سوم خرداد

مهدی کروبی با تکیه برشجاعت وصداقتش دارد تمام تلاشش را می کند که ملت ایران هم به خواسته هایش وهم به پاسخ هایش برسد. هرچند هنوز مقاومت می کنم برای نوشتن از "جنبش سبز!" وپروسۀ بعدازعاشورای رهبریش؛ ولی نمی توانم ازتجدید ارادتم به مهدی کروبی جلوبگیرم. پس یک نوشتۀ پیشین را منتشر می کنم. به احترام او وخرمشهر نازنین. ضمن اینکه قهرمانی پرسپولیس هم روزمان را رنگین کرد ومبارک است.

:

واقعیت این است که امروز فهمیدم که دیروز دوم خرداد بود. وچه حیف از دوم خرداد!

سوم خرداد روز بزرگی است وتبریک دارد به همۀ آنانی که دل در گرومیهن دارند. آزادی خرمشهرجزوآن خاطرات نابی است که حتی برای آنانی که از سر میهن دوستی آرزو می کردند که کاش هیچ گاه سوم خردادی نبود وپیش نیاید؛ شیرینی یک پیروزی کیفوررا دارد. ودوم خرداد که امیدوارم هیچ گاه تکرار نشود! که شکست؛ خیلی تلخ است بچه ها! آن هم درست در موقعیتی که می گویی: "خب این هم از بدهکاری من به میهن! تاریخ را ورق زدم!" و8 سال بعد جارچی جار بزند که: کور باشید دور باشید که تاریخ به عقب ورق خورده بود ونه به جلو!

ولی برای دلقک! دوم خرداد این قدر هم تلخ نبود- به اندازۀ نوجوانانی که ذهنیت شان بهم ریخت بدون اینکه در عین چیزی تغییر کند وچه بچه هایی که این تضاد عین وذهن باعث از دست رفتن فرصت ها واستعداد هایشان شد! با دریغ!-

1- هنوز ساعت عقربه هایش را به 8 صبح تنظیم نکرده بود که از در ودیوار فقط سید محمد خاتمی بود که صعود می کرد؛ چنان سریع وشگفت آور که بعداً مضمون کوک کردیم همه "که فقط خدا شگفت زده نبود". وخاطرۀ من از دوم خرداد هنوز چنان مبارک است که هر وقت از همه جا نا امید می شوم می گویم: مردک! چه جای ناامیدی است. مگر علی اکبر ناطق نوری را فراموش کرده ای با آن روح بلند وسیاستمدار طراز نوین! در ابتدای شمارش واعلام آرا! آنهم در یک کشور پیرامونی؛ آنهم دریک حکومت استبداددینی-پناه برخدا- آنهم در جناح راست سنتی!- وبشمار هر چه سیئات است بروایت تقسیم بندی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی- نامزد شکست خورده در انتخابات فرمایشی! اعلامیۀ رسمی صادر کند وپیروزی رقیب را تبریک بگوید. واقعاً خاطره ای از این باشکوه تر وزیبا ترسراغ دارید درکل تاریخ ایران.ومن معذرت می خواهم از جناب ناطق که چرا به او رأی ندادم!

واو که دیگر ردای سیاست ازتن بدر کرد وبی ناز وبی اداماند مثل یک سیاستمدار قهرمان ومدرن!

2- ومن نشستم سه شبانه روزروزۀ خشک ولی با دهانی به شیرینی عسل ساوالان و25 صفحۀ A4 نامه نوشتم برای سید محمد خاتمی که:"دوستت داریم"ودوره افتادم به دریوزگی والتماس که چاپ می کنید این"امید مارا" برای"تبلورهمۀ"آرزوهای یک ملت"!از استاد ملکی درروزنامۀ "اخبار" شروع کردم با دسته گلی از فروشندۀ بی سلیقۀ گل فروشی بیمارستان پارس، تا نپژمرده برسد بروی میز دکتر "حسین قندی" سردبیرروزنامۀ "اخبار" که کم سال تر ازمن بود ولی استادم هم بود در آموزش "لید"و "هرم وارونه"- منظورم دفتر روزنامۀاخبار است در آن سال که در خیابان دهکده بود که کاش همان میکده می ماند وحضرت حافظ هم رغبتی داشت برای قدم رنجه- حتی با حسین قندی شوخی هم کردم که زکات طرفداری روزنامه تان از ناطق نوری را با نشر مدیحۀ من به محمد خاتمی بپردازید.ولی نشد چرا که الکی نیست که! ودر روزنامۀ "سلام" ازحضرت"فرید" که مسئول سرویس ادب وهنر بود جلوتر نتوانستم رفتن. ونامه ام را پست کردم.به جایی که معلوم نشد کجاست! فقط کلمۀ "دفتر محترم ریاست محترم جمهوری محترم اسلامی محترم ایران-بی صفت –یادم مانده از آن عذاب شیرین با نتیجۀ زهرمار! درپشت پاکت.

3- بی خیال بچه ها! امروز سوم خرداد است وکابوس را پشت سر گذاشته ایم وخرمشهر آزاد شده وایران نیازمند یک سیاستمدار انشاءالله. پس به رسالت مان فکر کنیم وپیروزی قاطع مهدی کروبی در همان دور اول. وتوکل می کنیم به خدا. ومطمئنیم که مردی آزموده را به میدان مشکلات مان فرستاده ایم. وقطعاً -مثل همیشه- آماده در رکابش خواهیم بود تا روز آخر وآب خوش از گلوی بچه ها! بچه ها! ومهدی کروبی هر چه باشد نمک دان را نمی شکند!حتی از روی بی احتیاطی! وبنیاد گرایی اخلاق و مهربانی با هرکی! یا...هو