پاسخ به حملۀ ناجوانمردانۀ سایت کلمه به محمد باقر قالیباف! و دفاع از سردار.

1- در زیر مطلب افشاگری بگم بگم مغرضانه و جانی دالری سایت کلمه راجع به آنچه که مواضع متناقض و ریاکارانه قالیباف نامیده کامنتی مختصر گذاشتم و عمل شان را نکوهش کردم. لذا قصدی برای نوشتن این مطلب نداشتم. اما وقتی متوجه شدم که تلویزیون بی بی سی هم همینطور اتفاقی و بدون منظور! - بویژه با حرارتی که فرناز قاضی زاده نشان می داد در هرچه گشادتر کردن چشمانش در تعجب از چنین عمل سخیفی! از سوی قالیباف - را دیدم دیگر جای درنگ نبود چون اخلاق داشت قربانی می شد و من تحملش را ندارم. به این دلیل بدیهی هم که گردانندگان سایت کلمه پشت دو نام خوشنام بنام های خاتمی و موسوی پنهان شده اند و مبلغ فعلی هاشمی هستند که هر سه آقایان گفته اند و شنیده ایم که تخریب دیگران جزو خط مشی سیاسی آنان نیست و هر آنکس که چنین کند و خودش را منسوب به آنان بداند دست بعملی ناجوانمردانه زده و سوء استفاده کرده است.

2- ماجرا بسادگی این بوده است که قالیباف برای دو مخاطب با مشخصات جامعه شناختی متفاوت و تأثیر گذاری متفاوت سیاسی صحبت کرده است در مقولۀ گذشتۀ خودش و مواضعی که راجع به اتفاقات سیاسی 15 سال گذشته داشته است. او که نامزد انتخابات ریاست جمهوری است و در حال معرفی و تبلیغات برای خودش است و با توجه به همۀ داده های بسیار پیچیدۀ نوع سیاست ورزی در جمهوری اسلامی ایران و تأثیر گذاری بر مؤلفه های متعدد؛ می خواهد حداکثر آرای مخاطبانش را جذب کند آمده و بدون اینکه دروغ و تناقضی بگوید یک واقعه را با دو ادبیات مورد نیاز مخاطبانش تعریف کرده است.

3- او در یک جلسۀ خصوصی به حزب اللهی ها گفته است که رفتم با حرارت و شجاعت در شورای امنیت کشور صحبت کردم و تند شدم و نهایتاً عوامل دولت اصلاحات عضو در شورای امنیت کشور را راضی کردم که حکم ورود و تیراندازی در کوی دانشگاه را بدهند و دادند اما من از این حکم استفاده نکردم. همین روایت را در جلسۀ عمومی در دانشگاه شریف تعریف کرده و گفته است با اینکه شورای امنیت کشور در دولت اصلاحات بمن اجازۀ ورود و تیراندازی در کوی دانشگاه را داده بودند من از آن استفاده نکردم. حالا مدعیان سخنگویی و نیابت "ادب مرد به زدولت اوست" با آب و تاب مدعی شده اند که قالیباف خودش به اصرار و تهدید و هرچه حکم ورود و تیراندازی به کوی دانشجویان را گرفته اما بدانشجویان شریف گفته حکم را بمن داده اند. حالا تناقض این حرف در کجاست اولاً و بالاخره حکم را لاری و معین و ظریفیان عوامل درجه یک دولت اصلاحات امضاء کرده اند یا نه. سایت کلمه قبل از اینکه مدعی قالی باف باشد باید مدعی موسوی لاری و معین و ظریفیان باشد که شما چه اصلاح طلبانی بودید که با یک خواسته - تو بخوان تشر - فرمانده نیروی انتظامی حکم تیر اندازی و ورد بکوی دانشجویان داده اید. مگر نه اینکه قالی باف مسئول نظم و امنیت کشور بوده است و مگر نه اینکه فرماندهان قبل و بعد از او اصلاً شورای امنیت کشور وزارت موسوی لاری و معین و ظریفیان که سهل است بلکه خدا را هم به تخمشان حساب نمی کردند در ورود و تیراندازی و کشتن و پرت کردن و آتش زدن مثل ماجرای 18 تیر 78 و خرداد 88 و حالا که فرماندهی آمده و از خود شما حکم گرفته و از آن استفاده هم نکرده باید دو دوزه باز و منافق و دارای تناقض ارزیابی و معرفی شود. اصلاً خود شما اسمتان چیست و در همین جمهوری اسلامی چه کارنامه ای دارید. زمانی است که یک سوئیسی با معیار های کشور خودش یا حتی یک ایرانی بیرون از حکومت و بدون نقطه ای بر پرونده اش از قالیباف ایراد می گیرد؛ ناظر می گوید خب راست می گوید. اما زمانی است که خود مجوز و حکم دهندگان به قالیباف کسانی هستند که زدن پرده ای از گوشه ای از عملکرد گذشتۀ خودشان ببالا بوی تعفن بیشتری تولید می کند چه.

