محمد باقر قالیباف سردار سیاستمداری رسته از پروسۀ نطفه کشی!

1- اگر آدرسی که راجع به فیلسوفش می دهد حافظه ام درست باشد انشاءالله.  باید خالق "لویاتان" باشد و جناب "هابز" که در فرازی واقع بین - مثل همۀ فلسفه اش - می گوید: 

این داوری صحیحی نیست اگرچنانچه فکرکنیم همۀ آنانی که منصوبان درجه یک دیکتاتورهستند برسرکارها؛ لزوماً باید آدم های درجه یکی نباشند. برعکس در برخی زمان ها دیکتاتور برای محافظت از قدرت خودش لاجرم از استفاده از مدیران و کارگزاران بسیار کارآمد می شود، وبویژه این اتفاق در مورد نیروهای نگاهبانی محتمل تراست. (نقل به مضمون).

2- وقتی در ماجرای وقایع کوی دانشگاه تهران درسال 78 خورشیدی، نیروی انتظامی چنان بدنام شد که دیگر ادامۀ مأموریت با کادر فرماندهی قبلی ممکن نشد آیت الله خامنه ای دست بدامان محمدباقرقالیباف شد برای برون رفت از این جنایت تابلو- جنایتی که باوجود اعتراف بعدی آیت الله به جنایت بودنش من اصراردارم که این خط جنایت از تفکر وخواست خود آیت الله آبشخور داشته، دارد و خواهد داشت - و محمدباقرقالیباف هم در جسارت قبول مسئولیت در آن شرایط ملتهب و پلیس نابودشده؛ کاری کرد کارستان و هم درعملکرد درخشان شش سال فرماندهی بر نیروی انتظامی مجروح و چندپارچه و تحقیرشده و منفور تا سال 1384 خورشیدی.

3- خیلی زیادگفته ام از دشواری قبول مسئولیت در ناحکومتی مثل جمهوری اسلامی. چون که در شرایط سیال و غیرمتعین مدیر چه وزیر باشد چه دربان نمی داند برمبنای کدام حکم و قانون و مقررات قطعی کدام کار را انجام بدهد کاری درست انجام داده و فردا یا یک سال دیگر یا در آیندۀ نامعلوم زیرسؤال نخواهدرفت بخاطر وظیفه ای که انجام داده است. و شما این سختی را بیاورید به حوزۀ نیروی انتظامی که بهترین و ملایم ترین کارش گازگرفتن است. 
بازهم در نوشته های قبلی توضیح زیاد داده ام که شما پاسبانی را در نظر بگیرید که نمی داند برمبنای چه حکمی و به چه کسی تا کجا باید گیر بدهد. نه تنها خودش نمی داند بلکه رییسش هم نمی داند و نه تنها رییسش هم نمی داند بلکه فرمانده کل قوایش هم نمی داند. و قالی باف این نیروی انتظامی بلاتکلیف و هرکی هرکی را به اوج محبوبیت غیرقابل تصور در ناسیستمی مثل جمهوری اسلامی رساند.

4- وقتی همۀ زورش را زد و آن بنزهای الگانسش را خرید و زیر پای پاسبان هایش گذاشت همۀ آنانی که فریب خورده اند و گمانی برای عدالت در این دنیا دارند - من به مزخرفات سیاسی رقبا و دشمنانش وارد نمی شوم که مهوع است - چنین تبلیغ کردند که قالیباف بودجه حرام کرده و کار طاغوتی کرده و تکرار حرف های روشنفکران گدا. در حالی که همان کلاس بنزهای الگانس خیلی سریع رسوخ کرد در شخصیت لات های میراث کمیته های انقلابی و پاسبان های دو تومانی شاهنشاهی و پلیس قالیباف متشخص شد و زبان جوان خیابان "جردن"ی را هم آموخت.

5- من ازقالیباف بعنوان یک امید خوب در شرایط حاضر صحبت می کنم که اولویت همه مان خلاصی مطلق از حکومت برمبنای شریعت - نشدنی و بلاتکلیف - هستیم. ولی من که این جا نیستم شعارهای قلابی بدهم و امید های واهی. پس باید از حداکثر خواسته مان تا حداقل توان مان در رفت و آمد باشیم تا اگر به 100 نمی رسیم درزیر 50 هم نمانیم وبدانیم که بین وضعیت فعلی تا وضعیت ایده آل 50 تاشماره دیگر داریم که برای تک تک 50 درجه اش باید هم فهم و هم تلاش داشته باشیم.

