رونمایی از نامۀ خامنه ای به مجلس خبرگان؛ چرا حالا! دیکتاتور در ورژن نهایی.

API

1- آیت الله خامنه ای که قبلاً گفته ام مشروعیت مذهبی اش را از دست داده است و  بدلیل ناکارآمدی  حکومتش مشروعیت سیاسی هم ندارد وارد فاز سوم مشروعیت سازی شده است. و آن ایجاد مشروعیت بزور و سرکوب و نشان دادن چهرۀ خونریز و کریه و مصمم. زیرا که دیکتاتورها چه از راه کودتا آمده باشند با تکیه بر مشروعیت کارآمدی مثل رضا شاه و چه از راه انقلاب آمده باشند از راه مشروعیت پوپولیسم مادی  و معنوی مثل احمدی نژاد و خامنه ای ناچار در هنگام ته کشیدن کارآمدی برای اولی و مردم فریبی و پول برای دومی هر دو دیکتاتور وارد فاز سومی می شوند که حفظ قدرت از راه سرکوب و ضرب و زور است. بنابراین وقتی دیکتاتوری وارد فاز سوم مشروعیت سازی می شود درست است که خیلی بی رحم و وحشتناک و خونریز عمل می کند و وحشت می آفریند؛ اما این هم دقیق است که دیکتاتور وقتی وارد فاز مشروعیت سازی مصنوعی و بزور بشود بزودی سقوط خواهد کرد.

2- این نامه ای که امروز توسط تیم "مصباح - خامنه ای - حداد عادل" رسانه ای شده است توسط آخوند نبوی؛ و در آن خامنه ای حرف شفاهی همیشگی اش به پیران خبرگان را مکتوب رسمی کرده است در دستور خفه شوید و درکار من دخالت نکنید؛ مربوط به زمستان پارسال است و نامۀ جدیدی نیست. حالا معلوم می شود که آن حرف رسانه ای شدۀ حداد عادل در جمع هادیان سیاسی سپاه هم عمدی بوده و خودشان آن را برسانه ها داده اند. و ترجمۀ مختصر این صحنه آرایی برای مشروعیت سازی "نصر بالرعب" هم چنین است که می گویم:

3- خامنه ای از دو ماه بعد از وقایع انتخابات 88 متوجه شد که پشتیبانی بخش عمده ای از حوزه های دین از طلبه تا مرجع را از سویی و بخش بزرگی از نخبگان و تکنوکراسی مؤمن و مذهبی دانشگاهی را از جانب دیگر از دست داده است. ابتدا سعی کرد که با رجزخوانی و بصیرت خواهی و تهدید؛ آب رفته را بجوی بازگرداند. اوج این قسمت از تلاشش منجر شد به مراسم 9 دی و گمان کرد که دیگر میخ آخر را کوبیده است و حواریون سابق رژیم گروه گروه توبه کرده و با شرمندگی بمدار هواداری از او رجعت خواهند کرد. اما این طور نشد و نه تنها رفتگان و منفعلان برنگشتند بلکه ریزش یاران بعد از 9 دی هم تداوم یافت. تا اینکه زمان به مهر 89 رسید و خامنه ای تصمیم گرفت برای اتمام حجت آخر با علمای قم به آنجا برود و رفت. در آنجا هر آنچه از شلتاق بلد بود را اجرا کرد. اما نه تهدید و تحبیب هایش و نه 10 روز اقامت طولانی اش و نه سه بار رفت و برگشت روزانه اش برای ادای احترام به مراجع قهرکرده و روحانیان ناراضی هم افاقه نکرد، و قم یک پیام عمده صادر کرد: "مارا بخیرتو امیدی نیست شر مرسان".