4- مسخره تر از مورد بالا این است که گفته اند قالی باف مدعی شده است که در جریان 23 تیر 78 من خودم چوب دستم گرفتم و سوار ترک موتور 1000 به کف خیابان آمدم. هر چند که هوچیان این را هم از خودشان اضافه کرده اند که گفته من مردم را کتک زدم اما گیرم که او چنین کرده باشد. من بعنوان کسی که خودم هم فرماندهی نه در رتبۀ بالای قالیباف بوده ام اگر در چنین حالتی قرار می گرفتم حداقل کاری که می کردم زیر دستانم را تسلیح متناسب با شورش های خیابانی بود و آمادگی برای مأموریت های محوله. نه اینکه برای فرار از معرکه خودم مثل یک سرباز صفر آن هم بجای سلاح و باتوم و شوک الکتریکی و از این قبیل چوب دستم بگیرم و بیایم کف خیابان. نکند مدعیان معلوم نیست خودشان چکاره بودند انتظار داشتند که فرمانده نیروی هوایی سپاه از 18 تیر تا 23 تیر متحول شده و به صف انقلابیون! پیوسته باشد! شما در چه جامعه ای با چه مشخصاتی بداوری نشسته اید.

5- می ماند اینکه قالیباف در تبلیغات انتخاباتی خودش و بعد از یک 24 ساعت سکوت و تفکر از هاشمی رفسنجانی انتقاد کرده است و او را مسئول برخی نابسامانی ها دانسته است. اولاً قالیباف رقیب انتخاباتی هاشمی است، ثانیاً او با حداکثر ادب و نزاکت فقط انتقاد کرده است و ثالثاً او بعنوان رقیب در صحنه است و نه یارغار اصلاح طلبان. بنظر من هم که فقط بدلایل خاص امروز جامعه از روی اضطرار و با امید به "توانایی تغییر استراتژی کشور از سوی هاشمی" به او رو کرده ام؛ عملکرد هاشمی در دوران ریاست جمهوریش ایرادات اساسی هم داشته و باید مورد نقد و پرسش قرار بگیرد و قالیباف بعنوان رقیب بیش از همین کار معمول و شرافتمندانه چه دروغ و دغلی به هاشمی نسبت داده است. بازهم تأکید می کنم قالیباف رقیب انتخاباتی هاشمی است و نه معاون جبهۀ اصلاحات!

6- و نکتۀ آخر اینکه واقعیت امر این است که آمدن هاشمی به صحنه بیشتر از هر کسی بضرر قالیباف تمام شده و خواهد شد. و او تنها کسی است که در نبود هاشمی و با درصد حداقلی از سلامت انتخابات رییس جمهور یازدهم کشور می شد. حالا در این گیر وداری که امید های او برای رسیدن به ریاست جمهوری چنین مورد تهدید واقع شده و دارد از او نیز مثل رضایی یک کاندیدای همیشه بازنده درست می کند؛ حتی دزی از عصبانیت و خارج شدن از جادۀ انصاف طبیعی نیست؟ که من شهادت می دهم قالیباف حتی همین بی اختیار شدن طبیعی و بی انصافی را هم مرتکب نشده است. یا ایراداتش را بخوانید و مستدل و با ادبیات مدرن و همه فهم ومستدل پاسخ بدهید و یا حداقل برای هاشمی این حق را و وظیفه را محفوظ دارید که خودش پاسخ ایرادات قالیباف را رو در رو بدهد و از این طریق نیز بخشی از حقایق روشن شود. مگر هم هاشمی و هم خاتمی و قبلاً هم موسوی و کروبی نگفته اند که از تخریب رقبا پرهیز کنید و منطق را با منطق اگر داریم جواب بدهید. مخلص کلام اینکه اولاً نقد کننده - و نه تخریب گر حتی - باید خودش را بنمایاند ببینیم کارنامۀ خودش کجاست و ثانیاً شناخت حق رقیب اولین درس دموکراسی و زندگی اجتماعی است و ثالثاً جوانمردی شرط اول و آخر ثبت نام در صفوف نیروهای ترقی خواه است و بس. یا...هو

افزوده: برای رفع سوء تفاهم این حرف کلیدی را هم اضافه کنم که "نطق انتخاباتی با در نظر گرفتن مشخصات زمانی و مکانی فقط یک نطق انتخاباتی است و نه بیشتر از آن". نقد افراد باید متوجه عمل و نتیجۀ رفتاری آن ها باشد که خوشبختانه کسی در این مورد حرف شنیدنی نزده است راجع به نفی یا حتی نقطه ضعف های عملکرد قالیباف. اگر بحث مسئولیت مشترک در رژیم نکبت هم باشد کدام یک از ما ایرانی ها از این مسئولیت مشترک مبرا هستیم بویژه چپ های پشیمان اصلاحات و کلمه!