خانوادۀ باز و دشمنانش! نگاهی متفاوت به پسران خامنه ای. شکافتن یک عفونت!

ازراست به چپ: میثم، مصطفی،- مجتهدی - سید مجتبی، سید مسعود.

1- من که امروز وبلاگ می نویسم برای شما و انتظار دارم که همۀ دنیا کار و زندگی شان را ول کنند و بیایند اولاً وبلاگ مرا بخوانند و تحلیل و تفسیر و روشنفکری یاد بگیرند؛ و مرا چون برگ زر پاس بدارند و با انگشت سبابه - ونه شصت چه بفارسی و چه به انگلیسی - نشان بدهند؛ یکروزه و یک شبه به این مقام شامخ نرسیده ام، بلکه قبل از این هم باندازۀ کافی متوهم بوده ام. مثل زمانی که برمی داشتم نامه های خط خطی می نوشتم برای اصلاح طلب ها و می دادم به روزنامه هایشان و مطمئن بودم که  عالیترین جلسات سیاسی و حزبی و مطبوعاتی و ... خودشان را تشکیل می دهند فقط برای تجزیه و تحلیل نظرات یک خطی من و راه خودشان را پیدا می کنند. از جمله کسانی که در این اظهار فضل های مهوع آن موقع من زیاد از او نام می بردم عباس عبدی نازنین بود. علتش هم این بود که هم استخوان درشت بود و هم رادیکالتر بود و هم شفاف تر و هم جسورتر. القصه اینکه عباس عبدی یکی از سرسخت ترین منتقدان مخالف سیاست های اقتصادی هاشمی بود در روزنامۀ سلام، و من یکبار برای نوروز نوشتم که به عبدی بگویید اتفاقاً اگر هم سیاست های سیاسی هاشمی قابل نقد بود که بود؛ سیاست های اقتصادی او در بخش آزاد سازی اقتصادی درست ترین بود.

2- من هم جزو آن دسته مردمانی ام که معتقد "با احتیاط" هستم که اگر اتحاد حسود روشنفکران و فقیران علیه ثروتمندان نبود، دنیا احتمالاً جهان بهتر و طبیعی تر و صلح آمیزتری بود از اینکه در حال حاضر است. چه معتقدم که روشنفکران با حسادت اعتباری خود و فقیران با حسادت ذاتی خویش نسبت به ثروتمندان؛ در اتحادی نامقدس آدرس های عوضی زیادی تولید و عرضه کرده اند بجهان تحت عنوان عدالت و عدالت اجتماعی. و در همین بستر هم بوده که بیشتر جنگ ها و انقلاب ها و شورش ها شکل گرفته و باعث کشتارهای زیادی شده اند. اما چرا روشنفکران حسادت می ورزند نسبت به سرمایه داران و ثروتمندان. برای اینکه روشنفکران خودشان را مرکز عالم هستی و اشرف اشرف مخلوقات می دانند و تاب نمی آورند که ثروتمندان و کار آفرینان از آنان مرفه تر و داراتر باشند. لذا با هنر و سواد و ذوق و استعداد خود انواع و اقسام محصولات فکری را تولید می کنند و به فقیران آدرس می دهند که اگر شما فقیرید علتش دزدی و چپاول و بی رحمی ثروتمندان است و نه الزاماً مشکل تنبلی و کم استعدادی و بهانه گیری خودتان. مثلاً فکر می کنم که اگر نویسنده ای مثل خانم "هریت بیچر استو" نبود تا کلبۀ عمو تام را بنویسد و روابط ظالمانۀ سفید پوستان و سیاه پوستان امریکا را شرح کشاف دهد خیلی از اتفاقات بد نمی افتاد. در حالیکه نگاهی به روابط برده های سیاه  و اربابان سفید پوست نشان می دهد که ظلم ارباب به برده چیزی فراتر از یک به هزار نبوده است. زیرا که ثروتمندان برعکس روشنفکران آدم های خیلی خسیسی نیستند تا جائیکه همین امروز هم از دست یک روشنفکر آب هم برای نزدیک ترین رفیقش چکه نمی کند ولی ثروتمندان زیادی هستند که کارهای زیاد عام المنفعه انجام می دهند. بگذریم این هم یک نظریه است زیاد جدی نگیرید با تطبیق صد در صد. می خواهم بگویم که این نگاه هیستریک روشنفکران علیه ثروتمندان خیلی هم نگاه "در راه خدا"یی نیست.

