀ جان برکفی باید در صحنه بماند و جنگ را تازه کند تا خاکستر شدن نکبت خامنه ای.

5- بنظرم او خواهد توانست دعوای مرتضوی را ببرد مگر اینکه مرتضوی را محکوم کنند و بیندازند به زندان. در چنین حالتی هم احمدی نژاد ممکن است زنجیر پاره کند و بزند بسیم آخر. چون او می داند که خامنه ای خیلی بیشتر از خود او می ترسد از سقوطش و ناتمام ماندن دورۀ ریاست جمهوریش. الان هم که هرکسی آرزو دارد که در این اوضاع خطرناک بویژه در مسئولیت اجرایی نباشد. لذا احمدی نژاد دست خیلی پری دارد برای گربه رقصانی. بنابراین موضوع مرتضوی بیش از همه گریبان خامنه ای را خواهد گرفت زیرا اگر نتواند لاریجانی ها را مهار کند که سربسر احمدی نژاد نگذارند احمدی نژاد هم کمترین ملاحظه ای نخواهد کرد و خودش وارد میدان خواهد شد با لاریجانی ها و مجلس و قضا و به خامنه ای فشار خواهد آورد که من با این دست و پا بستگی داخلی و تحریم های خارجی نمی توانم رییس جمهوری کنم. لذا فکر می کنم که در روزهای آینده احمدی نژاد بازهم اختیارات لازم را خواهد گرفت که هر چه می خواهد بکند ولی ریاست جمهوریش را بپایان ببرد.

6- و نکتۀ آخر اینکه در ایران یک کلمۀ جادویی است بنام "نمی گذارند". این نمی گذارند هم داخلی دارد و هم خارجی. لذا هرکس از رهبر تا دربان هر غلطی که می خواهد می کند و وقتی موفق نمی شود با استناد به معجون شفابخش و تبرئه کنندۀ "نمی گذارند" مسئولیت را از گردن خود ساقط می کند. این را به این دلیل گفتم که احمدی نژاد با دامن زدن به اختلافات با لاریجانی ها آنان را وادار خواهد کرد تا از سر راهش کنار بروند تا متهم به مصداق های "نمی گذارند" نشوند. اما خودش هم که در نهایت موفق به کمترین عمل مثبتی چه در حوزۀ سیاسی و چه در بخش اقتصادی نخواهد شد در پایان ریاست جمهوریش - اگر پایانی باشد - خواهد گفت نگذاشتند من کارم را انجام و علاوه بر ایران بشریت را مدیریت کنم. - چنانکه افتد و دانی و همۀ پیشینیان احمدی نژاد هم گفته اند- یا...هو

پی نوشت 17 شهریور برابر با 7 سپتامبر: از من خواسته اند که راجع به جملۀ: "از کجا می دانید یک سال دیگر از ریاست من باقی مانده" خطاب به خبرنگار ملیجکش مرتضی حیدری در مصاحبۀ چند روز پیشش در تلویزیون. توصیه می کنم که این پست را دوباره مطالعه کنید که من یکماه قبل از حمایت مجدد او از طرف خامنه ای در هفتۀ دولت نوشته ام. احمدی نژاد دعوا را ادامه خواهد داد اما چیزی نصیبش نخواهد شد بغیر از بی آبرویی بیشتر خامنه ای. آن حرفش هم یکی دیگر از مهمل گویی های لمپنش است و ارزشی عملیاتی نخواهد پیدا کرد.