جناح راست احمدی نژاد را داخل آدم حساب نمی کند که بخواهد برای حرفش تره خرد کند!

Down on His Luck

1- روزی که اختلاس کلان رو شد و احمدی نژاد رفت نیویورک در سال 90 نوشتم که "دوشاخۀ احمدی نژاد توی پریز فشار قوی" و پایان پروژه ای بنام احمدی نژاد را اعلام و آن را رها کردم - بمدت یکسال تلاش کرده بودم از استعداد درگیری او بگویم و هواداری کنم و فحش و فضیحت هایش را هم خورده بودم - گفته بودم که من به پروژه های سوخته برنمی گردم؛ و برنگشتم؛ و هنوز هم برسر تشخیص درست خودم ایستاده ام. احمدی نژاد در سیاست داخلی باخته است و تلاشش برای شلوغ کردن و دست برتر پیدا کردن تلاشی مذبوحانه و از سر ناچاری و استیصال است. لذا نه آن نامه اش به لاریجانی برایم مهم بود و نه جواب امروز لاریجانی به او. چون کمترین استعداد تعریف یک درگیری را ندارد. من که گفته ام و مجدداً تأکید می کنم که احمدی نژاد از دور جدید تلاش برای ایجاد درگیری ها با جناح راست سنتی هیچ هدفی را تعقیب نمی کند و فقط برای روکم کنی است اولاً و شلوغ کردن و مسئولیت همۀ اوضاع نابسامان کشور - جناح راست همه را می اندازد گردن او - را از گردن خود ساقط کردن ثانیاً. اما  حتی اگر شما به تحلیل های عقب ماندۀ این روزهای نامداران سیاسیون اپوزیسیون فریفته هستید و آن ها را جدی می گیرید و معتقدید که  احمدی نژاد می خواهد با رویارویی با نهادهای انتصابی طبقۀ متوسط را به پشت خودش بکشد می گویم که چنین چیزی امکان ندارد زیرا او مورد تنفر طبقۀ متوسط شهری سبز است اولاً و ثانیاً در عرض سه چهار ماه که نمی توان پایگاه یک طبقۀ اجتماعی - آن هم فهمیده ترین ها - را چنین بنیادی دگرکون کرد. احمدی نژاد در داخل فقط با حمایت علنی و غیر علنی خامنه ای بود که در دور دوم هم رییس جمهور شد و هم بقدرتی رسید که من با اشتیاق از او پشتیبانی می کردم در یکسال پرقدرتش. و جناح راست سنتی فقط بخاطر قدرت خامنه ای و رأی اوری او بود که از احمدی نژاد حمایت منفعت طلبانۀ گروهی و شخصی کرد و الا هیچکدام از بزرگان جناح راست سنتی کمترین اعتقادی به سیاستمداری احمدی نژاد در سال 88 نداشتند و اگر بخودشان بود قطعاً می خواستند که کس دیگری از داخل خودشان رییس جمهور می شد. نتیجه اینکه اینک نیز احمدی نژاد برای بازگشت به موقعیت تأثیر گذار در بازی در داخل دو راه بیشتر ندارد:

الف- یا مجدداً حمایت خامنه ای را بهمان قوت سال های گذشته بدست بیاورد.

ب- یا بازی مستقیمی را با خود خامنه ای سربیاندازد و شروع کند.

2- مورد الف یعنی جلب پشتیبانی خامنه ای در حجم سال های تا 89 امکان ندارد. زیرا اولاً خامنه ای خودش در حداکثر قدرتی که در سالهای 88 و 89 داشت قرار که ندارد هیچ. بلکه در ضعیف ترین موقعیت دوران رهبری خودش هم قرار دارد. و ثانیاً اگر هم بخواهد خودکشی کند و بهواداری از پسرش بصحنه بیاید جناح راست سنتی حاضر نمی شود اتوریتۀ او را مثل سال های پیش گفته قبول کند. و ثانیاً حالا که جناح راست همۀ ناکارآمدی های خود؛ و خامنه ای همۀ بلایای تحریم های بین المللی ناشی از سیاست های کلان خودش را توانسته اند به بی لیاقتی صرف احمدی نژاد فرو بکاهند بسیار احمقانه است بخواهند از این مهرۀ سوخته و سپر بلا درست کرده مجدداً حمایت کند.

3- اما احمدی نژاد بیاید و بجای جناح راست سنتی خود خامنه ای را هدف قرار بدهد و در یک فرصت مناسب با نوشتن مثلاً یک نامۀ سرگشاده استراتژی او و ناکارآمدی های حکومتش در 25 سال گذشته - ناشی از عدم ثبات سیاسی و اصرار بر انقلابی گری بوده - را به نقد بکشد و همۀ بدبختی ها را ناشی از رهبری او بداند. این موضوع هم اگرچه بسیار زیاد بعید است اما اگر هم از احمدی نژاد بعید نباشد و اتفاق بیفتد نهایتاً به برد احمدی نژاد نخواهد انجامید. زیرا احمدی نژاد در تشدید و اجرایی کردن استراتژی خامنه ای در سیاست خارجی مشارکتی اعتقادی و باورمند و با تمام وجود داشته است و یکباره نمی تواند از همۀ مصاحبه ها و سخنرانی های ضد غرب و صهیونیزم  و رهبری جهان خودش در 8 سال گذشته برائت بجوید. و ثانیاً جناح راست سنتی اجازۀ چنین علطی (رودررویی با خامنه ای) را به احمدی نژاد نخواهد داد چون همۀ منافع 23 سالۀ اخیرش از قِبَلِ حکومت خامنه ای را در معرض تهدید خواهد دید.

4- لذا برای احمدی نژاد فقط یک راه بیشتر نمانده است و آن نقش آفرینی اش در سیاست خارجی است - داخل را مطلقاً باخته است - او اگر عاقل باشد امکان ایفای نقش مثبت در سیاست خارجی را می تواند داشته باشد و نهایتاً ریاست جمهوریش را بعنوان قهرمانی که منفور بود بپایان ببرد. بدون اینکه بازهم بتواند در سیاست ایران نقش آفرینی کند. او هر کاری بکند برای خودش تمام شده و با پایان دورۀ ریاست جمهوریش کمترین اجازه و امکانی برای بازگشت خودش و باندش را نخواهد داشت. در مطلب بعدی خواهم نوشت چگونگی امکان نقش آفرینی در سیاست خارجی را! یا...هو

بعد از تحریر: این موضوع هم یادمان نرود که احمدی نژاد دیگر از سوی هیچ گروه سیاسی معتبر و شناخته شده ای حمایت نمی شود. تنها گروهی که در حال حاضر هنوز با او لاس خشکه می زنند شاخۀ تهران جبهۀ پایداری برهبری حداد عادل است. اینان هم چون خودشان شکست خورده اند و دارند حذف می شوند می خواهند مثلاً زرنگی کنند و با استفادۀ ابزاری از احمدی نژاد بلکه بتوانند یک تکانی بخورند که آن هم غیرممکن است. نه احمدی نژاد قبول می کند و نه اصلاً زوری دارد که به پشت کسی بیاورد.