3- حالا چرا دلقک وقت شکار سیاست رفته سراغ حماقت! راستش به یکی از آرزوهای محالم رسیدم و امروز عکسی دیدم از چهارنفر آقازادۀ جناب جنت مکان حضرت مستطاب آقای سید علی خامنه ای. که در خدمت عالمی دیگر بنام مجتهدی نشسته بودند سه روحانی و کوچکترین آقا مسعود غیر آخوند - عکس را بعد از نوشتن متن آوردم و حوصلۀ بازنویسی نداشتم. ازترس شما بود. ها! - و بلافاصله یادم از کشتۀ خویش آمد و هنگام درو، و دیزالو کردم به خانواده و آقازاده های رفسنجانی. و چرا نه حتی خانواده و فرزندان خمینی. و با کمال تعجب دیدم که در بین مردان جمهوری اسلامی خانوادۀ بستۀ آیت الله خامنه ای یک نمونۀ منحصر بفرد است. و فاجعه را آنجایی یافتم که در همۀ خاطرات دور ونزدیکم و دیده ها و شنیده هایم که مراجعه کردم نتوانستم حتی یک مورد - تأکید می کنم به حتی یک مورد - که روشنفکری ایرانی از زاویۀ "حانوادۀ بسته و خانوادۀ باز" - بدل از جامعۀ باز و دشمنانش کارل پوپر - بموضوع مشکلات کشور تحت هدایت دیکتاتور کبیر خامنه ای پرداخته باشد. و بر عکس هر چه یافتم تحسین و تمجید و پاکدستی و زی طلبگی و "آیت الله اجازه نداده فرزندانش وارد مناسبات سیاسی و اقتصادی و پست و مقام  بشوند" بود و دیگر هیچ. خب بدیهی است که وقتی روشنفکر آلا مد ما مغزی چنین گنجشکی دارد در قضاوت و داوری سنتی؛ می خواهیم آن حزب اللهی شش کلاس سواد مانده در مناسبات عهد عتیق، خامنه ای را بجای خدا نپرستد؟

4- و در سوی دیگر نگاهی کردم برفتارمان با خانوادۀ باز و مدرن تر و بروز هاشمی رفسنجانی. و دیدم که حتی همین نیک آهنگ کوثر خودمان بیشتر از طائب در ایران و بوذری در کانادا دنبال مهدی هاشمی می گردد برای زدنش بزمین گرم آقازاده های دزد و نتیجه گرفتن برای پدر سرمایه دار باغ های پسته و چاه های عربستان و های وی های کانادا. و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. در حالیکه اگر هم چنان باشد که ثابت نشده مستند؛ آیا این مهم نیست که هاشمی خانواده اش را مثل بردگان تربیت نکرده است؛ یا آنان را مخیر کرده است در انتخاب راهشان بعنوان انسان های مستقل و صاحب اراده و شأن؛ چه  بد رفتار و دزد، یا خوش رفتار و خادم مثل هر خانوادۀ دیگری در جهان مدرن! اینکه در جهان سوم همۀ پسران از رانت پدران استفاده می کنند دلیلی نمی تواند باشد بر اینکه ما اصل را که باز بودن خانواده است ول کنیم و صبح تا شام توی بوق کنیم که خامنه ای بهترین است چون تا کنون به یک نفر از خانواده اش اجازه نداده عکسی و حرفی و اظهار وجودی منتشر کند. لذا آمدم به این بهانه بگویم که پست هیجان انگیزی خواهم نوشت از انتخابات و اصلاً نگران رأی توده های نا آگاه نباشیم و اگر واقعاً کاری از دستمان بر می آید یک فکری بکنیم به این سرنایی که سروته گرفته ایم و هی فوت می کنیم از سرگشادش. معلوم است که تا قیام قیامت هم صدایش در نخواهد آمد. یا...هو