سکوت ترسوی خامنه ای خوب بود. اما سوء استفاده اش از بچۀ خانوادۀ آواره کرده اش زشت و ناجوانمردانه!

1- در مورد شبیه سازی پوپولیسم دونالد ترامپ با نمونه ای نزدیک و ایرانی بسیاری از مفسران و تحلیلگران داخلی و خارجی - از جمله خود من - او را با محمود احمدی نژاد مقایسه و همانند سازی کرده اند. اما کمتر کسی به مشابهت های ترامپ با علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی پرداخته است. به این معنا که در وجهی برجسته از سیاست پوپولیستی که منجر به فاشیسم می شود؛ دونالد ترامپ بیش از آنکه به احمدی نژاد شبیه باشد به آیت الله خامنه ای ماننده است. زیرا رهبران "پوپولیست - فاشیست" رهبرانی باید باشند که در عین توانایی بسیج توده ای ضمناً قدرت جذب پشتیبانی بخشی از نخبه ها را هم داشته باشند. چون تحریک توده ها بدون حداقلی از "نخبه های سازمان ده" نمی تواند به اهداف فاشیستی منتهی بشود. احمدی نژاد فقط قدرت تحریک توده ها را داشت بدون اینکه بتواند نخبه های مورد نیاز پروژه اش را نیز جذب کند. اما هم ترامپ و هم خامنه ای علاوه بر قدرت جذب توده ها توانایی جلب و بکارگیری حداقلی از نخبه های مورد نیازشان را هم دارند. دونالد ترامپ و علی خامنه ای در زمینۀ گرایش به فاشیسم شباهت های ایدئولوژیک متضاد و در عین حال همپوشانی را نمایندگی می کنند. به این عبارت که اولاً هر دو نفر بستر سیاست های خود را امنیتی تعریف می کنند و ثانیاً از دو عنصر ملی گرایی افراطی و مذهب بنیادگرا هیزم آتش مورد نیازشان را تأمین می کنند. اگر خامنه ای از بنیادگرایی مذهبی بعنوان محرک اصلی استفاده می کند یادش نمی رود که هرکجا نیاز به مکمل داشت از عنصر ملی گرایی ایرانی هم بهره ببرد و می برد. برعکسش اما دونالد ترامپ است که محرک اصلی را ناسسیونالیسم افراطی امریکایی دستمایه کرده است و مذهب و خدا و کلیسا را بعنوان مکمل در انبانش ذخیره کرده است. لذا خامنه ای مرتب از اسلام حرف می زند و سربزنگاه ها هم می رود سراغ تشجیع ملی گرایی ایرانی و ترامپ از امریکا حرف می زند و در مواقع ضرورت به مذهب و کلیسا هم متوسل می شود.

2- با این مقدمۀ کوتاه نگاهی به موضع گیری اخیر خامنه ای در جمع پرسنل نیروی هوایی می کنم و اعتراف می کنم که برعکس بخش اول تیتری که زده ام سخنان دیروز خامنه ای را بیش از اینکه ناشی از ترس استراتژیک بدانم ناشی از نوعی احتیاط تاکتیکی می فهمم. و این البته خبر خوبی نیست و نشان می دهد که خامنه ای - حداقل تا اینجا - قصد عقب نشینی ندارد و کماکان بر سر ایدئولوژی اسلام بنیادگرا باقی مانده است. هرچند که فعلاً می خواهد از هرگونه اقدام تحریک آمیزی خودداری کند.

