شوک فوتبال در برزیل؛ فاجعۀ پیش بینی درست در تهران!

1- باخت برزیل به آلمان قابل پیش بینی و طبیعی بود. زیرا تیم برزیل تا نیمه نهایی هم با ده ها اما و اگر و بسیار لرزان آمده بود و تنها برد بدون حرف و حدیثش در مقابل کامرون بود که ضعیف ترین تیم جام شد و خودش تکه پاره بود. اما نتیجۀ 7-1 فقط یک حادثه بود و مثل آوار ناشی از زلزله در عرض چند دقیقه برزیل را زیر گرفت و نابود کرد. از نظر من البته بیشترین تقصیر این باخت فجیع به سرمربی برزیل بر می گردد که اشتباهات وحشتناک هم فنی و هم در مدیریت روانی تیم کرده بود. فقط این را مختصر بگویم که تیم برزیل بغیر از سه بازیکن در حد نام برزیل و جام جهانی که عبارت بودند از نیمار و تیاگو سیلوا و داوید لوئیز و تا حدودی اسکار بقیۀ بازیکنانش حتی در حد تیم های ردۀ دوم جام جهانی هم نبودند. در بازی آخر هم دو نفر از این سه بازیکن شاخص مصدوم و محروم بودند و فقط مانده بود داوید لوئیز مدافع. که همین داوید لوئیز مسبب فاجعه هم شد.

2- من که داوید لوئیز چلسی لندن را خیلی هم دوست دارم ابتدا تعجب می کردم که وقتی خوزه مورینیو برگشت به چلسی تا مدتی به لوئیز بازی نمی داد و من از دست آقای خاص کفری بودم. بعداً فهمیدم که داوید لوئیز خیلی جوان با حال و عاطفی و احساساتی است که دارای دز "شورحسینی" زیاده از حد است در اشتیاق به بردن و برنده شدن. و مورینیو بعد از اینکه توانست کمی مهارش کند از او استفاده کرد. بعبارت دیگر لوئیز برزیلی از آن مدافع هافبک هایی است که سخت بی تاب جلو رفتن و گل زدن و گل ساختن هستند. و اسکولاری اشتباهی که کرد این بود که لوئیز را امشب کاپیتان تیمش هم گذاشت. و آدمی با خصوصیات لوئیز در آن جو وحشتناک ناسیونالیستی برزیل که خود اسکولاری هم متخصص انگیزه افزایی از راه کار روانی است نتوانست تیم برزیل را مهار و آرام کند. و بویژه بعد از خوردن گل اول به طمأنینه و فکور بازی کردن راهنمایی و جمع کند. و اینطور شد که خوردن گل دوم دیگر چیزی بنام تیم فوتبال برزیل را در زمین باقی نگذاشت و آلمان اگر دوست داشت می توانست رقم گلهای خوردۀ برزیل را دو رقمی هم بکند. در این بخش حرف زیاد دارم اما نمی خواهم تفسیر بازی را بنویسم بلکه این مقدمۀ فوتبالی را بخاطر مؤخرۀ اجتماعی اتفاق افتاده در ایران نوشتم.

3- در ایران اما در برنامۀ عادل فردوسی پور پیش بینی نتیجه روی بوق بود مثل همیشه و من خودم ندیدم اما بگزارش خبرآنلاین 483 نفر از ایرانیان نتیجۀ 5 بر 0 نیمۀ اول را و 28 نفر دیگر نتیجۀ 7-1 پایانی مسابقه را درست پیش بینی کرده بودند. (اینجا) خود من نه حوصله دارم و نه دست و پا که یک آماری بگیرم از بنگاه های شرط بندی یا هرچه در دنیا که در تمام دنیا روی همرفته چند نفر توانسته اند چنین نتیجۀ مطلقاً - با تأکید بر مطلقاً - غیر قابل پیش بینی را درست پیش بینی کنند. من بضرس قاطع یقین دارم که آمار همۀ پیش بینی های صحیح دنیا به یک دهم 510 پیش بینی درست ایرانی ها هم نخواهد رسید. زیرا پیش بینی درست چنین نتیجه ای از مجانین و دیوانگان مطلق و یا کودکان کمتر از سه و چهار سال ممکن است و لاغیر.

4- گذشته از شوخی برخی از شما که ایرانیان را باهوش ترین موجودات عالم هستی از بدو خلقت تاکنون می دانید و چنین عمل بی ربطی بهوش را هم به این استثنایی بودن تخم و ترکۀ خودمان کردیت می دهید؛ من سعی کردم که این عدد 510 را با هر بهانه ای که بود بتراشم تا لاغر شود. مثلاً گفتم که برخی از این مجانین شوخی کرده اند از بس که خوشند. یا فکر کردم که برخی دیگر اصلاً کمترین اطلاعی از فوتبال نداشتند و فقط برای قرعه کشی چندتومانی فردوسی پور یک نتیجۀ از روی شکم سیری فرستاده اند. اما هرچقدر که این ضرب و تقسیم و جمع و تفریق را انجام دادم بازهم دیدم بابا 510 نفر پیش بینی درست 5-0 و 7-1 خیلی خیلی زیاد است برای حداکثر دو میلیون پیامک فرست.

5- تا بالاخره مجبور شدم برگردم به سیاست و اجتماع و ببینم چه اتفاقی افتاده برای ایرانیان که چنین غیب گو شده اند خفن. اینجا بود که مجدداً فاجعۀ حکومت آخوندها چون بختکی هولناک خودش را نشان داد که: "بعله اینکار غیر ممکن عقلی و ریاضی جزو شاهکارهای فجایع جمهوری اسلامی خرافاتی در طول سالیان بوده است". مگر نه اینکه در جامعۀ خرافات و شانس محور ایران عده ای نالایق بدون کمترین عرضه و تلاشی صاحب همه چیز شده اند و می شوند. اینان الگو و آمال  جمعیتی غالب می شوند که دنبال رانت و تنبلی و بخت آزمایی و یکشبه پولدار شدن و میان بر زدن و از دست بغل دستی درآوردن و این قبیل فرصت ها بگردند؛ و این فرهنگ فرصت طلبی منفی را در خود نهادینه بکنند. در اینجا هم همان روحیۀ "حکومت ناممکن های ممکن" و در همان حال "حکومت ممکن های ناممکن" باعث شده که اینان عقل و ریاضی و سوابق و فوتبال و ... را کنار بگذارند و نتیجه ای را پیش بینی کنند که در خوشبین ترین حالت هر یک قرن یا بیشتر یکبار اتفاق می افتد. تازه آن هم نه در مورد فوتبال برزیل و در کشور خودش و در جام جهانی فوتبال. و چنین است که وحشت می کنم و از این تعطیلی عقل و فکر و  غلبۀ خرافات بر عقل و محاسبه و اندیشه که جمهوری اسلامی به سر این کشور نگون بخت آورده به شما شکایت می کنم. یا...هو