سلام به روحانی آزاده سروش محلاتی: رییس جمهور هیچکاره و در بهترین حالت گماشتۀ رهبر است!

سروش محلاتی

1- هیچ حرف جدیدی نمانده در دنیا که قبلاً زده نشده باشد.  و بطریق اولی هیچ حرفی  راجع به چرایی مردودی "جمهوری اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه" هم نمانده که بارها و بارها از سوی اندیشه ورزان و نظریه پردازان مطرح و شرح نشده باشد. پس این حرف درست و بسیار خوب سروش محلاتی که جمهوری اسلامی بدلیل تجمیع تمام اختیارات در ولی فقیه و خامنه ای و گذاشتن مسئولیت پاسخگویی به عهدۀ رییس جمهوری حرف تازه ای نیست (اینجا) یا (اینجا). اما - واین اما مهم است - مقالۀ جناب آقای سروش محلاتی در سایت بازتاب امروز مرا سخت مجذوب خودش کرد و بی اختیار پشت میز تحریرم بپا خاستم و بعادت سابقۀ نظامی بودنم خبردار ایستادم و برایش کف زدم. زیرا:

الف- نوشتۀ آقای محلاتی بسیار مستقیم و ساده و رو به هدف است. در برابر حرف های دیگرانی اعم از اصلاح طلبان مذهبی که نه تنها در داخل کشور بلکه حتی در خارج کشور با هزار تلمیح و استعاره و ابهام نوشته می شود وقتی به اصل "جمهوری اسلامی ولایت فقیه نشدنی است" می رسد.

ب- سروش محلاتی اولاً یک روحانی است. ثانیاً او یک روحانی کمتر سیاسی است. ثالثاً استخوان درشت و همپای انقلاب در 34 سال گذشته بوده است و طلبه ای جوان یا تازه عمامه نیست که حرفش یک لاف زنی "خود مطرح"ی باشد.

پ- مقالۀ محلاتی پژوهشی و محققانه است و همۀ نقل قول هایش و ارجاع دادن هایش مستند و در دسترس است.

ت- نوشتۀ آقای محلاتی در مقطع زمانی بسیار خوبی منتشر شده است. زیرا هم در آستانۀ انتخابات هستیم و خواسته نا خواسته فضای داخل بسمت گشودگی خواهد رفت و بحث نطری مطرح شده از سوی این روحانی شجاع زمینه ای خواهد بود برای بمیدان آمدن دیگر اندیشه های ترس خوده و فروخورده؛ وهم احمدی نژاد را هم در موضع مظلومیت قرار خواهد داد و او را به طرح بیشتر مشکلات بنیادی تر نظام تشویق خواهد کرد.

ث- و نهایتاً اینکه: دو صد گفتۀ در خارج به اندازۀ نیم کردار داخلی مؤثر و خطرناک نیست و این مقاله - هرچند در یک سایت فیلتر شده - اما در داخل کشور تولید و امضاءشده است. و مهمتر اینکه لحن سیاسی ندارد.

2- و سخن آخر اینکه امیدوارم علاقه مندان به کشور و نجات ایران قدر چنین نوشته هایی از سوی داخل کشور را ارج بگذارند و با تبلیغ و استقبال از آن از بروز هر نوع شکاف سیاسی "غیر سیاسی" در جامعۀ مدنی ایران - گاهی در قالب عصبیت های فکلی - روحانی و دوگانه های دیگر القا می شود - را هم ترمیم کنند و هم جلو بگیرند. زیرا بر خلاف زمانۀ رهبری آیت الله خمینی که بحث های نظری و تئوریک در عرصۀ عمومی آزاد بود، بعد از رهبر شدن خامنه ای بکلی این باب را مسدود کرد و با تمسک به این که بحث های نطری باید محرمانه و در بین خواص باشد از آگاهی نسل جوان به مشکلات نظری جمهوری اسلامی جلو گرفت. می ماند سلام و تهنیتم به سروش محلاتی و پذیرش یکبارۀ او در تالار افتخارات سیرک دلقک ایرانی با افتخار. یا...هو