3- سخنرانی دیروز خامنه ای بدون شک از روی ضرورت و اجبار بود و او که مدت هاست سکوت کرده که مجبور از موضعگیری شتابزده در مقابل دونالد ترامپ نشود؛ دیروز ناچار شد بخاطر اجباری بودن مراسم هرسالۀ 19 بهمن سکوتش را بشکند و موضعگیری کند. و در حالیکه هم هواداران و مریدان متعصبش و هم مخالفان قسم خورده اش انتظاری مشابه در رجزخوانی و تندخویی و موضعگیری تهاجمی داشتند؛ خامنه ای هردو را مأیوس کرد و سخنانی خنثی و کوتاه و غیرجدی - در بخش مورد انتظار - را گفت و ترجیح داد هنوز نظاره گر باشد و منتظر "ترامپ چه می گوید و چه می خواهد و چه می تواند" بیشتری بماند. طرفه اینکه جلسۀ دیروز خامنه ای از نظر نوع مستمعان (ارتش) و هم در سالگرد انقلاب 57 بودنش بیشترین استعداد لازم برای یک خطابۀ شدید الحن و موضعگیری قاطع را داشت تا خامنه ای به موضعگیری های قبلی اش - در مور هر تحریمی با هر بهانه ای نقض بدون تردید برجام خواهد بود و مجلس و دولت موظفند بمحض وضع تحریم جدید اقدامات بازگشت از برجام را شروع کنند و یا تمدید قانون داماتو نقض مسلم برجام است - پای بفشارد و باعث "تشفی شجاعت طلبی" هوادارانش و "تحریک عملی ترامپ برای فشردن دکمۀ جنگ نظامی" از سوی مخالفانش بشود؛ خامنه ای ترجیح داد یأس هر دو گروه موافقان و مخالفانش را بخرد اما بی گدار به آب نزند. 

4- سخنرانی او در جمع نظامیان بیشتر شبیه یک گفت و گوی خودمانی در جمع بچه مدرسه ای ها بود که نه از خشم خبری بود و نه از تهدید و نه از رجز. و درعین حال هیچ ترسی هم در کلام و رفتار او دیده نمی شد و بیشتر حالت طنز و کنایه و متلک داشت و خودش که کاملاً با اعتماد بنفس و راحت نشسته بود. خامنه ای فقط در یک مورد کمی جدی شد و آن زمانی بود که کینه اش به لیبرالیسم و اوباما را بازگو می کرد. او غیر از اینکه بعنوان یک رهبر ایدئولوژیک از هر نوع لیبرالیسم فلسفی بشدت متنفر است. بلکه با حاملان سیاسی لیبرالیسم هم مشکل بنیادی دارد. با این افزوده که از نظر سیاسی حق با اوست. زیرا همۀ دولت های محافظه کار امریکایی بعد از انقلاب ایران نه تنها گزندی به خامنه ای نرسانده اند بلکه از ریگان گرفته تا جورج بوش پسر بیشترین خدمات خواسته و ناخواسته را هم به گسترش ایدئولوژی او در کشورهای همسایه کمک کرده اند. و این تنها اوبامای لیبرال بوده که با شکست ستون فقرات جمهوری اسلامی خامنه ای در جلوگیری از بمب اتم ساختن تمام آرزوهای دور و دراز او را برای "یک اتحاد جماهیر شوروی" جدید ایجاد کردن بر باد داده است. نمک ناشناسی ترامپ و رفقا در این است که دست آورد سترگ اوباما برای جامعۀ جهانی و امریکا را پیش فرض مسلم "ما داشته ایم" وانمود می کنند و آنوقت بر "توافق بد بودن برجام" مانور می دهند. در حالیکه اگر نبود تمهیدات تحریمی اوباما و هیلاری کلینتون در یکپارچه کردن جهان و وادار خامنه ای برای عقب نشینی؛ ترامپ اکنون باید با خامنه ای دارای بمب اتمی مواجه می شد و مقابله می کرد. خب معلوم است که خامنه ای چه کینه ای باید داشته باشد نسبت به اوباما و هیلاری کلینتون. و اتفاقاً همۀ آن اهن و تلپ های ناشتای خامنه ای راجع به چنان و چنین شود نقض برجام است هم - در بالا اشاره کردم - نوعی آتش تهیه بود برای تحت فشار قرار دادن پیشاپیش هیلاری کلینتون برای اخذ امتیازات بیشتر. زیرا خامنه ای هم مثل مطلق همۀ دنیا مطمئن بود که خانم کلینتون رییس جمهور امریکا خواهد شد و نه دونالد ترامپ!