4- خامنه ای که ترسیده بود خبرگان ناراضی تحت ریاست هاشمی بخواهند از قدرت مجلس خبرگان استفاده کنند برای استیضاحش؛ تصمیمش را گرفت و آن نامه را نوشت و خبرگان را تهدید کرد که دخالت تان را تحمل نمی کنم. خبرگان که یک مشت فسیل فرسودۀ گماشتۀ خودش هم بودند و هستند عقب نشینی کردند و چاره را در سرنگونی هاشمی یافتند اما نه بخواست اصلی خامنه ای که ریاست مصباح بود بلکه رفتند پیرمرد محلل مهدوی کنی را روی ویلچر آوردند و رییسش کردند به امید خریدن زمان و آرام شدن کشور. وقتی احمدی نژاد لگد انداخت به سوی خامنه ای؛ بیشتر از همه روحانیان ارشد خوشحال شدند که گمان کردند با رو شدن ماهیت اصلی احمدی نژاد؛ خامنه ای هم از خر شیطان پایین خواهد آمد و با تلطیف فضای جامعه یاران رنجیده را بمدار رفاقت باز خواهد خواند. اما چنین نشد و خامنه ای نه تنها از رنجیدگان مرجع و طلبه در قم پوزش نخواست بلکه با جانبداری مجدد از احمدی نژاد کینه و عداوتش را بنمایش مجدد گذاشت. و بدیهی بود که آشتی هم برقرار نشد و خامنه ای هر روز گروهی از اصولگرایان را نیز مسئله دار یافت با خودش.

5- حالا و با این دو افشاگری عامدانه از چهرۀ مصمم و دیکتاتور و کینه توز خامنه ای توسط حداد عادل و آخوند نبوی خامنه ای می خواهد بگوید که دیگر برای الفتی بین خودم و شما اکثریت روحانیان ناراضی و دانشگاهیان مؤمن کاربلد قدم برنخواهم داشت. و هم شما و هم همۀ دیگران بدانند که باید قبله را درست شناسایی کنند. کشور را با قدرت قاهره ای که در اختیار دارم طبق چهرۀ واقعی خودم که هیچ شباهتی به امام مردۀ شما خمینی ندارد اداره خواهم کرد. و فقط شاغول شخص من است که نظام را تعریف می کند. لذا هر کسی مجاز است خیلی زود جبهه اش را مشخص کند. یا باید مطیع محض من باشید اگر طلب فیض! هستید از دلار و ریال و شغل و رانت و هرچه. و یا اگر با شخص من - تأکید می کنم شخص خامنه ای - اندک زاویه ای دارید، باید از صحنه کنار بروید.

6- و بهمین خاطر است که من خیلی خوشحال هستم از این تصمیم خامنه ای. او تصمیم گرفته است که همۀ زورش را در همین یکماه مانده به عید بسیج کند و بصحنه بیاورد تا یکبار برای همیشه بر این موش و گربه بازی کشندۀ دوسال و نیم گذشته نقطه پایانی بگذارد. زیرا که در این دو ماه سیاست داخلی مشخص خواهد شد در ترکیب مجلس و در چینش مجمع تشخیص مصلحت. اگر خامنه ای با این تاکتیک محاصرۀ همه جانبۀ مخالفان و منتقدان موفق شود و برنده؛ که ایران باید یکبار دیگر به ورژن جدیدی از جمهوری اسلامی به حاکمیت مطلق خامنه ای و بولیعهدی مجتبی خامنه ای تن بدهد سوگوار و ناچار. ولی اگر موفق نشود و روحانیان ارشد مقاومت بکنند و انتخابات هم دلخواه پایداری ها نشود و نتواند هاشمی را هم تعویض کند؛ آنوقت باید همین تنش ها ادامه یابد تا تابستان آینده تا بلکه بشود خامنه ای را برکنار کرد. من البته اعتقاد دارم که خامنه ای در همین مرحله هم پیروز نخواهد شد.

7- اما خامنه ای پیروز هم پیروز نخواهد شد. منتها وحشت و تأسف ما این است که خامنه ای اگر با سیاست داخلی نرود غرب او را توأمان با زیربناهای کشور عزیزمان ایران همراه خواهد روفت در سال 91. و چقدر باید یک حاکم بیمارروانی هزینه بگذارد روی دست یک ملت 80 میلیونی. و چرا؟ آیا همین حاکمیت فعلی هم از حداقل ایرانیان باشرف تهی می تواند بود که کاری کنند کارستان و ملتی را از این وضع "گیرافتاده" در تاریکی ذهن یک دیکتاتور نجات ندهند. چنین مباد. امیدوارم! یا...هو