6- هم احمدی نژاد(کمتر) و هم قالی باف (بیشتر) از نخبه کشی جان بدرنبرده اند اینان از "نطفه کشی" جمهوری اسلامی رسته اند و بهمین خاطر هم است که خیلی قابل شوخی کردن و خرید و فروش مرسوم درنسل اول انقلاب نیستند و قالیباف قطعاً می تواند رییس جمهوری سفت تراز احمدی نژاد هم بشود منهای لمپنیسم مخرب اوس محمود! اینان چون نگاهبانان این موحودیت بوده اند زبانشان خیلی درازتر است نسبت به آخوند ها که خودشان می دانند طفیل قدرتی هستند که نسل قالیباف برای آن ها جنگیده اند.

7- ما تا سال 64 خورشیدی که قیمت نفت افتاد زیر ده دلار و رسماً ورشکست شدیم و مجبوراز لحظه ای تأمل به حال زارکشور. همه چیزمان را از سخت افزار و نرم افزار نابود کرده بودیم در جنگی داخلی که درست روز بعدازپیروزی انقلاب و بتلافی بدون خونریزی بودن انقلابمان راه انداختیم در بین خودمان به اعدام و عقیده و قوم و منطقه؛ و جنگی خارجی که راه افتاد بدون کمترین آمادگی جنگی متصور. بهترین جوانان مان را هم از نظر استعداد و هم ازجنبۀ ایمان شقه شقه بعضویت گروه های سیاسی وجبهه های جنگ وزندانها ومیدان تیرهای آخوند های حکومتی درآوردند ونه نخبه ها را که هنوز نطفه بودند همه را کشتند.- کشتند کلمۀ دقیقی ممکن است نباشد بنابراین "نابود کردند" را هم می گذارم این جا که هرکس دوست داشت با آن تمام کندپاراگراف را -

8- محمدباقرقالیباف وقت انقلاب نوجوان 17 ساله بود برعکس احمدی نژادکه جوان بالغی 22 ساله و برخلاف مهندس موسوی که مرد پخته ای 36 ساله. و قالیباف فقط جنگ خاطره اش است ازهمۀ چرب و شیرینی که انقلاب بکام دریوزگان و طفیلان حاجیان شرخر بازار ریخت. و او یک استعداد وجوهرناب است که ازهمۀ این حوادث جان بدر برده و دست خدا را در پشتش دارد. فقط به همین تصادف - تصمیم - استعفای او از سپاه فکر کنید. آیا یک هدایت ویژه نمی بینید درپشت آن در حالیکه امروز می دانیم سپاهیان ژنرال به چه دنائتی سقوط کرده اند در رفتارهایشان با زیدآبادی ها و ستوده ها و نوری زادها و....

9- آن خواننده ای که از من پرسیده ممکن است خودم حقوق بگیر دستگاه قالی باف بوده ام مثل پدر محترمشان و راضی- که تأکید کرده همۀ زیردستان قالیباف راضی اند - می گویم که نه. من افتخار کارکردن با این جوان برومند را نداشته ام و ایشان را برمبنای مدیریت های کلانش و زیرکی بازیگری سیاسی اش در مقابل احمدی نژاد داوری کردم. و نهایتاً می خواهم بگویم که خیلی آلودۀ این تقسیم بندی های گروهی اصولگرا واصلاح طلب و...نشویم و در جایی که هیچ چیز جای خودش نیست آدم ها را از روی کارنامه شان داوری کنیم. هنوزهم جا دارد در این مقوله صحبت کردن. مشارکت کنید من هم قول می دهم که هرازچندی راجع به امکانات بالقوه مان برای تغییرات حرف بزنم. یا...هو

افزوده: از ابتدایی که تفکر سیاسی پیدا کردم لیبرال بوده ام و هیچگاه از بنیان تفکرم پشیمان و منحرف نمی شوم. البته که مثل همۀ لیبرال ها تفکر "معطوف به راه حل"م را با توجه به شرایط روز بروز می کنم. این را گفتم که بگویم هنوز هم از رأی سال 84 ام به قالیباف پشیمان نیستم و او را کماکان در دسترس "اگر فقط هاشمی با شرط تغییر استراتژی خامنه ای و پرقدرت نیاید" می دانم. لذا حتماً آرایش نامزدها که معلوم شود راجع به قالیباف مطلب خواهم نوشت. فعلاً  نوشته بالا را که در تاریخ آذر 89 خورشیدی (اینجا) نوشته ام بازخواندید مقدمه بدانید تا بزودی!