5- اما تعریف کنایی خامنه ای از ترامپ در جایی که گفته است: ما از این آقا تشکر می کنیم که پتۀ واقعیت امریکا را روی دایره ریخت" (نقل به مفهوم) دارای دو جنبۀ تحبیب و هم تخفیف بود. به این معنا که خامنه ای می خواست ضمن تحقیر امریکا با استناد به ادعاهای خود ترامپ؛ از شخص دونالد ترامپ هم تشکر قلبی بکند به این دلیل بدیهی که همانطور که گفتم خامنه ای از همۀ سیاستمدران غیر لیبرال وبویژه با گرایشات فاشیستی خوشش می آید چون خودش هم یک سیاستمدار با گرایشات معلوم فاشیستی است. او فکر می کند که فاشیست ها گوشت همدیگر را هم بخورند استخوانشان را دور نمی اندازند و امیدوار است سیاست عملی ترامپ به تقویت او بیانجامد. البته دلایل لازم را هم دارد که پر بی ربط نیست و من فقط به یکی از مهمترین آن ها اشاره ای گذرا می کنم: "اگر ترامپ بخواهد با داعش - بخوان تندروی سنی - مبارزۀ "نسل شان را برمی اندازم" بکند در منطقۀ خاورمیانه - همانطور که قولش را داده است - نیروی میدانی در اختیارش یکی کردها هستند که با اما و اگرها و حساسیت های زیادی در منطقه مواجه است از سوی ترکیه و عراق و حتی سوریه - و غیر از کردها تنها نیروی قابل تکیه شیعه های منطقه هستند که سکولارترین توده های مسلمان قابل تجهیز در مقابل افراطی های سنی هستند بدون اینکه خودشان استعداد افراطی شدن را داشته باشند بدلیل باورهای مذهبی رقیق شده.

6- نتیجۀ همۀ جویده جویده های بالا این می شود که خامنه ای در قامت یک رهبر نیمه فاشیست مذهبی مواضع سیاسی عقلانی و حساب شده ای گرفته تا کنون و علی رغم جو هیجانی ایجاد شده در دولت جدید امریکا و ما مخالفان خامنه ای؛ هیچ مؤلفۀ قابل نشان دادنی از تغییرات در خامنه ای - غیر از انچه که بعد از برجام و بطور قهری به خامنه ای تحمیل شده و شرارت های منطقه ایش را محدود کرده - اتفاق نیفتاده و باید منتظر آینده و "نقشۀ عملی ترامپ" ماند. این هم که به تأسی از تبلیغات انتخاباتی ترامپ - در مورد حمله به موصل گفته بود: من اگر بخواهم به کسی حمله کنم قبل از حمله جار نمی زنم تا دشمن آماده شود - سخنگوی کاخ سفید گفته است که ما نقشه های خودمان را داریم که در مقابل خامنه ای چکار می کنیم اما نقشه هایمان را اعلام نمی کنیم هم بیشتر یک بلوف سیاسی است تا یک استراتژی با نقشه های مشخص. بعبارت دیگر فرمول "من می دانم و بتو نمی گویم" در سیاست های کلان بیشتر "من نمی دانم" و بلا تصمیمی را تداعی می کند تا ترس و هراس از نقشه در طرف مقابل را. زیرا شدیدترین واکنش و نقشۀ ناگفته که جنگ است نیازمند روزها و هفته ها و ماه ها برنامه ریزی و تحرکات مختلف نیرو و تجهیزات است و این مطلقاً نمی تواند مخفیانه انجام بگیرد. مضافاً به اینکه امریکا با ایران همسایۀ دیوار بدیوار نیست که حتی در معیار جنگ غافلگیرانۀ صدام علیه ایران توانایی تاکتیکی داشته باشد. تنها مورد بسیار بعیدی که می ماند انداختن یک یا چند بمب و موشک است به تأسیساتی مشخص در ایران و منتظر واکنش جمهوری اسلامی و جامعۀ جهانی ماندن؛ و موضوع روز کردن حساسیت های "تنش بین ایران و امریکا"! این هم البته فقط از یک مغز معیوب ساخته است و نه کشوری مثل امریکا و ژنرال های کار کشته ای چون افسران نظامی امریکایی!

7- طولانی شد و محتمل بذائقۀ خیلی از شما هم خوش نخواهد نشست. اما اولاً که من غیر از فهم خودم نمی توانم چیز دیگری بنویسم و ثانیاً بدون شناخت دقیق - حتی موقتاً تلخ - هر صورت مسئله ای امکان یافتن راه حل صورت مسئله وجود ندارد. و ثالثاً نقطه ضعف سخنرانی دیروز خامنه ای را هم می نویسم که من آن را تنها نقطۀ قبل تعقیب و اثر گذاری هم می دانم - متأسفانه مثل همیشه مطلقاً برجسته نشده و نخواهد شد -  را هم می نویسم تا بلکه لبخند تلخی پایان بخش این روایت شود:
اولاً که دیروز یکی از آن مواقعی بود که خامنه ای بسراغ گزینۀ یدکی و کمکی ملی گرایی رفت در جایی که گفت "ایرانی تهدید نمی پذیرد و روز 22 بهمن در خیابان ها پاسخ تهدید ها را خواهد داد". و این رذالت او را می رساند که هروقت گیر می کند از گزینۀ درست "ایرانی تهدید پذیر نیست" و در حالیکه به ایران بعنوان یک "سرزمین کهن تمدن" کمترین تعلق و علاقه و باوری ندارد؛ استفاده می کند. و امیدوارم که مردم - حداقل طبقات مدرن و شهری - بازی نخورند و با احساس تهدید و تحقیر به جمعیت های هیستریک هوادار خامنه ای نپیوندند. زیرا فعلاً هیچ تهدیدی - حتی بالقوه - ایران را هدف نگرفته و همانطور که گفتم در مرحلۀ رجزخوانی های بی بنیاد است. ثانیاً اما خامنه ای کاری پست تر هم کرد در این سخنرانی و در حالیکه دشمن قسم خوردۀ لیبرالیسم است از ابزار لیبرالیسم استفاده کرد در محکوم کردن سیاست مهاجرتی ترامپ و گفت که دستبند به دست کودک 5 سالۀ ایرانی هم نشان از حقوق بشر ادعائیشان را دارد.

8- زیرا - فارغ ازدقیق بودن دستبند زدن یا نزدن - آن کودک 5 ساله به احتمال قریب به یقین داشته از ایران برمی گشته پیش پدر و مادرش. پدر و مادری که خامنه ای خودش آنان را به جبر و قهر از ایران - سرزمین اجدادیشان - بیرون کرده و آنان را آوارۀ غربت و مشکلات ناشی از آن کرده است. ناجوانمردی و پستی خامنه ای در سوء استفاده از ماجرای این پسر پنج ساله به این دلیل هم مشمئز کننده است - و باید می شد - که پدر و مادر این کودک مخالف سیاسی خامنه ای هم نبوده اند و مهاجر اقتصادی هم نبوده اند. - توضیح: ایرانیان آواره در غربت تشکیل شده اند از حداکثر کمتر از 5 درصد مهاجران خود انتخاب کرده؛ کمتر از 5 در صد تبعیدی ها و مهاجران سیاسی؛ حداکثر ده درصد مهاجران اقتصادی که کمتر به کشورهای غربی و امریکا راه داشته اند و غالب شان به کشورهای آسیای جنوب شرقی یا دیگر کشورهای جهان رفته اند و بیشتر از 80 درصد کل مهاجران ایرانی بغرب مهاجران اجتماعی بوده اند. یعنی بیش از 80 درصد مهاجران فقط بخاطر عدم تحمل رژیم سیاسی ایران در مورد سبک زندگی و آزادی های مدنی غیر سیاسی شان مثل حجاب و تفریح و ...است که آواره شدن در غرب را به ماندن در کنار فامیل و تعلقات سرزمینی شان ترجیح داده اند. و این خیلی پستی می خواهد که مادری را بخاطر یک لچک فراری دادن و آنگاه در سوگ یک رفتار مشابه فاشیستی از سوی سیاستمداری همپیاله مرثیه سرایی کردن. اف بر خامنه ای و حاملان تحجر مذهبی! یا...هو